قرآن، و جزیه گرفتن از اهل کتاب

23:45 - 1396/11/24

برخی از معاندان قرآن، پیرامون جزیه گرفتن مسلمانان از اهل کتاب که در قرآن آمده است، بسیار سمپاشی می کنند و جزیه گرفتن از اهل کتاب را ذلت و خواری برای آنان می دانند. آیا این طرز تفکر از منظر قرآن، درست است؟

-------------------------------------

کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
سوالات خود را هم از طريق اين آدرس ارسال کنيد: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنین نظراتشان جهت نمایش، دیگر منتظر تایید مدیرانجمن نیز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/130205

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 8 =
*****
تصویر سیدی
نویسنده سیدی در

پاسخ: آیه مورد بحث، آیه 29 توبه است. «با كسانى [از اهل كتاب‏] كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‏ آورند، و آنچه را خدا و پيامبرش حرام كرده ‏اند، حرام نمى‏ شمارند، و دين حق را نمى ‏پذيرند، بجنگيد تا با دست خود در حالى كه [نسبت به احكام دولت اسلامى‏] متواضع و فروتن‏ اند، جزيه بپردازند.» گر چه در این آیه از جنگ کردن با اهل کتاب سخن به میان آمده است، اما باید دانست که:
اولا؛ سیاست کلی قرآن، عدالت ورزیدن با کافران(اهل کتاب و مشرکان) است(ممتحنه/8) چه در کشور اسلامی و چه در کشور خودشان، بنابراین جنگ کردن با اهل کتاب صلح طلب، آن هم در کشور اسلامی، در دستور کار قرآن نیست و اگر هم جنگی بوده است مربوط به زمان پیامبر بوده (تفسیر نمونه، ج7، ص352) چون که اهل کتاب پیوسته بر ضد پیامبر و کشور اسلامی نقشه می کشیدند(یهود بنی قریظه و غیره).
ثانیا؛ جزیه دادن به خاطر این است که حکومت اسلامی موظف است امنیت آنها را تامین کند. به عبارت دیگر، چون اقليتهاى مذهبى از شركت در جهاد معافند بجاى آن بايد جزيه بپردازند، تا از اين طريق در حفظ امنيت كشور اسلامى كه در آن آسوده زندگى مى‏كنند سهمى داشته باشند و نيز معاف بودن كودكان اقليت‏هاى مذهبى و هم چنين زنان، پير مردان و نابينايانشان از حكم جزيه دليلی بر این موضوع است. (ر.ک: تفسير نمونه،ج‏،7 356 ) چنانکه در معاهده ای که بین خالد بن ولید و مسیحیان در سال دوازده هجری منعقد شد، آمده بود که: «من با شما پيمان مى‏بندم بر جزيه و دفاع، و در برابر آن شما در حمايت ما قرار داريد و ما دام كه ما از شما حمايت مى‏كنيم، حق گرفتن جزيه داريم، و الا حقى نخواهيم داشت‏.»(تفسیر نمونه، همان، 357).

ثالثا؛ اگر چه در آیه 29 توبه آمده است: «حَتىَ‏ يُعْطُواْ الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَ هُمْ صَاغِرُون؛ تا با دست خود در حالى كه [نسبت به احكام دولت اسلامى‏] متواضع و فروتن ‏اند، جزيه بپردازند.» اما باید دانست که کلمه صاغرون، توهین به اهل کتاب نیست؛ بلکه حاکی از تسلیم بودن اهل کتاب در مقابل حکومت اسلامی و مقررات آن است به طوری که مانند سایر جوامع نمى‌‏توانند در برابر جامعه اسلامى صف آرایى و عرض اندام کنند. به عبارت دیگر،تسلیم بودن لزوما به معنای ذلیل بودن نیست و این رفتار متواضعانه اهل کتاب، دلیل بر آن نیست که مسلمانان یا زمامداران اسلامی به آنان توهین و بى‌احترامى کنند؛ زیرا این معنا با وقار اسلامى سازگار نیست.(ر.ک: تفسیر المیزان، ج ‏9، ص 323).
رابعا؛ از زمان قاجاریه به بعد، جزیه از اهل کتاب برداشته شده است.
https://jhss.ut.ac.ir/article_28917_0
نکته ای که معاندین قرآن به آن توجه نداشته و تنها دنبال شبهات باطل خود هستند.

خامسا؛ ای کاش معاندان قرآن که اینقدر برای حقوق اقلیتهای دینی(اهل کتاب) در سرزمین های اسلامی دل می سوزانند، برای اقلیتهای مسلمان در کشورهای غربی نیز کمی دل بسوزانند. مسلمانانی که آرزو می کنند خدایا ما را از دست سخت گیری های ظالمان(کشورهای غربی) نجات بده(مضمون آیه 57 نساء)

بنابراین جزیه گرفتن حکومت اسلامی از اهل کتاب به خاطر فراهم کردن امنیت برای آنان است و دلیل بر توهین به آنان نیست.