هرچند اسلام دین رحمت و مهربانی است؛ ولی در مقابل متجاوزان و دشمنان با شدت وارد عمل میشود و زمانی که دشمن، دست به تجاوز زد و شروع به مبارزه کرد، اسلام اجازه دفاع و مبارزه را صادر میکند.
اسلام دین رحمت و مهربانی است، تا آنجاکه پیامبرش را رحمتی برای همه عالمیان دانسته است: «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين»؛[1] «ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم»؛ بنابراین هرگز دنبال جنگ و درگیری نخواهد بود.
از سویی اگر دشمنان و بدخواهان بخواهند، پا را از گلیم خود درازتر کنند، پیامبر صلیاللهعلیهوآله و پیروانش نسبت به آنها سرسخت عمل خواهند کرد: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ»؛[2] «محمّد صلیاللهعلیهوآله فرستاده خداست و کسانی که با او هستند در برابر کفّار شدید و سرسخت هستند و در میان خود مهربانند».
جواب آگاهانه به دشمن
تا زمانی که دشمنان، کاری به مسلمانان و به خصوص مؤمنان نداشته باشند، مؤمنان نیز (به خصوص در دوران غیبت) با آنها کاری ندارند؛ ولی بر اساس واقعیتهای تاریخی و آنچه امروز انسان با چشم خود میبیند، دشمن همواره برای نابودی اسلام تلاش میکند: «وَ لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دينِكُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا»؛[3] «و مشرکان، پیوسته با شما میجنگند، تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند».
با این حال، اسلام تا زمانی که دشمن وارد جنگ نشده است، اجازه جنگ نمیدهد؛ ولی زمانی که او شروع کرد، اسلام اجازه دفاع و مبارزه را نیز صادر میکند: «وَ قاتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ الَّذينَ يُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدين»؛[4] «و در راه خدا، با کسانی که با شما میجنگند، نبرد کنید و از حدّ تجاوز نکنید که خدا تعدّیکنندگان را دوست نمیدارد».
یهودیان متجاوز
بیشک یکی از سرسختترین دشمنان برای مسلمانان و مؤمنان، یهودیان هستند: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذينَ أَشْرَكُوا»؛[5] «بهیقین سرسختترین مردم را در کینه و دشمنی نسبت به مؤمنان، یهودیان و مشرکان خواهی یافت» و تجاوز و دشمنی آنان بر همگان آشکار است؛ بنابراین جواب دندانشکن به یهود و صهیونیستها از سوی مؤمنان لازم است.
پینوشت:
[1]. انبیاء: 107.
[2]. فتح: 29.
[3]. بقره: 217.
[4]. بقره: 190.
[5]. مائده: 82.