سلاممواردی که شما بیان کردید اختلافات کلی و ریشه ای نیست. یک سری خصوصیات اخلاقی و رفتاری و خانوادگی است که شما تازه به آنها پی برده اید؛ چنانکه همسر شما هم چنین مواردی را در شما دیده و خواهد دید. هر کسی در ابتدای ازدواج با این مسائل رو به رو خواهد شد؛ چون هیچ دو نفری صد در صد مثل هم نخواهند بود و مثل هم فکر نمی کنند. اختلاف زمانی مشکل ساز است که ریشه ای و عمیق باشد؛ وگرنه در جزئیات اختلاف نظر زیاد است و زن و شوهر باید بتوانند این اختلافات را بپذیرند و بهترین تعامل را با آن داشته باشند.مثلا در مورد اینکه همسر شما تا الان نتوانسته شرایط عروسی را فراهم کند، بدترین حالت این است که شما همسرت را فردی بی عرضه و غیر مستقل و بدقول و ... بخوانی و هر روز در مورد این مسئله با او جر و بحث کنی. بهترین حالت این است که بدون هیچ گونه عکس العمل منفی در کنار همسرت بمانی و او را همراهی کنی. ابتدای زندگی بهترین فرصت برای شماست تا قلب همسر خود را تسخیر کنید؛ چون زمینه کاملا فراهم است. لذا باید از هر آنچه که مانع این کار است خود داری کنید. حالا اردیبهشت نشد شهریور! بالاخره عروسی خواهید کرد؛ اما آنچه می ماند رابطه ای است که شما باید آن را به بهترین شکل حفظ کنی.یا در مورد دوست دختر سابقش، بدترین حالت این است که شما به خاطر این مسئله از او فاصله بگیری و دائم گله و شکایت کنی. این کار نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه باعث می شود اخلاق تند شما روی همسرتان فشار آوده و در ذهن خود از دوست دختر سابقش یک پری رویایی بسازد و حسرت ازدواج با او را بخورد. ولی اگر شما به جای این کار نقش پری را برای همسر خود ایفا کنید، خیلی زود او را فراموش می کند و به هیچ وجه به سراغش نخواهد رفت.در مورد خانواده اش هم همینطور است. هر چه شما در مقابل او جبهه بگیرید و رفتاری از خود بروز دهید که نشان دهنده حسادت یا ... باشد، همسرتان را از شما دور خواهد کرد. در مقابل اگر بتوانید رابطه ای گرم و صمیمی با خانواده اش برقرار کنید و حتی در مواقعی او را به خاطر کوتاهی در مقابل خانواده اش توبیخ کنید، نتیجه اش را خواهید دید! نسبت به مراسم عروسی هم به نظرم شما خودت را وارد دعوا نکن و اجازه بده بزرگترها در این باره تصمیم بگیرند؛ چون نهات امر هم همین خواهد شد و آنها کار خودشان را می کنند و شما فقط با نظر های مخالف، علاقه همسرت را از دست خواهی داد. عروسی هر جور که برگزار شود می گذرد. نهایتا اگر دیدید در مورد مهمان ها به توافق نمی رسید، شما می توانید مهمانی جدا برگزار کنید و تمام مهمان های خودتان و بخشی از مهمان های طرف را دعوت کنید چنانچه در خیلی از جاها رسم بر همین است.بنابراین تنها راه شما برای رسیدن به خواسته هایتان و ایجاد یک زندگی عاشقانه، تسخیر قلب همسرتان و جذب عشق و علاقه اوست. در غیر این صورت مشکلات شما تمامی نخواهد داشت و از زندگی خود لذت نخواهید برد.پیروز و سربلند
سلامجدایی راه اول نیست بلکه راه آخر است. لذا شما تا زمانی که کمترین امیدی برای اصلاح زندگی دارید نباید به فکر جدایی باشید؛ چون قطعا سختی هایی که بعد از جدایی متحمل خواهید شد، به مراتب بیشتر از چیزی است که الان دارید تحمل می کنید.طبق گفته شما و آنچه مشاور گفته اند، ریشه مشکل شما؛ حتی روابط غیر اخلاقی همسرتان با نامحرم؛ در مسائل جنسی و زناشویی است. هر چند نتیجه گیری قطعی نیاز به مشاوره حضوری دارد؛ منتها چون همسرتان تن به این کار نمی دهد چاره ای جز بررسی احتمالات و ارائه راهکار مطابق این احتمالات نداریم. سردی مرد در روابط زناشویی و در نتیجه انحرافات جنسی او یا منشا رفتاری دارد و یا منشا جسمی. منشا جسمی شامل موارد مختلفی می شود؛ ولی معمول آن مشکل زودانزالی است که باعث می شود مرد در رابطه جنسی با همسرش ناتوان باشد و این ناتوانی منجر به عدم لذت از این رابطه و احساس شرم در مقابل همسر شده و کم کم برای جلوگیری از این حالات سعی می کند رابطه جنسی با همسر را کم کرده و خود را از طرق دیگری مثل دیدن فیلم یا عکس مستهجن یا چت کردن با دیگران و ... ارضا کند. البته در چنین شرایطی خود به خود میل جنسی مرد هم به طور چشم گیری کاهش خواهد یافت. لذا اگر همسر شما مبتلا به این بیماری است بفرمایید تا راهکار مناسب را خدمت شما عرض کنم.اگر این مسئله نبود هر چند ممکن است علل جسمی دیگری وجود داشته باشد؛ ولی چون احتمالش ضعیف است بهتر است به دنبال علل رفتاری باشید. علل رفتاری هم منحصر در یک مورد نیست؛ ولی آنچه معمول است ریشه در رفتار نادرست زن دارد. اگر زن در روابط زناشویی نداند که همسرش چه می خواهد، بعد از مدتی سردی رابطه بر آنها غالب خواهد شد. البته این سردی منحصر به مرد نیست؛ بلکه زن هم نیازهایی دارد که مرد باید تک تک آنها را بداند تا روابط زناشویی رو به سردی نرود. تاکید زیادی روایات بر پاسخ بدون وقفه به درخواست مرد برای رابطه زناشویی؛ تمکین بی چون چرا در مقابل او؛ توجه به نیازهای زن در رابطه و ... همگی ناظر به اهمیت کسب مهارت های لازم در این زمینه است. لذا این زمینه را هم مورد بررسی قرار دهید و کاستی های آن را جبران کنید.چون همسرتان تن به مشاوره نمی دهد کار شما کمی سخت و زمان بر است؛ منتها تحمل این سختی نتیجه مطلوبی خواهد داشت. لذا صبور باشید و برای کسب نتیجه مطلوب عجله نکنید؛ چون اصلاح یک رفتار نیاز به زمان دارد. مثلا اگر شما به این نتیجه رسیدید که رفتار های جنسی شما تا الان درست نبوده و از الان می خواهید آن را اصلاح کنید، ممکن است در دفعات اولی که رفتار خود را اصلاح کرده اید پاسخ مثبتی از سوی همسر خود نبینید. برای همین این مسئله نباید موجب ناامیدی شما از ادامه کار شود. تداوم رفتارِ اصلاح شده، شرط لازم برای متعادل شدن رابطه ها و زندگی شماست.پیروز و سربلند
سلام
هر کسی ممکنه تو زندگیش اشتباه کنه. اونی که مهمه اینه که به اشتباهش پی ببره و از اون پشیمون باشه. لذا اگه شما به پشیمونی و توبه ایشون مطمئنی جای نگرانی نیست و میتونی باهاش ازدواج کنی و لزومی هم نداره در مورد جزئیات رابطه ازش سوال کنی.
سلامهمانطور که خود شما هم عرض کردید، برررسی دقیق و ریشه یابی مسئله نیاز به مشاوره حضوری دارد؛ زیرا راهکاریی که بناست شما را از این وضعیت نجات دهد، به علل بروز این مشکل وابسته است. همچنین اینکه چنین وضعیتی در این مدت چه تاثیر روی شما گذاشته مشخص نیست. آثاری مثل سلب اعتماد به نفس؛ اضطراب؛ هراس اجتماعی؛ افسردگی و ... مواردی است که ممکن است بعد از گذشت مدتی از عدم توانایی در برقراری ارتباط بر فرد عارض شود. لذا لازم است این مسئله با دقت بیشتری بررسی شود.با این حال آنچه در این فضا می توان مطرح کرد، بیان راه های برقراری رابطه و دوست یابی و همچنین برداشتن موانع آن است. لذا شما ابتدا فایلی که خدمتتان ارسال می شود را دانلود کرده و مطابق آن عمل کنید. اگر احتمالا جواب نگرفتید، سعی کنید هر طور شده به یک مشاور مراجعه کنید.برای دانلود فایل مهارت برقراری ارتباط اینجا کلیک کنیدمنبع: newweb.iut.ac.ir
سلامگاهی یک سوء تفاهم باعث می شود یک وصلت به هم بخورد. اگر شما همان موقع که از سفر آمده بودید تماس می گرفتید و آمدن خودتان را اعلام می کردید، الان این تشویش فکری را نداشتید؛ چون اگر آنها بعد از تماس شما دیگر پیگیری نمی کردند، می توانستید با خود بگویید که حتما به خاطر نبود تناسب ها نظرشان تغییر کرده. اما الان چون شما تماس نگرفتی، این احتمال به ذهن هر کس خطور می کند که ممکن است آنها به خاطر برداشت بدی که از تماس نگرفتن شما مثل تاقچه بالا گذاشتن یا ... داشتند، عقب نشینی کردند!شاید بگویید دختر نباید تماس بگیرد و این برای شخصیت او خوب نیست. در پاسخ باید عرض کنم بله اگر آنها بدون هیچ تماسی عقب نشینی می کردند حرف شما درست بود. اما وقتی تماس گرفتند و شما نبودی، تماس گرفتن شما هیچ مشکلی نداشت.اگر بگویید کسی که خواهان باشد حتما پیگیری می کند و به این مسائل نگاه نمی کند هم باید عرض کنم شرایط یکسان نیست. بله در شرایطی ممکن است کسی سماجت زیادی داشته باشد و به این خاطر اگر دختر یا خانواده اش هر برخوردی هم با او بکنند باز پاپس نمی کشد. ولی در مواقعی اینگونه نیست؛ مثلا ممکن است کسی به خواستگاری شما آمده که هیچ شناختی از شما ندارد و به صرف معرفی یک نفر سراغ شما امده. در این شرایط چون ایشان شما را نمی شناسد پس دلیلی هم بر سماجت وجود ندارد و به محض دیدن یک رفتار ناشایست از شما یا خانوادتان، عقب نشینی خواهد کرد؛ چون او تک تک رفتار و کردار شما را به حساب شناخت قبل از ازدواج می گذارد.با این حال مطالبی که عرض کردم صرفا برای این بود که در خواستگاری های آینده این نکته را در نظر داشته باشید. در مورد فرد مورد نظر هم چون مدتی از این قضیه گذشته، به نظرم اقدام شما درست نباشد؛ مگر اینکه درگیری ذهنی شما به حدی باشد که نتوانید با آن کنار بیایید. در این صورت برای رها شدن از این تشویشات ذهنی می توانید ریسک این کار را به جان خریده و با آنها تماس بگیرید. ممکن است با تماس شما برگردند و ممکن هم هست برنگردند. مزیت این کار این است که خیال شما راحت خواهد شد اما به هر حال این کار عوارض هم دارد.پیروز و سربلند
سلامشما در انتخاب همسر کاملا آزادی و میتونی هر جور که دوست داری انتخاب کنی و کسی شما رو مجبور به روش خاصی نمی کنه. حتی در روش پیدا کردن همسر هم آزادی و مجبور نیستی طبق اون چیزی که دین میگه عمل کنی. میتونی بری با هر کی که میخوای دوست شی و بعد اگه دیدی به دردت می خوره باهاش ازدواج کنی! منتها طبق اون چیزی که دین به عنوان یک تئوریسین عاری از خطا میگه و طبق اون تجربه ای که ما در تایید دین داریم، رعایت یک سری اصول در انتخاب همسر از یک سری مشکلات احتمالی در آینده جلوگیری می کنه. به عنوان مثال اگه کسی برای پیدا کردن همسر از در دوستی با دخترها وارد بشه؛ با این تفکر که از این طریق شناخت بهتری میتونه حاصل کنه، کافیه فقط چند تا از تاپیک های همین انجمن رو مطالعه کنه تا به اشتباه خودش پی ببره. دوستی قبل از ازدواج نه تنها موجب شناخت بهتر نمیشه بلکه به دلیل وابستگی و علاقه ای که در طی این رابطه ایجاد میشه، فرد امکان شناخت واقعی رو از دست میده؛ چون عشق چشم رو کور میکنه! بعلاوه اینکه با این روش اعتمادها هم سلب میشه. به قول خود شما، کسی که اومده با شما دوست شده و روش باز شده، چه ضمانتی میتونه بده که بعد از ازدواج با شما با فرد دیگه ای دوست نشه؟! از طرفی ظاهر سازی در دوستی برای جلب توجه طرف مقابل به مراتب از ظاهر سازی در خواستگاری رسمی بیشتره چون در اینجا پای عشق در میانه و طرف برای رسیدن به عشقش هر کاری میکنه ولی در خواستگاری چنین چیزی نیست! از این مسائل خیلی زیاده که میتونین در مباحث مختلف مطالعه کنین.در مورد توکل به خدا و نقش خدا در انتخاب همسر هم باید عرض کنم اعتقاد و ایمان قلبی در این مسئله خیلی مهمه. اون کسایی که اعتقاد داشتن و توکل کردن نتیجش رو دیدن. ضرورت این مسئله از این جهته که ابزار ما برای انتخابی که هیچ گونه عیب و نقص نداشته باشه محدوده. حتی اگه ما به قول شما تمام جوانب عقلی و منطقی رو مراعات کنیم، باز هم نمی تونیم ضمانت بدیم که انتخاب شما صد در صد درست خواهد بود. چون چیزهایی وجود داره که فقط خدا ازش باخبره! برای همین توکل و توسل، مکمل و موید انتخاب عاقلانه و منطقی است نه در مقابل اون؛ یعنی اینطور نیست که اگه ما میگیم توکل کن، پس دیگه بشین تو خونه تا یکی از سقف بیفته! این رو که هر ناقص العقلی هم میفهمه که اشتباهه! خدا هم بارها توی قرآن به چنین تفکر اشتباهی اشاره کرده و از اون نهی کرده. برای همین اینکه میگن خودش پیدا میشه هم اگر ناظر به این باشه که بشن تا خودش پیدا بشه اشتباهه اما اگر منظور این باشه که تلاش کن و توکل تا پیدا بشه درسته!در مورد نجیب باش تا نجیب گیرت بیاد جای بحث زیاده. چون ریشه این حرف آیه قرآنه که میگه المومنون للمومنات و والمسلمون للمسلمات و ... . بعضی گفتن این ناظر به تکوینه یعنی حتما چنین اتفاقی میفته. ولی اشتباه بودن این تفسیر روشنه؛ چون هم خلافش ثابت شده مثل ازدواج امام حسن علیه السلام با همسرش و هم خود قرآن در موارد مختلف توصیه به استفاده از عقل و تدبیر میکنه. بنابراین یه بحث اینه که نجیب بودن به تنهایی منجر به پیدا کردن همسر نجیب نمیشه. همونطور که گفتم استفاده از عقل و تدبیر در انتخاب همسر لازم و ضروریه و اگه کسی نجیب باشه ولی عقلش رو تعطیل کنه هیچ وقت نجیب گیرش نمیاد! یه بحث دیگه اینه که آیه کریمه می خواد بگه در ازدواج تناسب های رو رعایت کنین. اگه مسلمونی سراغ مسلمون برو. اگه مومنی سراغ مون برو و ... . یه جهت دیگه بحث هم اینه که وقتی سیم شما به خدا وصل باشه قطعا خدا در انتخاب شما رو کمک میکنه و ...در مورد اینکه چطوری بفهمی دختری که باهاش ازدواج می کنی واقعا نجیب بوده باید عرض کنم از یک سری اطلاعات کلی میشه این رو به دست آورد. نوع حرف زدنش، نوع پوشش، نوع برخوردش با جنس مخالف، اخلاق و رفتار خانوادش و ... تا حدودی گویای این مسئله است. منتها روی هیچ کدوم از اینها نمیشه صد در صد حساب کرد. چون به قول حضرت امیر علیه السلام دو چیز مانع انسان از گناه میشه. یکی ایمان و اعتقاد قوی و دیگری ترس از آبرو. اگه این دوتا نباشه هیچ ضمانتی برای خیانت نکردن همسر وجود نداره. از طرفی شما هر کاری کنی نمیتونی صد در صد متوجه گذشته طرف بشی که ایا با کسی رابطه داشته یا نه؟ حتی اگه بفهمی هم باز نمیتونی روش حساب کنی؛ چون ممکنه اونی که نداشته تا الان نداشته و بعدا بخواد داشته باشه!! برای همین مطمئن ترین راه اینه که بگردی فردی رو پیدا کنی که ایمان قوی داشته باشه و از آبروش بترسه. در مورد حجاب هم همونطور که قبلا عرض کردم به خود شما بستگی داره. اون چیزی که ما میدونیم اینه که به هر میزان که اعتقادات فرد مقابل قوی تر باشه، احتمال خطا رفتنش کمتره و معمولا اونی که مانتوییه، به همون میزان که مانتویی اعتقادات کمتری داره و به همون میزان که اعتقاداتش کمتره، احتمال خطا در اون هست. البته نه در مقایسه با یک چادری؛ چون ممکنه یه چاری باشه که اوضاعش خیلی خراب باشه؛ بلکه در مقایسه با یک کسی که ایمانش کامله. بنابراین انتظار شما از موفقیت در ازدواج باید به اندازه خودتون باشه. هر که بامش بیش برفش بیشتر ...پیروز و سربلند
سلامدر شرایطی که شما قرار دارید ازدواج غیر ممکن نیست؛ چون اگر اینگونه بود خیلی از همسالان شما که حتی شرایطی ضعیف تر از شما دارند ازدواج نمی کردند. لذا به نظرم بهترین کاری که شما می توانید انجام دهید این است که به ازدواج با امیدواری بیشتری نگاه کنید. مسئله ازدواج را به طور رسمی با خانواده مطرح کنید. اگر گفتند کسی به بیکار و بی پول زن نمی دهد به شوخی بگویید شما از جانب خودتان تصمیم بگیرید؛ نه دختر و خانواده اش. چیزی که ما در اطراف خودمان می بینیم این است که در حال حاضر خیلی ها بی پول و بی کار و بی سربازی ازدواج کردن و نه تنها مشکلی ندارند بلکه موفق تر هم هستند؛ چون علاوه بر اینکه همه جا متاهل ها در اولویت اند، نداشتن دغدغه های فکری و ... باعث می شود در درس و کار تمرکز بیشتری داشته باشند و خیلی زود به نتیجه برسند. از همه مهمتر اینکه سربازی متاهل ها در شهر خودشان است و این باعث می شود در دوران سربازی بتوانند به کار و درس هم ادامه دهند.گفتن این صحبت ها برای شروع خوب است؛ منتها برای اینکه بتوانید آنها را راضی به ازدواج کنید باید کمی صبوری به خرج دهید و سماجت داشته باشید. از هر فرصتی برای بیان این مسئله استفاده کنید تا کم کم آنها قاطع بودن شما در این تصمیم را باور کنند. وقتی خانواده شما راضی شد، آن موقع می توانید در مورد فردی که احساس می کنید به او علاقه مند شده اید تصمیم بگیرید. به این شکل که بعد از معرفی چندین مورد از سوی خانواده، شما به طور مستقیم یا غیر مستقیم دختر مورد نظر را به خانواده معرفی می کنید و بدون اینکه حرفی از علاقه و ... بزنید از آنها می خواهید در مورد او تحقیق کنند و اگر مورد خوبی بود به خواستگاری بروند.تا الان عکس العمل شما در مقابل احساستان خیلی درست و منطقی بوده است؛ لذا به همین شیوه ادامه دهید و هیچ گونه رابطه ای با فرد مورد نظر برقرار نکنید؛ چون تا وقتی خانواده ها موافقت نکنند هیچ ضمانتی برای اینکه بتوانید به هم برسید وجود ندارد. برای همین اگر خدایی نکرده این رابطه شکل بگیرد و شما به همدیگر وابسته شوید و خانواده ها مخالفت کنند، در آن صورت برای فراموش کردن همدیگر سختی زیادی را باید متحمل شوید. جدای از اینکه این کار گناه محسوب شده و کوله بار گناهتان را الکی سنگین می کنید و ...پیروز و سربلند
این عبارت در منابع روایی امامیه وجود ندارد، اما در منابع روایی اهل سنت از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده و متن آن، چنین است:«من عشق و عف و كتم ثم مات مات شهيدا» (تفسير روح البيان، ج8، ص 100)در شرح نهج البلاغه ابن عربی هم این روایت به عنوان یک روایت مرفوع آمده است. حدیث مرفوع: حدیثی است که از وسط، یا آخر سند آن یک راوی یا بیشتر افتاده باشد، ولی با تصریح به لفظ "رفع".با این حال در مورد اینکه آیا این مسئله با مجاز نبود عشق بین دو نامحرم منافات دارد یا خیر؟ باید عرض کنم عشق و علاقه مانند امیال درونی دیگر انسان مثل حسد ناشی از طبیعت و ذات انسان است. لذا ممکن است در شرایطی به وجود آمدن آن از اختیار فرد خارج باشد و فرد دچار حسد یا عشق شود. روایت ناظر به چنین صورتی است که می فرماید در این شرایط اگر کسی آن حسد یا عشق را پنهان کند و بروز ندهد و با این حال بمیرد شهید مرده است.با این بیان این مسئله هم کاملا روش است که فرض مسئله برای جایی است که اختیار نقشی ندارد وگرنه اگر ایجاد عشق یا حسد به افعال اختیاری مثل نگاه غیر شرعی به نامحرم؛ شوخی و صحبت بیش از حد و ... باشد قطعا افعال او حرام خواهد بود.
ولنتاين چيست و چرا روز ولنتاين روز عشق است؟ آيا گسترش توجه به اين روز در ايران نوعي تهاجم فرهنگي حسوب مي شود؟الف:كيستي وچيستي ولنتاين وروزعشق:«ولنتاين» نام كشيشي (روحاني مسيحي)در روم باستان در سده سوم ميلادي بوده ،كه مخفيانه عقد سربازان رومي را با دختران محبوبشان جاري مي كرد.زيراكه فرمانرواي روم بنام كلوديس دوم ،براين باور بوده كه سربازي در جنگ خوب خواهد جنگيد كه مجرد باشد. از اين رو ازدواج را براي سربازان امپراطوري روم قدغن مي كند.كلوديوس به قدري سنگدل وفرمانش به اندازه اي قاطع بود كه هيچ كس جرات كمك به ازدواج سربازان را نداشت.ولي كشيشي به نام والنتيوس(ولنتاين)،مخفيانه عقد سربازان رومي را با دختران محبوبشان جاري مي كرد.كلوديوس دوم از اين جريان خبردار مي شود و دستور مي دهد كه والنتاين را به زندان بيندازند و به جرم جاري كردن عقد اورا اعدام كنند.از آن زمان در كشورهاي غربي روز 14 فوريه را روز ولنتاين ( روز عشاق يا روز عشق ورزي ) مي گويند و آن را جشن مي گيرند .(سايتtebyan,netتبيان)اما نكته اي كه بايد مد نظر داشت ،اين است كه اين روز را (ولنتاين وروز عشق)كه يك فرهنگ وشعار غربي است ،نبايدبراي خودمان مبنا والگو قرار دهيم وبه مرور آن را در بين خود مان ودرجامعه به عنوان يك سنت ويك فرهنگ به جا بيندازيم.كه اين ناپسند وقبيح است. زيرا كه همين تقليد از غرب در فرهنگ ومستند كردن سنن وآيين خود ،به انديشه غربيان، نموداراز خود بيگانه شدن و از شخصيت ملى و دينى و تاريخى خود تهى گشتن مي باشد.ونيز نوعي تاييد برتر بودن فرهنگ وانديشه آنان و طعن و خردهگيرى به داشته ها وفرهنگ خودي است .اين گونه تقليداز غرب، كه انسان سراپا تقليد باشد ، هميشه مورد انتقاد بزرگان دين بوده است .«در اصول زندگى و سنن اجتماعى از خوردنى و نوشيدنى و پوشيدنى گرفته تا نكاح و مسكن و غيره، تقليد كوركورانه و چشم به دروازه غرب دوختن ،اينكه ببينند چه مد تازهاى در پختن و خوردن طعام و در برش لباس و در طرز ازدواج و در طريقه خانه سازى و دكوربندى خانه و حتى در نحوه سخن گفتن و راه رفتن مىرسند و از خود هيچ استقلال و ارادهاى نداشتن ،عجيب است اينگونه افراد هر چه مىكنند از خود نمىپرسند كه چرا ميكنند؟ به بزى ميمانند كه وقتى بپرسى چرا از نهر پريدى؟ جز اينكه بگويد چون ديگران پريدند، پاسخى ندارند) (موسوى همدانى سيد محمد باقر؛ ترجمه الميزان ج1ص642 ) مقام معظم رهبري با تاكيد بر اهميت استقلال فرهنگي ،مي فرمايند:« اگرفرهنگ و اخلاق و عقايد و باورهاي دشمنان و بيگانگان در ميان اين ملت رواج داشته باشد و رشد بكند، اين ملت نمي تواند ادعاي استقلال كند.در دنيا، سررشته ي فرهنگ دست عده يي است كه آنها كيفيت زندگي و نشست و برخاست و اخلاق و معرفت را براي انسانهاي بي گناه و بي خبر در سرتاسر عالم رقم مي زنند و تعيين سرمشق مي كنند. اگر ملتي بتواند خود را از سرايت موج مسموم فرهنگي ساخته و پرداخته ي بيگانگان حفُكند، اين ملت مستقل خواهد بود؛ اما اگر نتواند و تحت تأثير غلبه ي فرهنگ بيگانه قرار بگيرد، اين ملت، ملتي وابسته و اسير است.( سخنراني در ديدار با اقشار مختلف مردم و جمعي از ، و كاركنان مراكز آموزش عالي و درماني كشور 15/09/1368)در ادامه مي فرمايند:« بايد از فرهنگ غرب گريخت. چرا كه فرهنگ غرب، فرهنگ برنامه ريزي براي فساد انسان است، فرهنگ دشمني و بغض با ارزشها و درخشندگيها و فضيلتهاي انساني است،(همان)بنابراين بجاي روز ولنتاين غربي مي توان روز ازدواج حضرت فاطمه سلام الله عليها وحضرت علي (عليه السلام ) اول ذيحجه رامبنا قرار داد. زيرا كه هرچند در نگاه سطحي انتخاب روز ولنتاين خالي از اشكال است ولي مبتني بر يك فلسفه غربي است كه در زير لايه هاي آن تهاجم فرهنگي وتخريب فرهنگ هاي خودي ،خوابيده است.ب:هديه دادن به نامزد:خود هديه دادن به نامزد وهمسر از نظر شرع وعرف ،نه تنها اشكالي ندارد بلكه دين اسلام نيز به هديه دادن ،تشويق وترغيب مي كند.به عنوان مثال : سكونى از امام صادق (ع) نقل مىكند كه فرمود:« هديه بدهيد تا همديگر را دوست داشته باشيد، همانا هديه كينهها را از ميان مىبرد.»(خصال-ترجمه جعفرى ج1 ص49)منابع:1.سايتtebyan,netتبيان)2. يعقوب جعفرى، ترجمه خصال- ، نسيم كوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.3.موسوى همدانى سيد محمد باقر، ترجمه تفسير الميزان، دفتر انتشارات اسلامى جامعهى مدرسين حوزه علميه قم - قم، چاپ پنجم، 1374 ش.4. سخنراني در ديدار با اقشار مختلف مردم و جمعي از ، و كاركنان مراكز آموزش عالي و درماني كشور 15/09/1368)منبع: پرسمان
صفحه‌ها