پسر هفت ساله‌ای که بدون اجازه پول برمی‌داره و خوراکی می‌خره

درهمان لحظه چه بايد کرد؟

قدم اول
1. زمانیکه متوجه شدید چیزی برداشته ، به هیچ عنوان نباید واکنش شدید نشان دهند.
2. در آن لحظه باید رفتاری مناسب و سنجیده از خود نشان دهید.
3. آرامش خود را حفظ کنيد و روشی منطقی اتخاذ کنيد. در غير اينصورت  باعث احساس گناه و دلخوری در خود والدین می شود و از طرف دیگر عزت نفس نوجوان را نیز به مخاطره می اندازد.
4. اعتراف خواستن از کودک و تهمت زدن به او در نزد دیگران، عملی بسیار غیر عاقلانه و ناصحیح است. زیرا با این‌گونه روش‌ها به ندرت به ریشه اصلی و علت بنیادی مشکل می‌توان پی برد. این عمل غالبا به دروغگویی کودک یا ریختن آبروی او برای عملی که ممکن است هرگز تکرار نشود منتهی خواهد شد.

 پس باید توجه داشته باشیم که وقتی پاسخ سوالی را می دانیم، نباید بخواهیم از کودک تحت فشار پاسخ مثبت بگیریم. این کار مشکل دروغ گفتن را بر مشکل قبلی می افزاید.

قدم دوم
5. رفتارش را به درستی نام گذاری کنيد.
برای مثال نباید برداشتن بی اجازه چیزی که متعلق به او نیست را امانت گرفتن بناميد. بنابراین  به بچه هایی که مفهوم مالکیت را درک می کنند بگویيد که برداشتن بی اجازه متعلقات دیگران کاری خلاف قانون است.

قدم سوم
6. بلافاصله رفتارش را اصلاح كنيد(اصلاح کردن یعنی ایجاد نوعی جبران.) برای مثال؛ کودکی که از مغازه کیک برداشته، باید به آنجا برگردد و کیک را به جایی که بر داشته بگذارد (البته اگر دست خورده نشده است) یا اگر مغازه دار آن را پس نگیرد،پول آن را پرداخت کند.

در این گونه از موارد از بزرگترهایی که کودک از آنها چیزی را بر داشته است بخواهید، از طرف کودک قول ندهند و عذر خواهی نکنند و نگویند که این کار برای بچه ها طبیعی است.. اگر بچه پولی برای پرداخت آنچه که برداشته است، نداشت؛ والدین می توانند به او قرض دهند و بعدا از پول ماهیانه او کم کنند، یا باید کاری در خانه (مثل شستن ظروف برای دو روز) انجام دهد تا پولی برای پرداخت آن بدست آورد. همچنین از فردی که از او چیزی دزدیده است عذرخواهی کند. این نکته اهمیت دارد که کودک مسئولیت رفتار نادرستش را به عهده بگیرد.

 قدم چهارم
7. برای اصلاح رفتار، می توان ازپیامد های طبیعی استفاده کرد. مثلاٌ به کودکی که در طی دوره بیماری سرما خوردگی، بدون اجازه شکلات بر داشته، اجازه ندهيد دو روز شیرینی بخورد. والدین باید بدانند بچه هایشان در چه وضعیتی هستند. اما نباید به صورت مداوم کیف و وسایل شخصی کودک مورد جستجو قرار گیرد.

این کار احساس عدم اعتماد در کودکان ایجاد میکند. اگر می خواهیم کودکمان برا ی دست زدن به کیف ما، از ما اجازه بگیرد، در ابتدا ما باید برای بررسی کیف کودک از او اجازه بگیریم. با این کار می‌توان احساس مثبت داشتن حریم شخصی را به کودک انتقال داد.
پس داشتن الگوی مناسب رفتاری، می تواند موجب ایجاد رفتارهای مثبت در کودک شود. بچه هایی که مورد نظارت نزدیک والدین قرار ندارند با احتمال بیشتری به سوی دزدی و دیگر مشکلات رفتاری کشیده می شوند.

قدم پنجم
8. از خودتان بپرسيد چرا این کار را میکند؟ به صورت احتمالی و نامحسوس دلایل را این کار او را بررسی کنید . ممکن است در کودکی زیاد محرومیت کشیده باشد یا والدین برایش سختی هایی را به وجود آوردند!

یادتان باشد که علت انجام این کار را نباید از خود او  سوال کرد چون به احتمال زیاد پاسخی که والدین به آن نیاز دارند را به دست نمی آورند. گاه برخورد نامناسب و شدید اولیه با چنین رفتاری د رکودکان خردسال موجب تداوم و حتی تشدید رفتار می شود.کودکان به دلایل گوناگون وسایل دیگران را بر می دارند ، به همین خاطر تعیین علت این رفتار مهم است. 

 شاید بهتر باشد که پدر و مادر شرایط زندگی کودک را مورد بررسی قرار دهند و در مواردی از کمک متخصصین استفاده کنند. قدر مسلم، پس از روشن شدن علت، می توان کمک بهتری به کودک ارائه کرد. بعضاٌ دیده می شود که وقتی درگیری و اختلافات زناشویی زیادی در خانه وجود دارد، کودکان سعی می کنند با بروز مشکلات رفتاری، از میزان درگیری والدین بکاهند و در واقع خود را کانون اصلی توجه قرار دهند.

بیان علت‌ها و عواملی که باعث می‌شوند فرزندان ما دست به خطاهایی از این دست بزنند، کار آن‌ها را توجیه نمی‌کند. کودکان بسیاری را می‌شناسیم که در اوج فقر و حتی با وجود عدم تامین بسیاری از نیازهای اولیه خود، هیچ گاه اقدام به دست درازی به اموال دیگران یا برداشتن پول از اعضای خانواده خود نمی‌کنند.

فراموش نکنید تکرار چنین اعمالی می‌تواند تبدیل به عادتی شود که ترک آن سخت خواهد بود؛ بنابراین در صورت مشاهده مواردی از این دست، خیلی زود دست به کار شوید.  گاهی لازم است به صورت غیر مستقیم و در قالب داستان و قصه کودک را با ناپسند بودن چنین اعمالی آشنا کرده و او را از عواقب آن آگاه سازید، گاهی هم لازم است موضوع را مستقیم با کودک خود در میان بگذارید و به او بگویید که من می‌دانم تو این کار را می‌کنی و دلم می‌خواهد علتش را بدانم تا کمک کنم برطرف شود. 

به او بگویید تمام تلاش شما برای این است که در حد ممکن نیازهای او و دیگر اعضای خانواده را تامین کنید و این که اگر خواسته ای دارد بهتر است با خود شما در میان بگذارد. به او اطمینان دهید که اگر خواسته‌اش منطقی باشد، در صورت توانایی حتما آن را تامین خواهید کرد.

فراموش نکنید در هیچ شرایطی این رفتار کودک خود را برای دوستان، آشنایان و حتی اولیای مدرسه بازگو نکنید. چنین کاری دید اطرافیان را نسبت به فرزند شما تغییر خواهد داد و اوضاع را بدتر خواهد کرد. پس از طی تمام این مراحل، اگر احساس کردید فرزندتان باز هم به این کار ادامه می‌دهد، تا دیر نشده از مشاور و روانشناس حضوری کمک بگیرید.
1. از بچه ها بازجویی نکنید یا آنها را به اقرار کردن مجبور نکنید.والدین نباید به اعتراف کردن بچه ها اصرار ورزند. کودکان برای حمایت از خود دروغ می گویند. اگر والدین مطمئن نیستند که کودکشان چیزی را برداشته است نباید برای او تنبیهی در نظر بگیرند. اما باید به او بفهمانند که شک دارند و به صادق بودن او نیز امیدوارند.

2. به کودک کمک کنید تا راه های کسب پول را بیابد.بچه ها باید مقداری پول برای خرج کردن داشته باشند تا چیز های مورد نیاز خود را با نظارت والدین خریداری کنند. مثلا این پول را می توانند از طریق انجام برخی از کارهای خانه دست آورند. این کارها
جدای از مسئولیتهایی است که کودکان به طور معمول در خانه انجام می دهند.

3. در کودکان احساس شرم ایجاد نکنید
والدین نباید اجازه دهند که بچه ها احساس گناهکاری کنند ونباید آنها را دروغگو یا دزد خطاب كنند. زیرا به عزت نفس آنها آسیب می رسانند ،در عوض باید آنها متوجه شوند که پدر و مادر از رفتارشان ناراحت هستند اما این به معنی آن نیست که فرد بدی هستند، بلکه رفتارشان درست نبوده است.

4. نباید کاری کنیم که  کودک فکر کند که به او بی اعتماد هستیم. برخی از والدین، بعد از دیدن این رفتار پول و وسائل قیمتی را مخفی می کنند تا فرصتی برای انجام این رفتار در اختیار کودک قرار نگیرد. این امر کمکی به حل مشکل نمی کند. باید به چنین کودکانی فرصت تمرین رفتار مناسب داده شود، مثلاٌ به کودک مقداری پول بدهید تا برای خانه نان بخرد و پس از برگرداندن درست باقیمانده پول، بخشی از پول را به عنوان جایزه رفتار خوبش به او بدهید.

نکته با اهمیت در این جا آن است که نباید به کودک بگوییم، چون از پول بر نداشتی، این را جایزه میگیری، به عبارت دیگر بر انجام رفتار مثبت و دریافت جایزه به علت آن اشاره می کنیم.
امیدواریم والدین گرامی با استفاده از روش های فوق، بتوانند رفتار کودکانشان را بخوبی مدیریت کنند
چنانچه باز هم در این زمینه سوالی داشتید می توانید در ادامه همین پست ارسال نمایید
موفق باشید