یکی از وظایف مسئولین در جمهوری اسلامی، سوق دادن اذهان عمومی به سمت امام زمان علیه‌السلام و آماده کردن آنها برای پذیرش آن بزرگوار است.
ازجمله وظایف مسئولین در وضعیت کنونی کشور این است که اذهان عمومی را با امام زمان علیه‌السلام و حجت حق آشنا گردانند. این خیلی مهم است که مردم بدانند صاحب اصلی این نظام، وجود نازنین حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه است و کارها درنهایت به دست ایشان اصلاح می‌گردد و زندگی آرمانی که مردم به دنبال آن هستند در سایه وجود آن حضرت محقق می‌شود. رهبر فرزانه انقلاب در این زمینه می‌فرمایند: «دنیاى سرشار از عدالت و پاکى و راستى و معرفت و محبت، دنیاى دوران امام زمان است که زندگى بشر هم ازآنجا به بعد است. زندگى حقیقى انسان در این عالم، مربوط به دوران بعد از ظهور امام زمان است که خدا مى‌داند بشر در آنجا به چه عظمت‌هایى نائل خواهد شد» . [1]
اینکه ما به مردم امیدواری بدهیم که تمام امور مادی و معنوی شما به دست ما تأمین می‌شود و این نظام قادر است تمام گره‌های مردم را باز کند، مبتنی بر باوری بسیار غلط است. اصل این نظام بر پایه زمینه‌سازی برای ظهور بناشده. امام راحل که معمار کبیر این انقلاب است فرمود: «انقلاب مردم ایران، نقطه شروع انقلاب بزرگ جهانی اسلام، به پرچم‌داری حضرت حجت ارواحنافداه است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد».[2]
کسی که در این نظام مسئولیت و وظایف دارد، باید بر این باور باشد که نقش او مقدمه‌سازی ظهور است؛ نه اینکه کلید حل مشکلات را در دستان خود دیده و امام را شخصی در پس پرده غیبت بداند که فقط در نقش دعاگو و حامی است. چنین شخصی هرگز نمی‌تواند مردم را به سمت امام سوق داده و آن حضرت را به‌عنوان مقتدای اصلی ایشان معرفی نماید.
اما اگر مسئولی امام را صاحب این انقلاب بداند، مردم را به امام حواله داده و دل‌ها را متوجه آن بزرگوار می‌نماید.
رهبر معظم انقلاب در بیان معروف خود خطاب به امام زمان علیه‌السلام فرمودند: «سيد ما، مولاي ما، دعا كن براي ما؛ صاحب ما تويي، صاحب اين كشور تويي، صاحب اين انقلاب تويي؛ پشتيبان ما شما هستيد».[3]
این نگاه و تفکر باید در تمام مسئولین این کشور وجود داشته باشد تا قلوب مردم نیز به تبع آنان به سمت صاحب اصلی این کشور متوجه گردد.
پی‌نوشت:
[1]. خطبه‌هاى نماز جمعه تهران، 26/1/1379.
[2]. امام خمینی، صحیفه نور، ج21، ص327.
[3]. خطبه‌هاى نماز جمعه تهران، 29/3/1388.