وقتی هدف اصلی رسانه که همان تربیت انسان است فراموش شود، نتیجه‌اش می‌شود این، می‌شود نجلا، سریالی که فارغ از داستان و بازی و ساختار ضعیف و خنده‌آورش، می‌رود که ذائقه بیننده ایرانی را به محصولات رسانه‌ای این‌چنین سخیف عادت دهد، و بازهم درجا بزنیم، و بازهم به شرق و غرب نگاه کنیم و به‌به و چه چه کنیم، و دلمان برود برای سریال‌های پر رنگ و لعاب غیر ملی که جز تخریب برای فرهنگ ایرانی اسلامی ما چیز دیگر ندارند.
در زمانه‌ای عجیب به سر می‌بریم، عجیب و غیرقابل درک. از بیت‌المال مسلمین خرج می‌شود تا چیزی بسازند که هرکه ببیند به اول و آخر فرهنگ و سینما و فیلم‌سازی‌مان بخندد. یک نمونه‌اش همین سریال نجلاست که فصل دوم آن این روزها از صداوسیما پخش می‌شود. فیلمی که قرار است مثلاً درباره مقدساتمان باشد، و هست البته، ولی برای تمسخر آن.
از اشکالات ساختاری آن می‌گذرم، که حتی نتوانسته میان عربی عراقی و ایرانی و لبنانی تفاوت بگذارد، یا اعرابی که فارسی صحبت می‌کنند و فارس‌هایی ترجمه صحبت‌های عربی‌شان زیرنویس می‌شود. بگذارید فقط از اشکالات محتوایی‌اش بگویم. آنچه اول‌ازهمه مثل خار توی چشم مخاطب می‌رود، نمایش دختران جنوبی با تعریفی که از خواننده‌های زیرزمینی شنیده‌ایم است، نه آنچه می‌دانیم و می‌شناسیم. اصلاً ما مردمان جنوب را به حجب و حیاءشان می‌شناسیم. تا اسم اهواز و بندر به گوشمان بخورد حجاب کامل و شیله و پوشیه خاص آن‌ها به ذهنمان می‌آید. ولی نجلایی که نمایش داده می‌شود، که چادرش را به‌زور دنبال سرش می‌کشد، با مردان چشم در چشم صحبت می‌کند و ابراز احساساتش بی‌پرده است، یا دوستش که دائم در حال کتک زدن همسرش است، این‌ها از کدام فرهنگ آورده شده تا به‌عنوان دختران نجیب جنوبی به مخاطبین قالب شوند!؟ آن‌هم در سال ۵۸! در اوج انقلاب و دین‌مداری مردم ایران!
جدای از این، چرا خانواده‌های جنوبی این‌طور درهم و نابود و کم‌جمعیت نشان داده می‌شوند!؟ همین الآن‌هم‌خانواده‌های جنوبی سه چهار فرزند را کم می‌دانند چه برسد آن دوران که جمعیت خانواده‌ها بالای ده دوازده نفر بود! ساخت و نمایش چنین سبک زندگی‌ای آن‌هم درست زمانی که به اذعان کارشناسان در مواجهه نزدیک با پیری جمعیت قرار داریم غیرمنطقی و حتی عنادآمیز به نظر می‌رسد.
این را هم ندید بگیریم، این مثلث عشقی مسخره که به سبک سریال‌های ترکیه‌ای ساخته‌شده را کجای دلمان جا بدهیم؟ قرار است نتیجه اخلاقی هم بگیریم از این فیلم؟ واقعاً گروه سازنده چنین فیلمی بر مبنای چه فرهنگی چنین چیزی را به خورد بیننده می‌دهند؟ ساختارهای فرهنگی اسلامی و ایرانی یا ذهنیات کج‌ومعوج و فهم ناقص خودشان!؟
در نتیجه، دیدن چنین سریال‌هایی بدون شک تأثیرات مخربی بر ذهن بیننده علی‌الخصوص دختران و پسرانی دارد که قرار است در آینده نزدیک و دور وارد روابط عاطفی شوند، جدای از اینکه فرهنگ اجتماعی نیز متأثر چنین ساخته‌های سخیفی است که با پخش از رسانه ملی یک‌جورهایی تائید اسلامی بودن نیز گرفته‌اند.