چکیده: مجاهد فی سبیل الله شیخ نمر در عین تحمل سختی در زندان سعودی در آخرین پیامش دو نکته را به ما گوشزد می‌کند: اینکه در این دنیا باید همه کاره را خدا دانسته و هیچ چیز را از اسباب نباید دید و همچنین خدا را در قبال این نعمت‌های بسیار باید شکرگذار بود.
در آخرین پیام تلفنی که شیخ نمر عربستانی برای خانواده و درعین حال می‌توان گفت برای شیعیان داشته اند اینطور می‌فرمایند:
ایشان «خداوند را به خاطر سرنوشتی که برایش مقدر کرده است، شکر می‌کند و می‌گوید تمام امور به دست خداوند و تحت نظر اوست و همین برای ما کفایت می‌کند.» [1]
با همین جمله شیخ نمر می‌توان روحیه و نیروی قوی و مستحکم این فرد مبارز را مشاهده کرد، ایشان اولا تدبیر تمام امور را بدست خداوند می‌داند، ثانیا حال که امور بدست خداوند است خیال انسان راحت بوده، با این حال چون از عاقبت و هدف خیری که به دست خداست مطمئن می‌باشد در مقام شاکرین در این امر قرار می‌گیرد.
در اولین نکته ای که ایشان بیان می‌فرمایند به این نکته توجه می‌کنند که همه کاره خداست و این مصداق بارز این آیه قرآن می‌باشد:
«مَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا [طلاق/3] هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است خدا فرمانش را به انجام رساننده است به راستى خدا براى هر چيزى اندازهاى مقرر كرده است»
زیرا یکی از خصوصیاتی که هر فرد موحد باید در درون خود به وجود آورد و ایمان کامل و قاطع نسبت به این امر داشته باشد اینکه مدیر و رب عالم خداوند باری تعالی می‌باشد و باقی امور همه اسباب بوده و اگر خداوند نخواهد این اسباب کار خود را انجام نمی‌دهند همانطوری که در تاریخ شواهد بسیاری داریم مبنی بر اینکه با خواست خداوند اسباب کار خود را انجام نداه‌اند مانند جریان حضرت ابراهیم و اسماعیل که حضرت ابراهیم هرکاری انجام داد چاقو نبرید در حالی که کار اصلی چاقو بریدن می‌باشد و همچنین در جریان پرتاب ابراهیم به درون کوهی از آتش، با اینکه خصوصیت آتش سوزاندن می‌باشد اما به صراحت قرآن خنک و سرد شد و این همان مصداق آیه «يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ [فاطر/15] اى مردم شما به خدا نيازمنديد و خداست كه بىنياز ستوده است» و همچنین حضرت نوح و افرادش وقتی به کشتی سوار می‌شدند حضرت نوح به افرادش با همین نگاه می‌فرمایند: «قَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَ مُرْسَاهَا [هود /41]» و تکیه اصلی حضرت نوح بر خداوند بوده نه بر کشتی مستحکم خود، بر همین اساس است که وقتی خرمشهر آزاد شد حضرت امام خمینی فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد» و این همان نگاهی است که مسب الاسباب را باید خدا دانسته و اگر او نخواهد هیچ سببی کار خود را انجام نمی‌دهد.
اما نکته دوم، حال که فهمیدیم علت العلل خداوند بوده و ما بازیگران این دنیا بیش نیستیم تمام امور را به او سپرده همانطوری که در بالا به آن اشاره شد «ان الله بالغ امره» و در قبال نعمت‌هایی که به ما عنایت می‌فرمایند در مقام شاکرین قرار می‌گیریم و شکرگذار نعمات الهی واقع می‌گردیم. همانطوری که شیخ نمر به آن اشاره کرده است. «خداوند را به خاطر سرنوشتی که برایش مقدر کرده است، شکرمی‌کند».
پس نتیجه‌ای که می‌توان به آن با گفته مجاهد فی سبیل الله شیخ نمر رسید اینکه در این دنیا باید همه کاره را خدا دانسته و هیچ چیز را از اسباب ندید و همچنین خدا را در قبال این نعمت‌های بسیار شکرگذار بود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[1]. رجانیوز