پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: برتری امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بر تمام امت مثل برتری ماه رمضان بر دیگر ماه‌های سال و برتری شب قدر و شب جمعه بر دیگر ایام سال است.
انسان‌ها در عالم خلقت دارای مراتب مختلفی هستند و یکی بر دیگری برتری دارد. ملاک برتری هر انسان، برخورداری از فضایلی است مه در وجود او جمع است. هر چه فضایل یک شخص بیشتر باشد، دارای رتبه بالاتری می‌باشد. در این میان آنکه گوی سبقت را از همه بشر بگونه‌ای ربوده است که مقایسه‌اش با دیگران، جفایی است در حق او، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌باشد.
فضایل امیرالمؤمنین علیه‌السلام از جهت کیفی به حدی است که کُمیت عقل آدمی از درک ژرفای آن‌ها لنگ است. از جهت کمی نیز به این روایت پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله بسنده می‌کنم که فرمود: «لَوْ أَنَّ اَلْغِيَاضَ أَقْلاَمٌ وَ اَلْبَحْرَ مِدَادٌ وَ اَلْجِنَّ حُسَّابٌ وَ اَلْإِنْسَ كُتَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ»؛[1] «اگر درختان قلم و درياها مركّب و جنّيان حسابگر و انسان‌ها نويسنده شوند؛ نمى‌توانند فضايل اميرالمؤمنين على بن ابى طالب را به شما آورند.»
اگرچه نمی‌توان تمام فضایل امیرالمؤمنین علیه‌السلام را بیان کرد، اما از باب «آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید» روایتی را نقل می‌کنم تا ران ملخی باشد پیشکش به سلیمان دنیا و آخرت، علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام به امید گوشه نگاهی از آن امام همام.
با نزدیک شدن به شب‌های قدر و شهادت امیرالمؤمنین و از باب «الفَضلُ ما شَهِدَت بِهِ الأَعداءُ» مناسب دیدم فضیلتی که دشمن درجه یک ایشان از پیامبر شنیده و نقل کرده است، روایت کنم.
عمربن‌خطاب می‌گوید شنیدم که پیامبر در مورد علی فرمود:
1. «فَضْلُ عَلِیِّ‌بنِ‌أَبی‌طَالِبٍ عَلَی هَذِهِ الْأُمَّةِ كَفَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ عَلَی سَائِرِ الشُّهُورِ»؛ «فضیلت علیّ‌بن‌أبی‌طالب بر این اُمّت به‌مانند فضیلت ماه رمضان بر دیگر ماه‌هاست»؛
2. «وَ فَضْلُ عَلِیٍّ عَلَی هَذِهِ الْأُمَّةِ كَفَضْلِ لَیْلَةِ الْقَدْرِ عَلَی سَائِرِ اللَّیَالِی»؛ «و فضیلت علیّ بر این اُمّت همانند فضیلت شب قدر بر دیگر شب‌هاست»؛
3. «وَ فَضْلُ عَلِیٍّ عَلَی هَذِهِ الْأُمَّةِ كَفَضْلِ لَیْلَةِ الْجُمُعَةِ عَلَی سَائِرِ اللَّیَالِی»؛ «و فضیلت علیّ بر این اُمّت همانند فضیلت شب جمعه بر دیگر شب‌هاست»
خلیفه غاصب در ادامه گفت: شنیدم که پیامبر فرمود: «فَطُوبَی لِمَنْ آمَنَ بِهِ وَ صَدَّقَ بِوَلَایَتِهِ وَ الْوَیْلُ كُلُّ الْوَیْلِ لِمَنْ جَحَدَهُ وَ جَحَدَ حَقَّهُ، حَقّاً عَلَی الله أَنْ یُحَرِّمَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیْه‌وَآلِهِ»؛ «پس خوشا به‌حال آنکه به وی ایمان آورده و ولایتش را تصدیق کند، و وای وای بر آن کس که منکر او و منکر حقّش شود، که در این صورت بر خدا حقّ است که روز قیامت وی را از شفاعت محمّد محروم سازد.»[2]
عمربن‌خطاب با اینکه خود راوی این روایت است، ولی حب دنیا و ریاست‌طلبی مانع از آن شد که به این روایت عمل کند و اینگونه خود را از شفاعت رسول خدا محروم ساخت.
پی‌نوشت:
[1]. ارشاد القلوب، ج2، ص209.
[2]. بحارالانوار، ج38، ص14.