چند احکام پیرامون سجده واجب قرآنی

رهروان ولایت ـ از چهار سوره ای که دارای سجده واجب قرآنی هستند با عنوان«عزائم» یاد می شود. این سوره ها مشتمل بر آیاتی هستند که با خواندن آنها«سجده واجب قرآنی» را باید بجا آورد. این سوره ها و آیات سجده دار آنها عبارتند از:  

1 سوره مبارکه سجده آیه 15
2سوره مباركه فصّلت آیه 37
3سوره مباركه نجم آیه 62 (آخرین آیه)
4سوره مباركه علق آیه 19 (آخرین آیه)

1) اگر انسان آیه سجده را بخواند یا گوش دهد بعد از تمام شدن آیه باید فوراً سجده کند و اگر فراموش کرد، هر وقت که یادش آمد باید سجده کند.[1]

2) اگر كسی تلاوت آیه سجده را گوش دهد و خود نیز بخواند، باید دو سجده انجام دهد.[2]

3) در غیر نماز، اگر در حال سجده آیه را بخواند یا گوش دهد باید سر از سجده بردارد و دوباره سجده کند.[3]

4) اگر آیات سجده را از ضبط صوت ، رادیو و تلویزیون بشنود در صورتی كه برنامه بصورت زنده و مستقیم پخش نشود ، سجده واجب نیست.[4]

5) در سجده واجب قرآن نمی‌شود بر چیزهایِ خوراکی و پوشاکی سجده کرد.[5] ولی رعایت شرایطی مانند رو به قبله بودن ، داشتن وضو لازم نیست.

6) در سجده قرآن، گذاشتن پیشانی به قصد سجده بر زمین، گرچه ذکر نگوید، کافی است.[6]

7) در سجده واجب قرآن باید طوری عمل کند که بگویند سجده کرد.[7] (یعنی نیّت و صورت ظاهری سجده را رعایت نماید.)

8) گفتن ذکر در هنگام سجده واجب قرآن ، مستحب است و بهتر است بگوید:

«لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ حَقًّا حَقًّا ، لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ اِیماناً وَ تَصْدِیقاً ، لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ عُبُودِیَّةً وَ رِقًّا سَجَدْتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقًّا لا مُستَنْکِفاً وَ لا مُسْتَکْبِراً ، بَلْ أَنَا عَبْدٌ ذَلِیلٌ ضَعِیفٌ خائِفٌ مُسْتَجِیرٌ»[8]

9) خواندن سوره ای كه سجده واجب دارد بر جنب حرام است (حتی اگر یك كلمه از این چهار سوره را هم بخواند حرام است)[9]

قرائت سُوَر عزائم در نماز

1) در نمازهای واجب می توان پس از حمد تمامی سوره های قرآن غیر از سوره های سجده دار یا عزائم را قرائت كرد ولی اگر  یکی از چهار سوره سجده‌دار را عمداً بخواند نماز باطل است.[10]

2) اگر اشتباهاً مشغول خواندنِ سوره‌ای شود که سجده واجب دارد چنانچه پیش از رسیدن به آیه سجده بفهمد باید آن سوره را رها کند و سوره دیگری بخواند و اگر بعد از خواندن آیه سجده بفهمد باید در بین نماز بنابر احتیاط واجب با اشاره سجده کند و به همان سوره که خوانده اکتفا کند.[11]

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ

پی نوشت

[1] . مراجع عظام تقلید درباره اینكه ملاك وجوب سجده ، «استماع» (یعنی گوش سپردن با توجه) و یا «سماع» (یعنی بگوش رسیدن هر چند بدون توجه) است اختلاف نظر دارند بعنوان مثال : فردی كه در جلسه قرائت قرآن هنگامی كه مشغول به صحبت با دوست خود است صدای تلاوت آیه سجده به گوش او برسد «سماع» برای او محقق شده ولی چون توجهی به تلاوت آیه سجده نداشته «استماع» رخ نداده است. با توجه به این مطالب حضرات آیات امام(ره) ، تبریزی ، سیستانی ، شبیری زنجانی و بهجت سجده قرآنی را هنگام شنیدن بی اختیار (سماع) بنابر احتیاط مستحب لازم می دانند ، حضرات آیات صافی ، فاضل و مكارم سجده قرآنی را در این حالت بنابر احتیاط واجب لازم می دانند. توضیح المسائل مراجع، ج1، ص 558 مسأله 1093، تحریرالوسیله ج1 ص 160 و وسیلة النجاة با حاشیه آیت الله العظمی بهجت ج1 ص 214

[2]  توضیح المسائل مراجع، ج1، ص 558 مسأله1093مطابق با فتوای حضرات آیات امام خمینی ، فاضل و سیستانی و مطابق با فتوای حضرات آیات تبریزی و شبیری زنجانی بنابر احتیاط واجب و بنابر فتوای آیت الله بهجت احتیاط مستحب دو سجده انجام دهد. به فتوای حضرت آیت الله مكارم یك سجده كافی است.

[3] . همان، ص 559. مطابق با فتوای حضرات آیات امام خمینی ، فاضل ، سیستانی ، تبریزی ، شبیری زنجانی ، بهجت ، مكارم.

[4] . همان، ص 559. مطابق با فتوای حضرات آیات امام خمینی ، بهجت ، سیستانی ، تبریزی 

[5]  توضیح المسائل مراجع، ج1، ص 560 . مطابق با فتوای حضرت امام خمینی ، و آیات عظام سیستانی ، تبریزی ، فاضل ، صافی ، شبیری زنجانی و مكارم شیرازی

[6] . همان، ص561 مسأله 1097. مطابق با فتوای حضرت امام خمینی ، و آیات عظام سیستانی ، تبریزی ، فاضل ، شبیری زنجانی و مكارم شیرازی و طبق نظر حضرت آیت الله صافی گلپایگانی احتیاط مستحب است كه ذكر بگوید.

[7] . همان، ص561 مسأله 1098. مطابق با فتوای حضرات آیات امام خمینی ، سیستانی ، تبریزی ، شبیری زنجانی ، بهجت و صافی گلپایگانی.

[8] . همان، ص561 مسأله 1099 .

[9]همان ص 205 مسأله355مطابق با فتوای حضرات آیات: امام خمینی ، بهجت ، سیستانی و صافی گلپایگانی و مطابق با فتوای حضرت آیت الله مكارم شیرازی : تنها خواندن آیه سجده دار حرام است نه سایر آیات سوره های عزائم.

[10]توضیح المسائل مراجع، ج1 ص515 مسأله 983 مطابق با فتوای حضرات آیات امام(ره) ، فاضل ، صافی ، بهجت ، تبریزی.

[11] . همان، ج1 ص515 مسأله 984 مطابق با فتوای حضرت امام (ره) ، با توجه به اختلاف نظرات مراجع عظام تقلید در این مسأله مقلدان گرامی به رساله توضیح المسائل مرجع خود مراجعه نمایند.