با هم حرف بزنید و سعی کنید با حرف زدن، مشکلات و اختلافات خود را حل نمایید. اگر حل نشد، به احتمال زیاد، با هم بد سخن می‌گویید و اثر بد حرف زدن، نه تنها زندگی شما، که دامن فرزندانتان و آینده‌شان را هم می‌گیرد.
خیلی از اوقات از کارشناسان تربیتی می‌شنویم که نباید والدین جلوی فرزندان خود جروبحث کنند؛ چراکه این کار اثرات منفی و بدی روی روح و روان و آینده آن‌ها می‌گذارد. حال آیا واقعاً هرگونه بحث میان همسران، برای فرزندان تأثیر منفی به دنبال دارد؟ آیا نمی‌تواند جنبه مثبتی برای آن متصور شد؟
شکی نیست مجادله، بگومگو و تعارض در زندگی همسران، امری اجتناب‌ناپذیر است و هیچ زوجی را نمی‌توان پیدا کرد که بحث و اختلاف نظر میان آن‌ها وجود نداشته باشد؛ اما سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا بحث و تعارض میان همسران، همیشه یک بحث مخرب است یا اینکه می‌تواند سازنده هم باشد؟
بحث سازنده، بحثی است که زوجین در اوج احترام، درباره موضوعی در کنار هم می‌نشینند و بدون هیچ‌گونه توهین، تحقیر و تحمیل نظر با هم گفتگو می‌کنند. به عبارت دیگر، هدف از بحث، یاد گرفتن است؛ نه غالب کردن افکار و خواسته‌های خود بر دیگری!
بحث مخرب یا بگومگو، بحثی است که طرفین با قاطی کردن مباحث مختلف و بالا آوردن اختلافات حل‌نشده گذشته، همراه با پرخاشگری، توهین، تحقیر و تهدید می‌کوشند طرف مقابل را مجاب کنند تا حرف، خواسته و فکرشان را به کرسی بنشانند!
بالتبع وقتی بچه‌ها شاهد گفتگو و بحث میان والدین می‌شوند و می‌بینند که والدینشان قدرت گفتگو را دارند و می‌توانند کنار هم بنشینند و مشکلاتشان را حل کنند، نه‌تنها استرس و اضطراب نمی‌گیرند، بلکه این مسئله روی امنیت عاطفی، همدلی و رفتارهای اجتماعی آن‌ها اثر مثبت می‌گذارد و به پختگی رفتار آن‌ها کمک می‌کند.
بنابراین، حضور بچه‌ها در مواجهه با بحث و گفتگوی همسران، همیشه بد نیست؛ بلکه تنها در جایی بد است که والدین به جای حل کردن مسئله‌شان، درگیر بگومگو، توهین، تحقیر و پرخاشگری باشند. طبعاً مشاهده این وضعیت آشفته، روی امنیت عاطفی، همدلی و دید بچه‌ها نسبت به آدم‌ها و آینده‌شان اثر منفی خواهد گذاشت.
درنتیجه، بحث و گفتگوی زن و شوهرها جلوی بچه‌ها یک تیغ دولبه است که اگر علی‌رغم اختلاف بین آن‌ها، همراه با احترام و رعایت اصول گفتگوی محترمانه و صمیمانه باشد، مهم نیست چندبار در هفته و سر چه موضوعاتی باشد و چقدر طول می‌کشد، می‌تواند برای بچه‌ها رشددهنده باشد و آن‌ها یاد بگیرند هرجا با هر کسی به مشکلی برخورد کردند، سعی کنند با حرف زدن و تفاهم، مشکل را برطرف سازند؛ اما اگر والدین با پرخاشگری، توهین، بگومگو و فرار بخواهند از مسئله بگذرند، بی‌شک این نوع رفتار مخرب آن‌ها، امنیت روانی بچه‌ها را تهدید می‌کند و به آن‌ها به صورت غیر مستقیم و ناخودآگاه این پیام را می‌دهد که اولاً دنیا جای ترسناکی است و عزیزترین آدم‌های زندگی‌تان هم نمی‌توانند با هم مصالحه کنند و ثانیاً هرجا به مشکل برخوردید، نیازی به گفتگو نیست؛ بلکه با استفاده از زور، پرخاشگری، تحمیل نظر یا فرار و انفعال، مسئله حل می‌شود.
جان کلام اینکه با هم حرف بزنید و سعی کنید با حرف زدن، مشکلات و اختلافات خود را حل نمایید. اگر حل نشد، به احتمال زیاد، با هم بد سخن می‌گویید و اثر بد حرف زدن، نه تنها زندگی شما که دامن فرزندانتان و آینده‌شان را هم می‌گیرد.