-خدا توی این آیه از آدمای قدر نشناسی که فقط موقع گرفتاری و خطر یادش می‌کنن گله می‌کنه.
بعضی از بچه‌ها همیشه با بزرگ‌ترا قهر می‌کنن، فقط وقتی چیزی می‌خوان یا مشکلی دارن سراغ اون‌ها رو می‌گیرن.
وقتی هم مشکلشون برطرف میشه، دوباره به رفتار زشت گذشته‌شون ادامه میدن.
بعضی از آدم‌ها هم با خدا همین رفتار رو دارن.
خدا میگه: بعضی بنده‌های من وقتی توی بدترین شرایط قرار می‌گیرن من رو به یاد میارن، اما وقتی نجات پیدا کردن، همه چیز رو از یاد می‌برن و از من دور میشن.
«وَ إِذا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلاَّ إِيَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاکُمْ إِلَي الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ [سوره اسرا، آیه 67]
و زمانی که در دریا سختی و آسیبی به شما رسد، هر که را جز او می خوانید ناپدید و گم می‌شود و هنگامی که شما را به سوی خشکی نجات دهد، روی می‌گردانید.»