مطالب دوستان baharee

سلاماینکه مشکلاتش رو نمیگه و سعی میکنه تو خودش بریزه عیب نیست چون خیلی از مردها این خصوصیت رو دارن برعکس زن ها که دوست دارم مشکلاتشون رو بگن و تو دلشون نگه نمیدارن. لذا شما هم خیلی اصرار نکن که حتما هر چی تو دلش هست رو به شما بگه. اگه شما میخوای در این مواقع به همسرت کمک کنی بهترین کمک اینه که بهش روحیه بدی و تدبیرش در حل مشکلات رو مورد ستایش قرار بدی. میتونی بهش بگی من به تو ایمان دارم و میدونم که هیچ مشکلی نیست که نتونی حلش کنی. پس ناراحت نباش. در مواردی که مشکلات مالیه هم اگه میخواید به همسرتون کمک کنین باید کاملا غیر محسوس این کار رو بکنین طوری که اصلا متوجه نشه شما به خاطر اوضاع نامناسبش داری مراعات حالش رو میکنی چون این کار بیشتر ایشون رو ناراحت میکنه.در مورد رابطش با خونوادش هم نه شما مقصری نه ایشون. چون طبیعت شما اینه که نمیتونی چنین حرکت هایی رو تحمل کنی حتی اگه بدونی کار ایشون نه مخالف عقله و نه شرع باز  هم یه درصدی ناراحت میشی ولی میتونی این ناراحتی رو به حداقل برسونی و نذاری بر شما غالب بشه و برای زندگیتون مشکل درست کنه!راه به حداقل رسوندن این مشکل هم اینه که کمی شما نگاهت رو عوض کنی و کمی همسرتون مراعات کنه. عوض شدن نگاه شما به اینه که هیچ وقت فکر نکنی وقتی همسرتون با خواهر یا مادرش شوخی میکنه و میگه و میخنده دیگه شما رو دوست نداره و علاقش به شما کم شده چون جنس دوست داشتن خواهر و مادر با جنس دوست داشتن همسر خیلی فرق میکنه. در کنار این شما باید تا میتونی رابطه خوب و صمیمی با افراد مورد نظر برقرار کنی طوری که شما هم در شوخی ها و خنده های اون ها شریک بشی و هیچ وقت در چنین مواقعی خودت رو عقب نکشی. هر چی شما بخوای نسبت به این مسئله حساس باشی و از همسرت دلخور بشی و از اون افراد فاصله بگیری، مشکل شما شدیدتر خواهد شد به طوری که ممکنه همون عشق و علاقه ای که همسرتون تو خونه به شما داره رو هم از دست بدی. بنابراین اولا شما باید سعی کنی ناراحت نشی و ثانیا اگر هم ناراحت شدی سعی کنی به روی کسی نیاری تا این حساسیت هم از طرف شما و هم از طرف همسرتون به مرور کم بشه و از بین بره.همسر شما هم که در دسترس ما نیست که بخوایم در این باره باهاشون صحبت کنیم. شما هم که در مقامی نیستی که بتونی این حرف ها رو بهش منتقل کنی چون از زبان شما قبول نمیکنه. با این حال میتونی در این زمینه کتاب یا صوتی پیدا کنی و یجوری در اختبارش بذاری تا مراعات حال شما رو بکنه و حداقل جلوی شما از بعضی شوخی ها بگذره.پیروز و سربلند

جمع بندی نهاییسلامعمده مخالفت اونها به خاطر دوستی شماست و معمولا دلائل دیگه ای که خونواده ها میارن بهونه است؛ چون اگه این دوستی نبود احتمال اینکه با وجود شرایط دیگه با این ازدواج موافقت کنن بود. با این حال خواسته شما از طرف کاملا درست و منطقیه؛ چون شما نمیتونی این همه سال بلاتکلیف بمونید و هیچ ضمانتی برای اینکه بعد از چند سال ایشون بیاد خواستگاری یا خونوادش با این ازدواج موافقت کنن وجود نداره. لذا تنها راهی که شما داری اینه که کاری کنی پسر تلاشش برای راضی کردن خونوادش بیشتر بشه و زودتر تکلیف رو مشخص کنه. برای این کار هم شما باید رابطت رو با ایشون قطع کنی و بهش بگی ادامه دادن این رابطه به این شکل به صلاح نیست؛ چون آینده مشخصی نداره. من هم دیگه نمیتونم خواستگارهام رو رد کنم؛ چون از طرف خونوادم تحت فشارم. لذا اگه تونستی خونوادت رو راضی کنی، رسما بیاین خواستگاری؛ اما اگه به هر دلیلی موافقت نکردن، چاره ای جز فراموش کردن همدیگه نداریم. خونواده اون هم وقتی ببینن شما رابطت رو قطع کردی و پسرشون هم اصرار میکنه، احتمال موافقتشون بیشتر میشه.اگه گفت خونوادم به خاطر شرایط مالیم اجازه نمیدن، بگو به خونوادش بگه اقدام اولیه برای ازدواج هزینه چندانی نداره و میتونن اقدام کنن و اگه به تفاهم رسیدین، مدتی رو توی عقد بمونین تا شرایط فراهم بشه و بعد عروسی کنین.اگه بعد از مدتی نتونست خونوادش رو راضی کنه، در اون صورت دیگه چاره ای جز فراموش کردن ایشون نداری و بهتره به فکر ازدواج با یکی دیگه باشی.سوال:اصولا تو مضيقه گذاشتن طرف كار خوبي نيست. در چنين مواردي اصل با خود آدمه نه خانواده و اطرافيان. البته راضي كردن والدين كار خوبيه ولي براي پسر توجيه شرعي نداره و اونميتونه اگه خودش امكان روحي و مالي اش رو داره يك جانبه اقدام كنه و شرعا هم مشكلي نداره اگر چه اوايل تردش مي كنند ولي با گذر زمان و رفتار منطقي اونها شرايط رو درك خواهند كرد و راضي خواهند شد. اساسا در چنين مواردي نه بايد پا رو از حد شرع فراتر گذاشت و يا زياده روي كرد. بايد با در نظر گرفتن همه جوانب امر اقدام عاقلانه كرد. تا نه شخص مورد علاقه رو از دست داد نه خود رو در مقابل خانواده قرار داد.واين وابسته به ريسك و هنر كسيه كه در چنين شرايطي قرار گرفته.پاسخ:سلاماین خانم بلاتکلیفه و تنها راهی که میتونه وضعیت ایشون رو مشخص کنه، در مضیقه قرار دادن طرفه؛ وگرنه باید سالها عمرش رو به پای ایشون تلف کنه؛ در حالی که هیچ ضمانتی برای این ازدواج وجود نداره. بعلاوه اینکه هر چی خودش رو عقب بکشه، انگیزه طرف و خونواده برای به دست آوردن ایشون بیشتر میشه در حالی که اگه دختر خودش رو کشته مرده نشون بده، نه تنها اون پسر انگیزش کم میشه، خونوادش هم مخالفتشون بیشتر میشه؛ چون فکر میکنن دختر داره خودش رو غالب میکنه و این با شخصیت ایشون به هیچ وجه سازگار نیست.در مورد اینکه اصل با خود آدمه نه خانواده، باید عرض کنم این حرف شما از چند جهت مشکل داره: اول اینکه معمولا جوان ها تجربه لازم برای انتخاب در ازدواج رو ندارن و ممکنه خیلی از ملاک های اساسی که پایه و اساس زندگیه رو در نظر نگیرن در حالی که خونواده، با تجربۀ چندین ساله ای که دارن به این مسئله کاملا واقف اند و احتمال خطاشون به مراتب از یک جوان بی تجربه کمتره ثانیا درسته که در شرع برای ازدواجِ پسر، رضایت پدر لازم نیست؛ ولی جلب رضایت پدر و مادر در تمام مراحل زندگی از وظایف مهم یک فرزند مومنه و اهمیت اون به اندازه ایه که خداوند در جای جای قرآن نسبت به اون تاکید کرده؛ در حالی که ازدواج با وجود مخالفت خانواده، مخالف این دستور قرآنه ثالثا اگه خونواده از اول مخالف باشن معمولا تا آخر به شکل های مختلف مخالف باقی میمونن و این آسیب زیادی به بنیان خانواده خواهد زد رابعا ...پیروز و سربلند

سلام راهکارهایی که عرض کردم برای همین مسئله است. به نظر من که بین مجردی و ازدواج، ازدواج ترجیح داره حتی اگه همسری که پیدا می کنه با اون چیزی که تو ذهنش هست متفاوت باشه. ولی خب بعضی ها این نظر رو قبول ندارن و می گن مجردی راحت تره. انتخاب با خود شماست. جوانب قضیه رو در نظر بگیرید و هر راهی که می دونید بهتره برید. در مورد نیاز جنسی هم اگه در حدی باشه که شما رو به گناه می ندازه قطعا ازدواج بر شما واجب میشه. اگه امکان ازدواج دائم نبود ازدواج موقت منتها باید شرایط و اصول اون را رعایت کنین تا از عوارض منفی اون جلوگیری کنید.

سلام سوال شما مبهمه. اگه منظورتون اینه که شما تازه ازدواج کردین و هنوز رابطه ای با هم نداشتین و حالا به گذشته همسرت شک داری؟ در این صورت می تونین برین دکتر و گواهی بکارت بگیرین. اما اگه رابطه داشتین با به هر دلیلی مثل ازدواج قبلی همسرتون باکره نباشه، در این صورت تا جایی که من میدونم نمیشه فهمید.