07:46 - 1393/10/03
با سلام و احترام.
راستش من یه سوال داشتم که دقیقا نمی دونم باید کجا بنویسمش تا نظر شما رو بدونم.
من دختری 17 ساله هستم. یه پسر 17 ساله که سوم دبیرستان هستش و از آشناهامونه بهم ابراز احساسات کرده. خیلی قابل اعتماده و در این مورد که واقعا دوسم داره هیچ شکی نیست.
می گه من شیش هفت سال دیگه میام خاستگاری.
من کمی دوسش دارم ولی عاشقش نیستم.
می دونم سن من هنوز خیلی کمه و الان نباید تصمیم بگیریم.
ولی یه موضوعی هست.
من توی سن کم به دلیل خودارضایی پرده ی بکارتمو از دست دادم.
با این وجود شاید خاستگارام منو نخوان ولی این پسر می گه از نظر من اشکالی نداره. میگه من تورو برای خدت می خام و دوستت دارم.
به نظر شما می تونم براش صبر کنم؟
می گه تو عشق اولمی. به نظرتون عشق اول این پسر تا هفت سال دیگه باقی می مونه؟
با تشکر
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/50064
سلام ، منم یه پسرم، به نظرم این رابطه در صورتی به سر انجام میرسه که زیرذ نظر والدین باشه. بهش بگو خانوادش بیاد با پدر و مادرت صحبت کنن این طور بهتره. 7 سال!!!
خیلی از این دوست بازی ها، اولین بارشون از عشق اول و آخر صحبت میکردن اما وقتی بهم خورد رفتن سراغ یکی دیگه و بهد یکی دیگه و یکی دیگه....... من چهارم دبیرستان بودم دوست صمیمیم نامزد کرد و نامزدش الان تازه اول دبیرستانه
پس بچه نیستی فقط با همین شرط قبول کن
در غیر اینصورت فاجعه میشه....
موفق باشی
آدم 17 سالگی یه جور دنیا رو میبینه
20 و چند سالگی کلا جهانبینیش عوض میشه
دیگه خود دانی آبجی
میتونی 7 سال خیلی فرصت ها رو از دست بدی؛ بعدم یهویی بیاد بهتون بگه رابطه منو تو از اول اشتباه بود؛ ما بچگی کردیم!
میتونیم عاقلانه تصمیم بگیری
دوست داشتن کسی که لایق محبت نیست اسراف محبت است
مخاطب گرامی!
نه با ایشون بلکه با هرمورد دیگه ای بیشتر معیارها و همتایی رو بررسی کنید
احساس و عشق اولیه زمانی پایدار خواهد ماند که 1- تا 70 درصد در همتایی یکسان باشید و در زندگی مشترک 2- رفع نیازهای روحی و روانی و جنسی هم را برطرف کرده باشید تا خوشبختی با این دو اصل تنظیم شود
لذا اصالت جسمی و روحی این پیوند را نزد کسی بسپارید که حتی قولش قول و ضامن این سرجسمی تان هم تا ابد بماند نه اینکه این مورد نقص جسمی تان با بی ارادگی و ضعف ایمان او پایمال شود
بیشتر تعقل کنید
یعنی همین بدو آشنایی شما دختر و پسر ۱۷ ساله صحبتتون تا مسئله بکارتم پیش رفته؟
خدا آخر وعاقبت همه رو ختم بخیر کنه
سلام. احساسى برخورد نکنين. تعقل کنين. زندگى هزارتا بالا پايين داره. اگه به شما علاقه داره زود بياد عقد کنيد و گرنه اين رابطه فقط به شما صدمه ميزنه در صد خوش عاقبتيش کمه و ممکن باعث از دست دادن موقعيت هاتون بشه و روزى بفهميد که دير شده باشه. مسير زندگيتون روشن وعاقبت تون بهشت.
نه باقی نمیمونه.تمام
سلام
به نظر خودم به فرض باهاش دوست بمونی نظر خودت عوض میشه چون هنوز سنت کمه تازه 17سالته
احساستون پایدار نیست.به نظرم ولش کن چون حتی اگه اون پسر عاشقت شده باشه و سالها باهات بمونه هم این تویی که عوض میشی و دلش رو میشکنی
پس ولش کن و برو سراغ درس و مشقت
دوستی سرانجامی نداره مطمئن باش
عزیزم مطمئن باش سر حرفش نمیمونه خیلی زود عوض میشه یعنی روزگار عوضش میکنه
اعتماد نکن
من فقط سکوت می کنم
نمیدونم چرا یه حسی بهم میگه سوال فیک هست (سرکاریه).
اگه شما هم حس منو داری + بده تا همدیگه رو پیدا کنیم.
سلام خدمت خواهر گرامی چندتا نکته متوجه شدم که بهتره دقت کنید
اول اینکه به پیر به پیغمبر عشق دلیل خوشبختی نیست ! تناسبات شما با ایشون هست که میتونه به موفقیت زندگی اینده شما قوت ببخشه ... پس انقد خیال نکنید چون عاشقتونه پس همه چی حله!! و چون شما الان عاشقش نیستی پس یه مشکلی هست ... تاثیر عشق در موفقیتتون در درجه ذوم قرار داره پس اولویت رو نگاه کنید
دوم اینکه سن اون خیلی خیلی کمه نسبت به شما .... هم سن بودن اونم تو سنین پایین اصلا اصلا مناسب نیست . و این پسر که بهتون ابراز علاقه کرده هیچیییییییییییی از زندگی مشترک نمیدونه!!!!!!!!!!!!!!!! حالا یه قولی هم داده ولی این قول چون پشتوانه عقلی نداره دو زار قابل اعتماد نیست ....
سوما کی گفته خواستگاراتون شاید بخاطر اون موضوع شما رو نخوان ؟؟؟ پرسیدید؟؟؟ تا حالا چند تا خواستگار داشتید ؟؟ خودتون هنوز دیدگاهتون نسبت به زندگی مشترک چیه ؟؟؟ اون پسر از چه چیز شما خوشش اومده ؟؟؟ از همه مهمتر اینکه به شما نگفته تا 7 سال دیگه با شما باشه و اشنا بشید تا بیاد خواستگارتون ؟؟؟؟
چهارما حالا یه قدم جلوترو بهتون بگم .... بد بین نیستم ولی حقیقتی ست که باید خیلی خیلی خیلی خیلی مراقب باشید چون بکارتتون رو از دست دادید و این پسر هم میدونه مرتبا به شما این موضوع رو میگه که جز من کسی باهاتون ازدواج نمیکنه و به نوعی احساسی و عقلی شما رو تصاحب میکنه و در قدم بعدی احتمال برقرار کردن رابطه با شما از طرف ایشان بسیار زیاده . البته به همراه توجیهاتی از قبیل اینکه تو که برات مشکلی پیش نمیاد و قبلا از دست دادی ... کسی باهات ازدواج نمیکنه .... من بالاخره چند وقت دیگه همسرت میشم پس ایرادی نداره .... و هزاران توجیه مسخره دیگه . پس اگر به شما این قول رو داده پشتش خیلی چیزاست که شما از آن بی خبر هستید خواهر گرامی .....
نه به پاش بمونید نه عشقشو باور کنید نه بهش فکر کنید نه جوابشو بدید .
بشینید درستونو بخونید ایشالله به موقعش خواستگار خوبی که عاشقتون باشه و عاشقش بشید میاد پیشتون .
یاحق
سلام
مشکل اساسی در این مسئله این است که هیچ ضمامنی برای تداوم علاقه ایشان و در نتیجه ازدواج ایشان با شما وجود ندارد. تا 7 سال دیگر هزار و یک اتفاق ممکن است بیفتد و لذا دل بستن به ایشان یعنی دل بستن به چیزی که هر لحظه ممکن است نابود شود. حتی اگر ایشان بتواند چنین ضمانتی بدهد(بر فرض محال) باز هم چنین رابطه ای به سود شما نخواهد بود. چون اولا کوله بار گناه شما روز به روز با این رابطه سنگین تر خواهد شد ثانیا وابستگی عاطفی شما و درگیری هایی که در این رابطه ایجاد می شود آرامش را از شما گرفته و درس و زندگی شما را مختل می کند ثالثا با لو رفتن این مسئله آبروی شما رفته و موقعیت اجتماعی خود را از دست خواهید داد رابعا معمول خانواده ها با چنین ازدواجی که دختر و پسر از قبل با هم رابطه داشته باشند مخالفت می کنند و در نتیجه احتمال رسیدن شما به ایشان کم میشود خامسا ...
بنابراین به نظر من اگر می خواهید گرفتار عشق و علاق بی سرانجام نشوید و همچنین از آسیب های روانی و اجتماعی و فردی که ممکن است در اثر این رابطه به شما وارد شود جلوگیری کنید، بهترین کار این است که هر گونه رابطه با ایشان را قطع کرده و به او بگویید بهتر است در این باره زمانی تصمیم بگیریم که شما شرایط اقدام برای ازدواج را داشته باشی. در چنین شرایطی تداوم این رابطه نه به سود من است و نه شما.
در مورد مسئله بکارت هم باید عرض کنم این مسئله راهکار خاص خودش را دارد و وارد شدن به رابطه ای که از آینده آن خبر ندارید نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه صدها مشکل دیگر به مشکل شما اضافه خواهد کرد. البته شرط موفقیت و جبران این مشکل این است که شما اشتباه خود را قبول داشته باشید و از آن توبه کرده باشید وگرنه خدا شما را در جبران این مشکل همراهی نخواهد کرد. در مورد بکارت این پست را مطالعه کنید: از دست دادن پرده بکارت در کودکی
پیروز و سربلند