سه‌گانه بتمن | بخش سوم: پرچمدار سرمایه‌داری!

«خطر لو رفتن داستان» مرد خفاشی یا بتمن شخصیت خیالی ابرقهرمان در کتاب‌های کمیک آمریکایی است که توسط "دی‌‌سی کامیکس" معرفی و انتشار یافته است. این شخصیت توسط "باب کین" (طراح) و "بیل فینگر" (نویسنده) خلق شد و برای نخستین بار در شماره ۲۷ از مجموعه کمیک‌‌های کارآگاهی (مه ۱۹۳۹) حضور یافت. بتمن یکی از نخستین ابرقهرمانان کمیک بوکی است. بالاترین قدرت بتمن، عقل و هوش، مهارت‌‌های رزمی، مبارزه تن به تن و استقامت و اراده قوی است. به این شخصیت با القابی مانند "مبارز شنل‌ پوش"، "شوالیه تاریکی" و "بزرگ‌‌ترین کارآگاه دنیا" نیز اشاره می‌‌شود .

بتمن، منجی نظام سرمایه داری:

سه‌گانه نولان اساساً در مقام دفاع تمام قد از نظام سرمایه‌داری و هشدار برای مخالفان این نوع حکومت است.
در قسمت دوم و سوم این سه‌گانه، حملات ابتدائی شخصیت‌های شرور، یعنی جوکر و بین، به بانک و بورس -به عنوان ارکان اصلی این نظام- نماد حمله به نظام سرمایه‌داری است.  
شخصیت مبارز با این شرورها نیز بتمن است که پرچم‌دار این نظام است و فیلم‌ساز به مخاطب این نکته را گوشزد می‌کند که اگر نظام سرمایه‌داری نباشد، منجی نیز نخواهد بود تا شما را از شر راس الغول، وین و جوکر رهایی بخشد.

فیلم‌ساز مخالفان نظام سرمایه داری را موجوداتی خشن و آشوب‌طلب معرفی می‌کند که با شعارهایی خوب، سراغ مردم خصوصاً طبقه ضعیف جامعه می‌آیند، اما در نهایت از قوانین به نفع خود بهره می‌برند. این مفهوم را می‌شود در دادگاهی که بین در فصل سوم به پا می‌کند، دید.
همچنین با ساخت شخصیت‌های کم نظیری مانند جوکر، بین و راس الغول این هشدار را به مخاطبان خود القا می‌کند که فقدان نظام سرمایه‌داری، یعنی دنیایی قانون‌گریزی و بی‌رحمی که جوکر می‌‌گوید، و یا دادگاه محکوم به مرگی که بین راه می‌اندازد. در واقع فیلمساز با نگاهی هنرمندانه و با خلق شخصیت‌‌هایی نظیر جوکر و بین (bane)، شخصیت بتمن را ماندگار و منجی نشان داده و سرمایه‌داری را تنها راه نجات بشریت می‌داند.

در قسمت دوم با نمایش جوکر که هیچ قاعده، قانون و چهارچوبی ندارد و به راحتی انسان ‌می‌کشد، در زیرمتن، دشمنان نظام سرمایه‌داری را موجوداتی بی‌قاعده و هرج و مرج طلب معرفی می‌کند و بتمن را در نقطه مقابلش نشان می‌دهد. 
با خلق شخصیتی چون بین نیز دشمنان خارجی نظام سرمایه داری را شیطانی متولد شده از دل فاضلاب قلمداد کرده که ظاهراً شعارهای خوب می‌‌دهد، ولیکن شهر را به ویرانی می‌ کشاند و در عین حالی که شعار زندگی و اصلاح طلبی می‌‌دهد، قصد دارد شهر را با بمب اتم نابود کند.

در نقطه مقابل بینی(bane) که وارث راس الغول عرب است نیز بتمنی سینه سپر می‌کند که در ظاهر جان خود را فدای شهر می‌‌کند و باعث رویش منجی‌های دیگر و البته آرامش گاتهام شود. 
در واقع نقطه قوت و البته نمایش، هوش فیلم‌‌ساز در طراحی شخصیت‌‌های منفی اثر است؛ جایی که با طراحی دشمنانی که مخاطب از آنان متنفر می‌‌شود، تنها راه نجات را سرمایه‌داری معرفی می‌‌کند. منجی آمریکایی را به مخاطب می‌‌قبولاند و در لفافه نیز داعیه‌داران منجی را به عنوان دجال و شیطان جا می‌‌اندازد. 

در نگاه کلی، کریستوفر نولان با ساخت این سه‌گانه با تمام نکات منفی که می‌شود به لحاظ ساختاری به فیلم داشت، بدون شعار و در زیرمتن، یک دنیای آخرالزمانی با دیدگاه صهیونیستی- هالیوودی را به نمایش می‌گذارد.