فرجام وعده‌های دروغین

با عنایت به اینکه در روزهای اخیر تعداد قابل‌توجهی از ثبت‌نام کنندگان در انتخابات مجلس شوری اسلامی و مجلس خبرگان رهبری تائید صلاحیت شده‌اند، که به‌طور طبیعی و مطابق ضوابط قانونی اقدام به تبلیغات انتخاباتی خواهند نمود. خالی از لطف نیست که یادآوری شود کاندیداهای تائید صلاحیت شده در تبلیغات انتخاباتی خود نسبت به وعده‌های انتخاباتی که به مردم می‌دهند دقت مضاعفی را به خرج دهند تا خدای‌نکرده با وعده‌های دروغین انتخاباتی موجبات فریب رأی‌دهندگان را فراهم نکنند.
متأسفانه دیده‌شده جوی در برخی از صحنه‌های انتخابات به وجود آمده، که نامزدها را ناچار نموده در جمع هواداران خود وعده‌هایی را بدهند که از اساس قادر به انجام آنها نبوده‌اند. متأسفانه برخی وعده‌ها در اثر فکر نکردن به عاقبت آن و در فضای به وجود آمده گفته می‌شود. کاندیداهای محترم در چنین شرایطی اگر هنگام سخنرانی‌ها فقط به این نکته دقت کنند که فرجام وعده‌های دروغین  خشم خداست دیگر به هیچ قیمتی نزدیک وعده‌های دروغین نیز نخواهند شد.
خداوند متعال در سوره صف مؤمنینی را که به وعده‌ها و گفتار خویش عمل نمی‌کنند، چنین مواخذه می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ * کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ [صف/ 2 و 3] ای کسانی که ایمان آورده‌اید! چرا سخنی می‌گویید که عمل نمی‌کنید؟ نزد خدا بسیار موجب خشم است که سخنی بگویید که عمل نمی‌کنید»،  آیه فوق به‌شدت و قاطعانه هرگونه تخلف از عهد و وعده، مورد مواخذه و نهی قرار می‌دهد».
بر همین مبنا امام علی (علیه‌السلام) نیز در فرمان مالک اشتر به فرماندار خود تأکید می‌فرماید: «ایاک ان تعدهم فتتبع موعدک بخلفک و الخلف یوجب المقت عند اللَّه و الناس [1] از اینکه به مردم وعده بدهی و تخلف کنی سخت بپرهیز، زیرا این موجب خشم عظیم در نزد خدا و مردم خواهد شد». امام صادق (علیه‌السلام) نیز تأکید می‌فرماید: «لَا تَعِدَنَّ أَخَاکَ وَعْداً لَیْسَ فِی یَدِکَ وَفَاؤُه [2] هرگز به برادرت وعده‌ای نده که انجام آن به‌دست تو نیست».
به خوبی روشن می‌شود که پرهیز از شعارزدگی باید در سرلوحه کار وعده‌های کاندیدها باشد، اینکه برخی نامزدها در زمان برگزاری انتخابات، شعارهایی را سر می‌دهند که قادر به انجام آنها نیستند، آنها را با این‌گونه شعارگرایی، در حکم فریب‌دهندگان مردم قرار می‌دهد، که از منظر اخلاق اسلامی نکوهیده و ازنظر شرع مستحق مواخذه می‌گردند. لذاست که مشاهده می‌شود انسان‌های صالح و مؤمن، گوی سبقت را در میدان عمل از هم می‌ربایند و خدمت به خلق را نردبان قرب به خداوند متعال قرار می‌دهند. آنان از سخنان به‌ظاهر خوش آب و رنگ، ولی بی‌پایه که توان انجام دادن آن را ندارند، دوری می‌کنند، که این صداقت و اخلاص درونی موجب ارج‌وقرب آنها هم نزد خداوند متعال و هم مردم می‌گردد.

---------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. نهج البلاغة، شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق صبحی صالح، هجرت، قم 1414، ص 444.
[2]. بحار الأنوار، علامه مجلسی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، 1403 ق، ج 75، ص 251.