فرصت‌سوزی در کربلا

در حادثه کربلا نسبت به استفاده از فرصت‌ها سه دسته افراد بودند:

1. فرصت‌طلبان در مسیر انحراف؛ افرادی چون عمر سعد که به امید مُلک ری راه را بر پسر فاطمه(علیها‌السلام) بست و به دستور صریح قرآن درباره مودّت با اهل بیت(علیهم‌السلام) پشت کرد.
2. فرصت‌یابان؛ افرادی مانند «حرّ بن یزید» که تا صبح عاشورا در دسته اوّل بود، امّا ناگهان فرمانده سپاه عبید الله به سپاه مقابل که هیچ احتمال پیروزی در آن نبود، پیوست!
3. فرصت‌سوزان؛ کسانی که فرصت‌های طلایی عجیبی برایشان به وجود آمد، امّا از خواب غفلت بیدار نشدند. مانند «عبید الله بن حرّ جعفی» که امام حسین(علیه‌السلام)، شخصی را نزد او فرستاد. امّا عبید الله جعفی پاسخ درستی نداد. امام(علیه‌السلام) شخصا به خیمه او رفت و از او طلب یاری کرد، اما عبیدالله همان سخنان را تکرار کرد![1]

_________________________
[1]. «فرصت‌سوزیِ» عدّه‌ای در کربلا