نبوت در روایات

روایات فراوانی درباره‌ی ضرورت نبوّت وجود دارد. هرچند مهم‌‏ترين دليل بر اثبات نبوّت، دليل عقلی همراه با معجزه است. اكنون به دو روایت درباره‌ی ضرورت نبوّت اشاره می‏‌كنيم:
امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «جبرئيل (علیه‌السلام) بر حضرت محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نازل شد و از جانب پروردگار او خبر آورد كه خداوند می‌‏فرمايد: ای محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله)! من زمين را وانمى‌گذارم، مگر آن‌كه بر روى آن عالمى باشد كه به طرق طاعت و راه‌هاى هدايت من آگاه بوده و در فاصله بين از دنيا رفتن پيامبرى تا ظهور و خروج پيامبر ديگر موجب نجات و رهايى مردم باشد» [1]

امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: «به خدا سوگند! پس از قبض روح حضرت آدم (علیه‌السلام)، خداوند زمين را بدون پيشوايی كه مردم با او به سوی خدا هدايت شوند، رها نكرد و او (امام)، حجّت خدا بر بندگان اوست و زمين را بدون امامی كه حجّت خدا بر مردم است، باقی نمی‏‌گذارد.» [2]

_______________________
[1]. شیخ صدوق، علل الشرایع، چ1، کتابفروشی داوری، قم، 1385ش، ج1، ص196.
[2]. شیخ کلینی، كافی، چ4، دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1407ق، ج 1، ص 178.