پویا

مشترکات جوامع انسانی، در مباحث آموزشی و اخلاقی، موضوعاتی است که موضوع این انیمیشن برای پیدا کردن مخاطب در سطح جهانی قرار گرفته است.

آنشرلی 2 ماجرای دختری را به تصویر می‌کشد که در خانواده‌ای با مشکلات شدید مالی و بحران ارتباط خانوادگی زندگی می‌کند؛ جمعی متشکل از یک دختر نوجوان غمگین و افسرده که در فکر فرار از جمع خانواده است، یک نوزاد و دو پسربچه بازیگوش و دردسرساز که سوهان روح آنشرلی هستند و دائما در حال مسخره کردن موهای او یا به رخ کشیدن یتیمی‌اش هستند و همه خرابکاری‌ها را به گردن او می‌اندازند .

از نظر تربیتی مضمونی که به دست مخاطب می‌رسد، خلط بین واقعیت و دنیای مجازی است که تمام دغدغه بازیکنان معطوف به برد و باخت در بازی ربات‌هاست و به مخاطب نوجوان و جوان القا می‌شود که بدون چالش واقعی و حرکت و جنبش در جریان طبیعی زندگی، می‌توان به یک بازی اکتفا کرد.

تیم بعد یا ماجراهای نوید 2 قرار است با الگوگیری از قهرمانان ملی کشور به مبارزه با قهرمانان سورئال مارولی و هالیودی برود؛ منجی‌های پوشالی غربی که اکثر اوقات در اول کار دچار بحران شخصیت هستند و خراب کردن‌شان از آباد کردن‌شان بیشتر است.

ساخت برنامه برای گروه سنی کودک، به‌خودی‌خود سختی‌هایی دارد که فائق آمدن بر آن‌ها، نیازمند تجربه و تخصص است؛ حال اگر قرار باشد این برنامه، مفاهیم خاص و عمیق دینی را به کودکان انتقال دهد، این سختی دوچندان می‌شود؛ مسئله‌ای که «آفتاب‌گردون» با موفقیت از پس آن برآمده است.

امروز شاهد میزان زیادی از برنامه‌های کودک در صداوسیما هستیم که توسط کشورهای دیگر ساخته شده‌اند؛ تولیداتی که با تفکرات دینی و سیاسی آن‌ها و با جهان زیست خودشان منطبق است و چون دارویی، ناخواسته به فرزندان سرزمینمان تزریق می‌شود.

در این انیمیشن، خانواده وایکینگ با حضور پسری باهوش و پدر و مادری که توانایی ذهنی‌شان فقط کمی بالاتر از جامعه محل زندگی آن‌هاست، این نگاه را به مخاطب کودک و نوجوان القا می‌کند که او همیشه جلوتر و بالاتر از پدر و مادر است و باید به طور مستقل برای زندگی خود و حتی پدر و مادر تصمیم بگیرد و عمل کند.

«موش خبرنگار»، مجموعه‌ای اپیزودی با ساختاری خلاقانه و موقعیت‌های طنز، در عین سادگی، به حل معماهایی می‌پردازد که در شهر اتفاق افتاده است. 

اکنون که یکی دو نسل در مواجهه با این بمباران مصرف‌گرایی و ایدئال خواهی تربیت شده‌اند، به‌وضوح شاهد نتایج امر در کف خیابان‌ها هستیم.

اگر بخواهیم فقط به یکی از اثرات نامطلوب تبلیغاتِ عمدتاً لوکس و پرزرق‌وبرق تلویزیونی اشاره کنیم، عدم رضایت از زندگی در میان اقشار متوسط به پایین اجتماع است که اتفاقاً بخش عمدهٔ بینندگان برنامه‌های تلویزیون جمهوری اسلامی ایران را تشکیل می‌دهند.

چون این برنامه تلویزیونی از شبکه پویا و برای طیف کودک و نونهال به پخش رسیده است، نکاتی وجود دارد که به دلیل مغایرت فرهنگ ایرانی - اسلامی با فرهنگ حاکم بر دیگر ممالک، باید توجه و ریزبینی بیشتری بدان داشت.

پیچیدن صدای خنده کودک در خانه و پخش انرژی در جمع خانواده‌ها، از آن اهدافی است که برنامه «یک، دو، سه، خنده» شبکه نهال، عهده‌دار آن است.