من 26 سالمه و یک سال و نه ماهه که ازدواج کردم و شش ماهم عقد بودم
شوهرم 2 سال از من کوچیکتره و مادر پدرش از هم جدا شدن البته مامانش ازدواجای دیگه ام داشته ولی نه به صورت رسمی به جز شوهرم یه بچه دیگه از اولین همسرش داره که اونو اصلا نمیبینه در واقع شوهرم تک بچس و تو خونه بابابزرگش بزرگ شده شوهرم تعادل نداره یا خیلی خوبه با خیلی بد هر موقع کوچیکترین بحثی که بینمون پیش میاد تبدیل میشه به بدترین ادم دنیا طوریکه واقعا عذابم میده تا حدی که به جنون میرسم مثلا با خونواده من قرار داشتیم بریم جایی همه تو خیابون منتظر ما بودن همون موقع گفت نمیام توام حق نداری بری یا اینکه خواهرم بچه بدنیا اورده بود نذاشت برم ببینمش در صورتی که من با مادرشوهرم خیلی خوبم و هر موقع دوست داشته باشه میرم خونشون
مشکل دیگه شوهرم اینه که من اصلا نمیتونم بهش تکیه کنم مثلا یکبار داییش خیلی به من توهین کرد در صورتیکه مشکل بین منو شوهرم بود من اصلا جوابشو ندادم شوهرمم حرفای اونو تایید میکرد یه بار دیگه ام مادر شوهرم جلو همه بهم توهین کرد باز من هیچی نگفتم شوهرمم چیزی نگفت منم لباس پوشیدم برم خونه بابام اینا که شوهرم باز جلو همه گفت بزارید بره طلاقش میدم و مهریه اشم میندازم جلوش بعدش هر دو فهمیدم من مقصر نبودم ولی این چیزی رو عوض نمیکرد
و........
چند بار تصمیم گرفتم جدا شم باز میگم نکنه پشیمون شم
تورو خدا کمکم کنید یه تصمیم درست بگیرم
سلام دوست خوب
من یه پیشنهاد دارم براتون من قبلا سخنرانی خانواده دکتر فرهنگ رو گوش دادم و با تکنیک هایی که ارائه دادن تونستن زندگی های تلخ 20 -25 سال رو شیرین کنن من از شما تقاضا دارم حتما دانلودش کنید خیلی مفید
موفق باشید
شوهرتون اختلالات تربیتی وشخصیتی دارند و شما هم اختلال در روبط . برای اینکه بتونی مشکل اون رو حل کنی اول باید از خودت شروع کنی و نوع و روش برقراری رابطه صحیح رو با شوهر و خانواده اش را تغییر بدهی . مثلا از هر کار و سخنی که اونها رو بر علیه تو بر می انگیزد اجتناب کنی و کارها و حرفهایی رو با اونها بگی گه حس مقومت و برخورد رودر اونها یجاد نکنه که هیچ بلکه تایید بکنند. در مورد اصلاح روند و تعالی شخصیتی شوهرتون هم باید تلاش کنید . بهترین روش هم اینه که اون رو به طرف کارهای مذهبی و معنوی سوق بدهی و خودت هم همینطور عمل کنی . اگه مدتی این کار رو انجام بدهید تدریجا تحت تعالیم روح افزون معنوی تغییر خواد کرد.
خانم وقتی که با هم هستین می تونین با هم حرف بزنین؟ مثلا بهش بگی من دوست دارم تو ازم دفتع کنی میخوام بخت تکیه کنم. یا دلیل کارهاشو ازش بپرسی خیلی آروم بگی من دوست دارم هر دو خوشحال باشیم ولی این کارات ناراحتم می کنه
سلام
شما نباید بخاطر این مشکلات، حتی تصور طلاقم بکنید.
شایدبرخی رفتارها رو از شما دیده و نمیتونه به زبان بیاره اینطوری رفتار میکنه.
به عواقب طلاق بیشتر فکر کنید.
ممکن است بعد طلاق تا ابد امکان ازدواج فراهم نشه
ممکنه بعد طلاق شوهری بمراتب بدتر از این نصیبتون بشه...
:( چقدررر بد...
من خیلی اینجوری دیدم معمولا چون خانما راضی به طلاق نیستن محکوم میشن به سوختن و ساختن
حالا این وسط یه عده زرنگن و ورق رو برمیگردونن به نفع خودشون یه عده م به زندگی ای زیر یه سقف ولی در اصل با یه طلاق عاطفی رضایت میدن
به نظر منم زبون خوش و با مهربونی رفتار کردن بهترین راه حله
چون هرکسی باشه بالاخره یه ذره انسانیت رو تو وجودش داره دیگهٰ نمیتونه وقتی مدام برخورد خوب و محبت ببینه و واکنش منفی نشون بده
ولی یه چیزی که هست آخه صبر آدمم اندازه ای داره چرا همیشه آقایون مدعی ن و خانوما باید با محبت وگذشت یه جوری ماست مالی کنن تا زندگیشون از دست نره؟؟؟؟
به همین خاطره اسلام طلاق رو به مرد سپرده. دست زنها بود همون روز اول طلاق میگرفتند! گرچه موقع ازدواج میتونه شرط کنه که حق طلاق داشته باشه.
نیم نگاهی به نظرات کنیم میبینیم اونایی که علیه شوهرش بودند امتیاز مثبت گرفتند، اونایی که بکطرفه قضاوت نکردند و راهکار منطقی ارائه کردند مثل اقا امین، امتیاز منفی.
مخاطب گرامی!
ازاینکه مورد خود رو در تالار ازدواج و خانواده مطرح میکنید یقینا درپی یافتن بهترین راه حل هستید، پس از مطاب با ارزش و عملی و نظری مشاورین و کاربران با تجربه به بهترین نحو استفاده کنید
لذا هیچگاه در مواقع و زمانهایی که مهارتهای زندگی را بطور کامل کسب نکرده اید و در شناخت و رفع نیازهای روحی و روانی و جنسی همسرتان بطورکافی تلاش نکرده اید به سمت طلاق نروید
شما زنها با ابزار عاطفه و محبت بسیار باارزش و خدادادی خود میتوانید همسران را از کوه سختی و غار تنهایی و ... به دشت سرسبز بکشانید لذا تلاش کنید با توجه به شناخت سلایق و علایق و نیازهای درونی، نیازهای همسرتو ن را رفع کنید تا با ارامش خاطر در موانع بحران تصمیم معقولان ای بگیرند
موفقید ان شاءالله
شاید اختلال دوقطبی داره
بررسیش کن
با نظرت خیلی موافقم
سلام
در زندگی زناشویی مشکلات زیادی وجود دارد و اگر قرار باشد در مقابل آنها زانو بزنیم، همیشه باید ازدواج کرده و بلافاصله طلاق بگیریم! لذا هیچ وقت در مقابل مشکلات به جدایی فکر نکنید چون اولا جدایی، حل مشکل نیست بلکه فرار از مشکل است ثانیا مشکلات بعد از طلاق به مراتب بیشتر از مشکلاتی که است که شما الان با آن دست و پنجه نرم می کنید. ثالثا غالب مشکلات به خاطر عدم آگاهی و نداشتن مهارت لازم در زندگی است که به راحتی با کسب این موارد قابل حل است.
به عنوان مثال در مورد زمانی هایی که همسر شما اخلاق بدی پیدا می کند، سوال من از شما این است که آیا برخورد بد همسر شما در مقابل برخورد خوب و قربان صدقه رفتن های شما بوده؟ آیا او لبخند شما را با داد و بیداد جواب داده؟! قطعا چنین نیست. بنابراین بدانید تا وقتی شما با همسرت خوب رفتار کنی، رفتار بدی از او نخواهی دید. بله اینکه ایشان در زمان بحث و جدل نباید اینگونه برخورد کند و باید خودش را کنترل کند درست است اما آنچه الان با آن روبرو هستی چنین رفتاری است؛ یعنی شوهری داری که در مواقع دعوا اخلاق غیر قابل تحمل پیدا می کند. لذا راه حل این مسئله این است که شما نگذاری کار به دعوا برسد.
سوال: پس چطوری در مواقعی که نظرم مخالف او است ابراز کنم یا خواسته هایم را بیان کنم؟
پاسخ: از زبان نرم و لطیف و حیله گرانه باید استفاده کنی نه خشن و زورگویانه و مردانه! نقطه ضعف همسر خودت را باید پیدا کنی و در چنین مواقعی از همان جا وارد شوی!
در مورد اینکه همسر شما در مقابل بقیه از شما دفاع نمی کند هم تا حدودی راهکار قبلی را باید پیش بگیرید یعنی نباید کار را به جایی برسانید که انتظار دفاع از همسرتان را داشته باشید. چون اولا ممکن است در آن لحظه همسر شما نتواند تشخیص درستی داشته باشد و فکر کند شما مقصری و در نتیجه به ضرر شما حرفی بزند مثل جریانی که گفتید. یا شاید هم با اینکه می داند مقصر شما نیستی، اما به خاطر مثلا بزرگتر بودن طرف مقابلتان نتواند به او اعتراض کند!
پیروز و سربلند