مردم عادی نيز با تهذيب نفس میتوانند به عصمت دست يابند. عصمت پيامبران (علیهم‌السلام) با عصمت ديگران فرق دارد. هيچ راهی برای نفوذ شيطان در قلب پيامبران (علیهم‌السلام) وجود ندارد:
1. پيامبر، گناه نمیكند.
2. پيامبر، نزديك گناه نمیشود كه برخی از مبادی و مقدمات آن را فراهم كند.
3. پيامبر، گرايش قلبی به گناه ندارد.
4. پيامبر در فضای روح و صحنه دل، نزديک گرايش قلبی هم نمیرود.
5. نزديكی به گرايش قلبی نيز جرأت حضور در صحيفه دل پيامبر را ندارد؛ زيرا قلبی كه از معرفت توحيدْ تام، و از محبّت خدای سبحان، مملو و متيّم است جايی برای ميل به گناه و نيز مجالی برای نزديكی به ميل به گناه و همچنين فرصتی برای هجوم ميل يا نزديكی به ميل و ورود چنين مهمان ناخواندهای نيست. در حرم امن پيامبران الهی (علیهم‌السلام)، بطلان و گناه، بلكه ميل به گناه هرگز راه ندارد.[1]
______________________________________
[1]. وحي و نبوت در قرآن، آیت الله جوادی آملی، ص211.
| پیوست | اندازه |
|---|---|
 وجه ممیز عصمت انبیا (علیهم‌السلام) | 5.2 مگابایت |
, 
