کمال الحیدری و اصرار بر متفاوت دیده شدن

جناب آقای سید کمال الحیدری در مشی چندساله اخیر خود که برخلاف تمام عمر ایشان است. هر از گاهی گفتارهایی مبهم و دوپهلو را مطرح می‌نمایند که در برخی مواقع پس از چند روز مقصود حقیقی خویش را یادآور و توضیحات تکمیلی را ارائه می‌کنند که البته دیگر چاره‌ساز نبوده و در هنگامی تصحیح می‌شود که معاندان شیعه سوءاستفاده خود را برده و علماء شیعه نیز خون به دل شده‌اند. در بسیاری از کانال‌های فضای مجازی و رسانه‌های ضد شیعی، نقل شده است که ایشان در جدیدترین اظهارات جنجالی خود، دلایل اثبات امام علی (علیه‌السلام) و اهل‌بیت (علیهم السلام) را مورد نقد قرار داده و آنها را ادله خفی و ضعیف شمرده است و معتقد است، ادله‌ای چون غدیر، حدیث الدار، منزلت و... نمی‌تواند امامت آن حضرت را ثابت کند.

در این مورد چند مطلب گفتنی است:
1. در قسمتی از کلیپ منشر شده، ایشان ادله مخالفان در تضعیف روایات را ضعیف می‌داند که برخلاف آنچه از سخنان ایشان برداشت‌شده است، سخن مهمی است و در کنار تمامی صحبت‌های دوپهلوی ایشان، اعتراف آشکاری محسوب می‌شود.
2. در تحلیل روایات و ادله متنی، صراحت داشتن یا ابهام، در گرو الفاظ و متن نیست بلکه یک قرینه قوی می‌تواند به متن صراحت ببخشد و در واقع قرائن داخلی و خارج از متن، جزو جدایی‌ناپذیر متن بوده و جهت، معنی و مقصود گوینده را وضوح می‌بخشد و این نه‌تنها در روایات اثبات ولایت برای امیرالمؤمنین (ع) بلکه در هر روایتی بخشی از مسیر فهم حدیث است.
3. بهتر است ایشان پاسخ بدهند که اگر حدیث غدیر دلالت آشکار ندارد و صرفاً به معنای دوستی است چگونه به حدیث متواتر و پرتکرار بی‌نظیری تبدیل می‌شود؟ آیا این بازتاب وسیع فقط برای زبان آوری دوستی علی (ع) توسط پیامبر (ص) بوده است؟ خاطرنشان می‌شود معروف‌ترین حدیث متواتر که بیشترین گزاره‌ را در میان اهل‌سنت دارد، حدیثی است که پیامبر اکرم (ص) در آن فرمود: « مَن كَذبَ علَيّ مُتَعمِّدا فلْيَتَبوّأ مَقعدَهُ مِن النّارِ؛ کسی که به‌عمد بر من دروغ ببندد جایگاهش در آتش است.» [1] راویان این حدیث از شصت نفر تجاوز نمی‌کنند، درحالی‌که با جستجویی که علامه امینی کرده‌اند، حدیث غدیر یکصد و ده گوینده فقط از صحابه دارد! جناب آقای کمال الحیدری بفرمایند چه خصوصیتی در حدیث غدیر بوده است که این‌همه تفاوت و فاصله با متواترترین احادیث اهل سنت دارد؟
درحالی‌که از جمعیت فراوان حاضر در واقعه غدیر، تنها شمار کمی حدیث غدیر را نقل کرده‌اند بااین‌حال همین تعداد کم از میان صد هزار تن، توانستند یک حدیث با بیشترین تواتر و فراوانی نقل را به وجود آورند. بنابراین باید پرسیده شود که ویژگی‌های ممتاز و کاملاً اختصاصی گزارش غدیر با تفسیر آن به یک مسئله ساده همچون دوستی با حضرت علی (ع) که همه مسلمانان از آن آگاه بوده‌اند، چگونه سازگار است؟
در پایان یادآور می‌شویم که تشکیک در حدیثی که دشمنان تشیع بدان اعتراف و اذعان دارند از یک عالم شیعی عجیب و کم سابقه است، نقل‌شده است که ابوحنیفه به یاران خود توصیه می‌کند که اگرچه حدیث غدیر صحیح است، ولی شما به صحت آن اقرار نکنید. عبارت چنین است: «فقال أبوحنیفة: قد قلت لأصحابنا: لا تقروا لهم بحدیث غدیر خم فیخصموکم». در مناظراتتان با شیعه زیر بار حدیث غدیر نروید؛ چون اگر اعتراف کردید، مغلوب می‌شوید. [2]

پی‌نوشت:
1). الأمالی للطوسی 227/398، بحار الأنوار: 2/158 باب 21 و كنز العمّال: 10/221 ـ 223 و ص 230 ـ 23.
2). الأمالی، ص 27، ح 9.