هدیه به روح پدر یکی از کاربران (رها (گیسو))

آنان که محیط فضل و آداب شدند

در جمع کمال، شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

چه سخت است در دل گريستن و سخنی بر زبان نراندن ، چه سخت است بدون او زيستن و چهره پر مهر خندان، باصفا و صميمی او را در خاک جستن ، اکنون که به تقدير و مشيت الهی در فراق پرواز روح بلند پدری مهربان مي سوزيم ، از تو مي خواهيم ما را در همه حال صبور و بردبار قرار دهی...

بنده سوره ی الرحمن رو میخونم...

به نام خداوندی که می آفریند-می میراند و از نو بر می انگیزاند

سلام مهتاب جان! واقعا نمیدونم چی بگم. همین که پست رو دیدم صادقانه میگم  به یاد پدر اشک ریختم.

یقینا همگی شما روح بزرگی دارید که این چنین برای همدردی با دیگران سبقت میگیرید.

مرحوم پدرم توجه ویژه و خاصی به قرآن و نماز اول وقت داشتند. تا حدی که حتی شبی که به رحمت خدا رفتند هم نماز مغرب و عشا رو اول وقت به جا آوردند. پدرم بیش از سی سال نماز شب به جا آوردند.و حالا که رفتند تازه می بینم که در حاشیه قرآنشون و مفاتیحشون چه مطالبی نوشتند و تا چه اندازه به یاد مرگ بودند.و چقدر به ما نصیحت میکردند که در انجام کار خیر تعجیل کنید.

از خداوند بزرگ برای همه شما عزیزان و کاربران این سایت آرزوی سلامتی و سعادت را آرزومندم.

خدا رحمتشون کنه