مشاوره . نمیتونم حرفهای پدر و مادرم رو تحمل کنم

با سلام. همان گونه که دوستان بزگوار گفتند واقعا این شرایط ناراحت کننده است. و ناراحتی شما قابل درک است ولی آن‌چه مهم است این است که این حرفا از دشمنی نیست بلکه گاهی اوقات والدین که نسبت به وضعیت فرزندان خود نگران هستند از باب دلسوزی حرفهایی به او می‌زنند که باعث دلخوری فرزندشان می‌شود. به همین علت می‌گویند والدین و فرزندان باید همدیگر را درک کنند و شرایط و اقتضائات زمانه را در نظر بگیرند تا به مشکل برنخورند.
رابطه والدین با فرزندان دو سویه است درست است که والدین با توجه به سن و تجربه بیشترشان باید به مراتب بیشتری هوای فرزندشان را داشته باشند ولی گاهی اوقات فرزند هم باید شرایط و نیت آنها را در نظر بگیرد. برای نیش و کنایه آنها چند راهکار می‌تواند مفید باشد:
1. یک لحظه خودت را جای آنها بگذاری متوجه می‌شوی که اکثر این حرف‌ها از روی حس دوست داشتن و دلسوزی و نگرانی زیاد برای آینهد فرزندشان است و شاید این مقداری از ناراحتی شما بکاهد.
2. همانطور که استاد بزرگوار آقای مصطفوی گفتند در زمانی آرام و به دور از تنش با آنان به صحیت بنشینید و از برنامه ها و اهداف خودتان بگویید که شاید این گیر دادن آن‍ها از روی نداستن برنامه ها و اهداف شما باشد.
3. همان‌گونه که نوسینده مسیح نوشته‌اند بحث فرار یا خودکشی فقط و فقط زیان به خود و آنهاست و شاید هیچ دردی را دوا که نکند هیچ اضافه هم خواهد کرد. پس این افکار جز ضرر چیزی دربرنخواهد داشت
4. می‌توانید از آشنایان و اقوام نزدیک که رابطه خوبی با والدین‍‌تان دارند کمک بگیرید تا صحبت به والدین آنها را نسبت به اهداف و برنامه ها و اهداف تان آگاه کنند.
5. آخرین راه حل می‌تواند اصل تغافل و بی خیالی باشد ( چون میدانی که آنها هدفی خیر دارند ولی راه درست آن را بلد نیستند و نیش و کنایه حرف می‌زنند.)
و نکته آخر به قول نظر نویسنده ناشناس: گل پسر بی احترامی به آنها نکنی که اکثر اوقات کسانی که به جایی رسیدند دعای خیر پدرومادر بدرقه راه شان بوده است. با تشکر موفق باشید

با سلام به شما کاربر محترم

حس و حالتون رو درک می‌کنم. طبیعی است که انسان از نیش و کنایه خوشش نمی آید، ولی درباره والدین تان باید عرض کنم که قطعا پدر و مادر شما بیش از هرکسی در این دنیا آینده شما برایشان اهمیت دارد و دوست دارند آینده رو به رشد و موفقی رو تجربه کنید. گرچه ممکن است در نوع بیان و راهنمایی شما آنطوری که شما دوست دارید عمل نمی‌کنند ولی این رو بدانید که معنای کلامشان چیزی جز اینکه نگران شما و آینده شماست نیست.

اما چکار باید کرد تا نحوه رفتار والدینتان با شما بهتر شود و به عبارتی با کنایه با شما صحبت نکنند؟ راههایی در این باره وجود دارد که توصیه می‌کنم موارد ذیل رو بکار ببندید:

1- قطعا والدین شما نسبت به آینده و وضعیت فعلی شما نگران هستند، اگر شما بتوانید در یک فضای آرام و دوستانه با والدینتون صحبت کنید و اهداف و برنامه‌های خودتان بگویید، باعث می شود نگرانی آنها نسبت به شما کمتر شود. طبیعتا وقتی والدینتان می بینند که برنامه و هدف خاصی رو برای آینده دنبال نمی‌کنید، بالطبع نگران می شوند. البته ممکن است که شما طرح و برنامه و هدف برای آینده خود داشته باشید، ولی عدم بیان آن و بازخورد نگرفتن درباره طرح و برنامه خود از والدینتان منجر به این می شود که آنها تصور کنند که شما برنامه و تلاشی نمی کنید. لذا تنش و نگرانی بین والدین و شما اتفاق می افتد. لذا بهتر است با خانواده درباره برنامه ها و تلاش و اهدافتان صحبت کنید و بازخورد بگیرید. گاهی راهنمایی ها و همفکری با آنها می تواند طرح و برنامه و اهداف شما رو پخته و تکمیل کند. بنابراین از ظرفیت خانواده خود استفاده کنید.

2- باز در همان فضای آرامش بخش و دوستانه به خانواده خود بگویید که می‌دانم که نگران وضعیت من هستید ولی از شیوه بیان شما راضی نیستیم و احساس خوبی پیدا نمی کنم. درحالی که اگر از بابت چیزی نگران هستید، می توانید در فضای دوستانه تر با من حرف بزنید و اینطوری بهتر می توانم حرف شما رو درک کنم و احساس بهتری پیدا کنم.

3- در گفتگوهاتون با والدین از انها بپرسید که دقیقا چه انتظاری از شما دارند. ممکن است که شما توقعات و انتظارات آنها را ندانید و همین مسئله باعث ایجاد تنش در خانه شود. چه بسا اگر درباره توقعاتشون با هم حرف بزنید و اینکه متوجه بشید که آیا می توانید توقعاتشون رو اجرایی کنید یا نه، همه اینها با گفتگو قابل حل است. لذا از فرصت گفتگو برای حل این مسائل استفاده کنید تا با دغدغه و نگرانی‌های آنها بیشتر آشنا شوید و اینکه خانواده هم از شما شناخت بهتری پیدا کنند و درنهایت به یک تعامل دوستانه و صمیمی و رضایت بخش برسید.

موفق باشید.