کلمه (ویل) که در قرآن آمده به چه معناست؟

با سلام و احترام خدمت شما کار گرامی

پاسخ به سؤال شما کاربر گرامی را در چند مطلب خلاصه می کنیم:

مطلب اول:
کلمه «ویل» در قرآن کریم 39 مرتبه آمده که بیشترین موارد آن مربوط به سوره مبارکه مرسلات است که تعداد آن به 10 مورد می‌­رسد. هر کدام از این ویل ها در ابتدای آیه، سرنوشت گروهی از انسان های گنهکار را به تصویر می کشاند. کلمه «ویل» بیشتر درباره تحریف­ کنندگان دین، ریاکاران و غافلان نماز، بدگویان عیب­جو، تکذیب کنندگان قیامت و دین و کتاب­های آسمانی، کافران از حیث حضور در روز قیامت و عذاب، مشرکان، ظلم کنندگان، دروغگویان گناه‌ ­پیشه، سخت‌­دلان از یاد خدا، کم فروشان و توصیف کنندگان توحید و نبوت و معاد به شکل منحرف و نادرست، به کار رفته است.

مطلب دوم:
بی گمان واژه «ویل» که در قرآن آمده حكايت از حسرت و بد بختى و عذاب دارد چنان که در آیه «ویل للمکذبین» خداوند انسان های دروغگو را خطاب قرار می دهد که وای بر شما که حسرت ابدی و عذاب اخروی و خواری و پستی در انتظار شماست. این کلمه در حقیقت نفرینی از سوی خداوند شمرده می‌شود. این واژه عربی است و وقتی به منابع لغوی  عرب زبان رجوع می شود این واژه برای کسی به کار می رود که در هلاکت افتاده است از این رو در قیامت نیز فرد گنهکار به سبب انجام برخی گناهان کبیره در هلاکت ابدی افتاده و به تعبیر برخی روایات در چاه های سوزان الهی قرار می‌گیرد. 

مطلب سوم:
در برخی روایات منظور از ويل كوهى و پرتگاهی است در آتش جهنّم که برخی افراد در آن قرار خواهد گرفت و عذاب الهی را به سبب برخی گناهان خواهد چشید. در روایتی از پیامبر آمده که: «ويل درّه‌‏اى است در جهنم که کافر در آن سقوط می‌کند و چهل سال طول می‌کشد تا به تهِ آن برسد. در روایتی دیگر ویل«وادى جوشانى است از صديد یعنی «چرك و خون» جهنّميان. 

امام على(علیه‌السلام) نیز درباره «ویل» روایت زیبایی را از پیامبر درباره معنای نقل می کند و می‌فرماید: پیامبر خدا(ص) روزى [به من] فرمود: «اى على! دانستى که جبرئیل(ع) به من خبر داد که امّتم پس از من با تو پیمان می‌شکنند. پس ویل، ویل، ویل براى ایشان باد!».
گفتم: «اى پیامبر خدا! ویل چیست؟» فرمود: «درّه‌اى است در جهنّم که بیشتر اهل آن‌را دشمنان تو و کُشندگان فرزندان تو و بیعت‌شکنانِ با تو، تشکیل می‌دهند ... .»

جمع بندی:
از مجموع سخنانی که بیان شد نتیجه می ‌شود واژه «ویل» در هر آیه بار معنایی خاصی دارد و باید بین آنها فرق گذاشت. بیشتر آیاتی که ویل در ابتدای آنها به کار رفته ناظر به بیان عذاب سخت، دردناک و طاقت فرسا برای کافران، مشرکان، بی نمازان، ریا کاران، بدگویان، عیب جویان، منکران قیامت و پیامبران الهی و ... می باشد که این افراد قیامت این افراد دچار هلاکتبه شدیدترین نوع عذاب ها هلاک می شوند که بخشی از این عذاب ها همان افتادن در دره های سوزانی است که چندین سال طول می کشد.  ‌

برای مطالعه بیشتر می توانید به لینک زیر رجوع کنید:
https://b2n.ir/e08706

با تشکر از سوال خوب شما کاربر فهیم