پدران و مادران باید نسبت به آموزش باورها و رفتارهای صحیح که توسط خداوند در قالب دین حق فرستاده شده، به فرزندان خود جدیت داشته باشند.
هر انسانی به دنبال خوشبختی و کام‌یابی خود بوده و بعید است کسی خواهان بدبختی خود باشد و خداوند متعال برنامه جامع سعادت و خوشبختی را در قالب دین و به دست پیامبران برای بشر نازل کرده و درواقع دین و آیین حق، راه رسیدن به کمالات انسانی، خوشبختی دنیوی و سعادت اخروی است .
از طرفی هر پدر و مادری نگران آینده فرزند خود و مسیر زندگی اوست و ازاین‌جهت برای خوشبختی او تلاش می‌کند. راز فرستادن فرزند در دوران کودکی به کلاس‌های مختلف، دوره‌های گوناگون آموزشی و مهارتی و حتی تهدید و توصیه‌های آن‌ها در همین مطلب ریشه دارد.
بهترین راهی که می‌تواند زندگی فردی و اجتماعی فرزند را سامان دهد، آشنایی روشمند و درست آموزه‌های دینی به فرزندان است؛ چراکه بخش اعتقادات دینی، جنبه عقلانی داشته و می‌توان با زبان استدلال، باورهای درست را آموزش داد و ذهن کنجکاو او را به باور صحیح رهنمون ساخت. این مسئله به‌ویژه در سنین پایین‌تر که سؤالات فرزندان زیاد است، مهم‌تر بوده و باید والدین با زبان متناسب با سن فرزندشان به همراهی و پاسخ‌دهی او کوشا باشند.
باور به خداوند متعال بر اساس ادله عقلی و انجام عباداتی که آن خالق حکیم ارسال نموده، آرامش خاطر را به ارمغان می‌آورد. فرزند شما وقتی رفتارهای خود را بر اساس تعالیم دین حق تنظیم کند، تبدیل به شهروندی می‌شود که هم خود به خوشبختی می‌رسد و هم به‌عنوان بخشی از جامعه، نقش مثبتی در رشد ارزش‌های اجتماعی ایفا می‌کند.
حاصل آنکه اهتمام به آموزش باور و رفتار صحیح در قالب دینِ حق به فرزندان، از وظایف پدر و مادر است.