12:27 - 1400/02/27
گناه باعث می‌گردد کارایی واقعی روح انسان، که عشق و محبت است، از کار بیفتد.
حیوانات در این دنیا، لذت خاصی ندارند. لذت آن‌ها فقط منحصر است به خوردن و خوابیدن. اما انسان لذتی دارد بالاتر از لذت چهارپایان. او دلی دارد، که می‌تواند با آن دل عاشق باشد. می‌تواند محبت کند و محبت ببیند. کسی که گناه کند، لذتش فقط منحصر به خوردن و خوابیدن می‌شود و از محبت با معشوق واقعی محروم می‌گردد. هر کس گناه کند، اسیر محبت دیگران می‌شود. چنانکه خواب به چشمش نیاید، آب خوش نخورد و یک‌نفس راحت نکشد. دلی که از محبت خدا خالی باشد، دل به دنیا می‌بندد و با هر سرد و گرمی، لذتش تَرَک برمی‌دارد. امام علی علیه‌السلام می فرمایند: «هرگز لذّت زندگی و هیچ نعمتی از بین نمی‌رود، مگر به خاطر گناهانی که مرتکب می‌شوید»[خصال شیخ صدوق جلد2 صفحه 624]