اگر پیگیر مجموعه «جرس» باشید، علاوه بر همراهی با برگی از زندگی یکی از شخصیت‌های کمتر شناخته‌شده، با هنرمندانی که برخلاف تصویر ارائه‌شده از طرف بعضی سلبریتی‌ها پیوندی ریشه‌دار با مناسک دینی دارند و همچنین با سختی‌های یک اثر نمایشی، آشنا می‌شوید.
وابستگی دو سویه صداوسیما به چهره‌ها یا همان سلبریتی ها، کار مقابله با آثار سوء رفتارهای ناهنجار بعضی چهره‌های مشهور را پیچیده کرده است. از سویی صداوسیما ناگزیر از چهره‌سازی است؛ چه ناخواسته، به این معنا که به طور طبیعی، هر شخص به نسبتی که در رسانه دیده شود، مشهور و محبوب خواهد شد؛ و خواسته؛ به این دلیل که حضور چهره‌ها در رسانه نقش قابل توجهی در جذب مخاطب دارد؛ که به منزله خون در رگ رسانه است.
در واقع سلبریتی هم ابزار و هم محصول رسانه است و رسانه به طور طبیعی نمی‌تواند گریزان از چهره‌سازی باشد؛ بنابراین پاک کردن صورت مسأله، راه حل نیست. پس باید یا به دنبال راهی بود که چهره‌ها ملتزم به رعایت قانون و مصالح کشور و عمل مطابق هنجارهای جامعه شوند، یا رسانه در جهت مقابله با آثار منفی این پدیده و رساندن اثرگذاری اجتماعی سلبریتی های بی‌مسئولیت به حداقل ممکن، به دیده شدن هرچه بهتر افرادی که دارای قوام شخصیتی هستند، حرمت نمادهای دینی و فرهنگی جامعه را نگه می‌دارند، اهل حاشیه نیستند و با موضع‌گیری‌های گاه و بیگاه در هر زمینه مربوط و نامربوط به حوزه کاریشان، به تشویش اذهان عمومی دامن نمی‌زنند، کمک کند.
الله اعلم؛ خدا بهتر از هر کسی به نیت افراد آگاه است، ولی به نظر می‌آید سازندگان «جرس»، در قالب یک مجموعه مناسبتی، با هوشمندی خاصی چنین هدفی را مد نظر داشته‌اند. این را می‌شود در انتخاب بازیگران این مجموعه به خوبی مشاهده کرد؛ بازیگرانی مانند «انوش معظمی»، «علیرضا استادی»، «جعفر دهقان»، «سیروس کهوری نژاد»، «کوروش سلیمانی» و... که در همه سال‌های فعالیت هنریشان نشان داده‌اند فراتر از مسائل حرفه‌ای هنری، متوجه بایسته‌های فرهنگی نیز هستند.
«جرس» یک برنامه ترکیبی است؛ ترکیبی از گفتگو با بازیگر مهمان، گفتگوی کارگردان با بازیگر درباره نقشی که قرار است بازی کند، و اجرای نمایشی کوتاه که بازیگر مهمان نقش اصلی آن را ایفا می‌کند. در هر قسمت از «جرس»، یکی از بازیگران سینما و تلویزیون مهمان گروه سازنده می‌شود و با سبکی شبیه به سنت هیئات قدیمی، با یک استکان چای پذیرایی می‌شود.
گفتگوی اولیه بیشتر در جهت معرفی خود بازیگر و پیشینه هنری اوست. بخش بعدی دورخوانی است. در این بخش بازیگران با حضور کارگردان، نحوه بیان گفتگوها را به صورت نشسته تمرین می‌کنند. در بخش بعد، شخصیتی که قرار است مهمان برنامه نقش آن را بازی کند، معرفی می‌شود. سپس بازیگر با کارگردان در اتاق لباس حاضر می‌شود و علاوه بر انتخاب لباس درباره زوایای دیگر کار گفتگو می‌شود. در سکانس بعد، بازیگر در حال چهره‌پردازی دیده می‌شود و مصاحبه‌گر با او درباره ارتباطش با مراسمات محرم و آثار هنری مرتبط با آن گفتگو می‌کند. پس از آن گروه بازیگران برای اجرای نمایش روی سن می‌روند تا پس از توضیحات تکمیلی کارگردان، به اجرای نمایش بپردازند. در میانه نمایش نیز که معمولاً در سه پرده اجرا می‌شود، بازیگر مهمان درباره حس و حال نقش گفتگو می‌کند.
سازندگان «جرس» به طرز هوشمندانه‌ای در قالب این برنامه، علاوه بر آشنا کردن مخاطب با شخصیت‌های کمتر دیده‌شده حاضر در حماسه حسینی، او را با بعضی سختی‌ها و ظرافت‌های کارهای نمایشی تاریخی آشنا می‌کنند. همچنین مخاطب به رابطه عمیق دسته‌ای از اهالی سینما و تلویزیون با اهل‌بیت پی می‌برد و تصویری از جامعه هنری را به تماشا می‌نشیند، متفاوت از آنچه بعضی سلبریتی ها به جامعه ارائه می‌دهند.