درک نکردن رابطه دنیا و آخرت، عدم تفکیک ادیان انحرافی از دین راستین و عدم توجه به حقایق تاریخی، باعث شده تا به اسلام و مسلمانان اتهام مرده‌پرستی و مرده‌گرایی بزنند.
دشمنان اسلام این دین شریف و ترویج کنندگان آن را به مرده‌پرستی، ترویج گریه و ماتم و سوءاستفاده مالی از مردگان متهم می‌کنند. به‌راستی اسلام دینِ زندگی و زیستن است یا دینی آخرت‌گرا و متوجه به مردگان و ماتم؟!
دوگانه دروغین
این ادعاها مغالطات فراوانی را در خود جای‌داده است. ازجمله مغالطه‌های این شبهه ایجاد یک دوگانه ساختگی و دروغین میان مرگ و زندگی این جهان است، گویا انسان‌ها مجبورند بین آبادانی دنیا و ویرانی آخرت یا توجه به آخرت و ویرانی دنیا دست به انتخاب بزنند. هر کس اندک آشنایی با تعالیم دین اسلام داشته باشد می‌داند که اهتمام ویژه دین اسلام به زندگی جاودان و جهان آخرت به معنای غفلت از زندگی این جهانی و ترویج ویرانی و ماتم نیست. دنیا به‌مثابه مزرعه آخرت،[1] تجارتگاه اولیای خداست.[2] آبادانی دنیا منافاتی با آبادانی آخرت ندارد، بلکه در بسیاری از عرصه‌ها در راستای یکدیگرند، بله درجایی که ناچار به انتخاب بین یک خواسته و شهوت زودگذر دنیایی با ثواب اخروی باشیم، قطعاً ترجیح با امر جاودان و اخروی است.
تعمیم بی‌جا
دین اسلام، دین پویایی و حرکت است. تعالیم اجتماعی و سیاسی اسلام بسیار وسیع و پرشمار هستند. مسلمان واقعی در برابر زورگویی و ظلم می‌ایستد و مقاومت می‌کند. این مطلب که برخی ادیان و مذاهب بنا بر تحریف و بدفهمی ترویج کننده بی‌تفاوتی و ظلم‌پذیری شده باشند، موردقبول است، اما نمی‌توان این موارد را به تمام ادیان تعمیم داد و ادعا کرد که دین یعنی دل‌مردگی و توجه به مردگان. اجرای مراسم و یادبود برای تجلیل از درگذشتگان و احترام شخصیت آن‌ها نیز ارتباطی با مرده‌پرستی ندارد.
کارنامه دین‌داران
بسیاری از آبادانی‌ها در زمان زمامداری دین‌داران صورت گرفته است. آبادی شهر کوفه و نخلستان‌های آن در زمان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و تقسیم عادلانه بیت‌المال از این قبیل است. حکومت جمهوری اسلامی ایران بااینکه یک حکومت دینی محسوب می‌شود در زمینهٔ اجرای طرح‌های عمرانی و آبادی نقاط مختلف کشور گام‌های خوبی برداشته است.
درک سطحی از شادی و ماتم
موارد بسیاری که با نگاه از دور برای ملحدان ماتم به نظر می‌آید در حقیقت دارای یک انرژی و شادی عمیق است. سوزوگداز شیعیان برای اباعبدالله علیه‌السلام چنان حرارت و آتشی در آن‌ها ایجاد می‌کند که باعث پویایی و استواری شیعیان می‌گردد.
اتهام پُرتکرار مرده‌بازی و مرده‌پرستی، ناشی از عدم درک رابطه دنیا و آخرت، عدم تفکیک ادیان انحرافی از دین راستین اسلام و عدم توجه به تاریخ و درس‌های آن است.
پی‌نوشت:
[1]. شوری: 20.
[2]. سید رضی، نهج‌البلاغه، فیض الاسلام، چاپ اول، انتشارات فقیه، 1368ش، ج6، ص1148.