سلامبرداشت من از سوال شما این است که ایشان از قبل شما را می شناخته و با مزاحمت تلفنی قصد داشته نظر شما را به خودش جلب کند. از طرفی با وجود اصرار ایشان، رابطه ای بین شما نبوده و الان قرار است ایشان از طریق خانواده اش از شما خواستگاری کند. ظاهرا شما جریان مزاحمت های تلفنی را هم به پدر خود گفته اید و به همین خاطر از عکس العمل پدرتان هراس دارید.اگر شرایط همینی باشد که بنده حدس زده ام، بهترین کاری که شما می توانید انجام دهید این است که پیش خانواده ات هیچ گونه ابراز علاقه ای نسبت به طرف نداشته باشید چون این مسئله احتمال مخالفت آن ها را زیاد میکند بلکه خود را کاملا بی تفاوت نشان دهید. از طرفی اگر جریان مزاحمت های طرف را به طور کامل به خانواده ات گفته ای، سعی کن به یک شکلی آن را کم اهمیت جلوه دهی؛ مثلا طوری وانمود کنی که طرف قصد داشته قبل از اقدام رسمی با شما صحبت کند و نظر شما را بداند ولی شما جوابش را ندادی و بعد از اینکه زیاد اصرار کرد گفتی این مسئله باید از طریق بزرگترها پیگیری شود و ایشان هم همین کار را کرده است.بعد باید منتظر عکس العمل پدرت باشی و اگر مخالفت کرد باید دید علت مخالفتش چیست تا بتوان راهکار مناسب با آن را ارائه داد.پیروز و سربلند
سلامبحث در مورد اینکه کار شما اشتباه بوده یا خیر فایده چندانی ندارد زیرا فرد مورد نظر رفته و امکان برگشت او به خاطر ازدواج با فرد دیگری وجود ندارد. با این حال رد کردن ایشان توسط شما بی دلیل نبوده و چون او را مخالفت ولایت می دانستید چنین تصمیمی گرفتید. لذا نباید نگران باشد و به این خاطر خود را سرزنش کنید. هر چند در اصل شروع رابطه و بستن قول و قرار و ... مقصرید ولی در مورد رد کردن ایشان نیت شما خیر بوده و انشاء الله خدا فرد بهتری را به خاطر این نیت خیر نصیب شما خواهد کرد.برای فراموش کردن ایشان نیاز به گذشت زمان هست منتها با پررنگ کردن نقاط منفی ایشان پیش خودت و همچنین سعی بر ازدواج با فرد دیگری که تناسب های لازم را با شما داشته باشد، سعی کنید ایشان را به طور کامل فراموش کنید.در مورد اینکه ام اس دارید و خواستگار زیادی هم ندارید از مطالب بخش همسریابی دختران استفاده کنید.پیروز و سربلند
سلاماولین نکته ای که شما نباید از آن غافل شوید این است که باید هر چه زودتر تکلیف این رابطه را مشخص کنید و نگذارید به این شکل ادامه پیدا کند؛ چون با این شرایط هم باید فشار روحی و روانی زیادی را تحمل کنید و هم اینکه از کار و زندگی و تلاش عقب می مانید. بعلاوه اینکه فرصت های طلاییتان؛ چه تحصیلی و چه خانوادگی را از دست خواهید داد و قطعا در آینده چنین فرصت هایی نخواهید داشت؛ مثلا اگر به هر دلیلی این ازدواج سر نگیرد معمولا با بالارفتن سنتان دیگر خواستگارهای فعلی را ندارید و شاید مجبور به ازدواجی شوید که راضی به آن نیستید. حالا فرض کنید اگر آوازه شما بپیچد که عاشق فرد دیگری هستید، این مسئله چقدر کار ازدواج شما را سخت خواهد کرد!برای روشن شدن تکلیف دو راه بیشتر ندارید: یا ایشان رسما اقدام کند و ازدواج شما قطعی شود و یا اینکه سختی فراموش کردن را به جان بخرید و آینده خود را نجات دهید.در صورت اول به نظرم اگر از لحاظ فکری اعتقادی اخلاقی و رفتاری بین شما تناسب وجود داشته باشد و ایشان بتواند خانواده اش را راضی کند، شرایط اقتصادیشان با شرایط موجود قابل چشم پوشی است چون هر چند ممکن است ایده آل شدن شرایط اقتصادی ایشان زمان بر باشد ولی غیر ممکن نیست؛ به خصوص اگر از اعتقاد قوی در این باره برخوردار باشد. لذا شما این مسئله را به ایشان منتقل کن که همین الان می تواند برای ازدواج اقدام کند چون اقدام اولیه برای ازدواج هزینه چندانی ندارد و اگر خانواده ها به تفاهم رسیدند مدتی را در عقد می مانید تا شرایط فراهم شود و بعد عروسی می کنید. اگر ایشان قبول کرد که هیچ اما اگر باز هم بهانه آورد و قبول نکرد، در این صورت اصلا به صلاح نیست که بیشتر از این منتظر ایشان بمانید؛ چون هیچ ضمانتی برای ازدواج شما وجود نخواهد داشت.در صورت دوم یعنی وقتی دیدید ایشان راضی به خواستگاری نمی شود، چاره ای جز تحمل سختی فراموش کردن ایشان را ندارید؛ چون تحمل این سختی به مراتب کمتر از تحمل سختی هایی خواهد بود که در آینده علاوه بر دوری از ایشان، به خاطر پیدا نکردن مورد مناسب برای ازدواج متحمل خواهید شد.شاید بگویید عشق و علاقه ای که به ایشان دارم اجازه نمی دهد به فرد دیگری فکر کنم که در پاسخ باید گفت اولا عشق و علاقه به تنهایی برای ازدواج کافی نیست یعنی ممکن است ایشان تا آخر عمر عاشق شما باشد ولی آیا این عشق به تنهایی برای شما فایده ای دارد؟! ثانیا فراموش کردن ایشان هر چند سخت است ولی غیر ممکن نیست به خصوص اگر بتوانید از بین خواستگارهایتان فردی را پیدا کنید که شرایط ایجاد عشق و علاقه جدید در ایشان وجود داشته باشد. این شرایط نیز در صورتی فراهم می شود که بیشترین تناسب را با فرد مورد نظر داشته باشید؛ چون هر چه تناسب و شباهت بیشتر باشد، عشق و علاقه شدید تر خواهد بود. البته توکل به خدا و استغفار از گناهان و پناه بردن به خدا از شر شیطان، شرط لازم و ضروری در موفقیت شما خواهد بود.پیروز و سربلند
سلامآیات مبارکه ناظر به مقام تکوین نیست یعنی اینطور نیست که اصلا ازدواجی خارج از ازدواج پاکان با پاکان و ناپاکان با ناپاکان اتفاق نمی افتد بلکه آیه ناظر به این است که در ازدواج باید این مسئله مورد توجه قرار بگیرد و دو نفر از این جهت مناسب هم باشند.تفسیر آیه یک سوره نورتفسیر آیه 26 سوره نوردر مورد گواهی سلامت و ... هم باید عرض کنم اولا با شرایط فعلی متاسفانه گواهی سلامت هم خاصیت خودش را از دست داده و به نوعی یک کار تقریبا فرمالیه به حساب می آید لذا بحث در مورد آن تقریبا بی فایده است! ثانیا قرار دادن بکارت در زن و ملاک قرار دادن آن برای پاکدامنی او موافق حکمت بوده و با عدل خداوند ناسازگار نیست. در مورد فلسفه بکارت و شبهه تبعیض بین زن و مرد در این زمینه این پست را مطالعه کنید: شیوه برخورد با همسر غیرباکرهدر مورد شناخت سلامت فرد مقابل قبل از ازدواج، نکته اولیه این است که امکان شناخت صد در صد وجود ندارد منتها این مسئله دلیلی بر نا امیدی نیست بلکه با راهکارهای موجود می توان تا حدودی طرف مقابل را شناخت ولی نسبت به بخشی از آن که خارج از توان ماست راهی جز توکل به خدا وجود ندارد. این پست را مطالعه کنید: چطور می‌شود باطن افراد را شناخت؟پیروز و سربلند
سلاماین کار عرفاً و اخلاقاً خوب نیست. چون علاوه بر همین حسی که الان شما دارید، مشکلات خانوادگی هم ایجاد می کند. با این حال اگر فکر می کنید مورد جدید شرایط خوبی دارد، ابتدا تکلیف اولی را مشخص کنید و بعد سراغ خواستگار جدید روید. البته این کار ریسک هم دارد چون ممکن است بعد از بررسی خواستگار دوم به این نتیجه برسید که همان اولی شرایط بهتری داشت.با این همه نظر بنده این است که تحقیق مختصری در مورد وضعیت اعتقادی خواستگار جدید انجام دهید و اگر دیدید بهتر از اولی بود، ریسک کنید و خواستگار اول را رد کنید. اما اگر میزان اعتقاداش همسان یا حتی پایین تر بود ولی از لحاظ های دیگر مثل شرایط شغلی و تحصیلی و ... بالاتر بود، همان اولی را حفظ کنید و ادامه دهید.پیروز و سربلند
سلامدر مورد اینکه دوست ندارید کسی به شما نزدیک شود و از کار شما سر در بیاورد و تنهایی را بر شلوغی ترجیح می دهید، بهتر است حضورا به یک مشاور مراجعه کنید تا این مسئله را ریشه یابی کند و سپس راهکار مناسب را در این زمینه به شما ارائه دهد. چون این مسئله نه تنها در ازدواج بلکه در زندگی اجتماعی شما هم اثر خواهد گذاشت. برای همین بهتر است هر چه زودتر آن را ریشه یابی کنید و اگر مشکلی بود درمان کنید.با مراجعه به مشاور تا حدودی این مشکل حل خواهد شد اما در مورد آنچه مربوط به ازدواج است، اگر علت اصلی فراری بودن شما از مراسمات و ... صرفا حرف های خاله زنکی بعد از آن است، راهش این است که شما خودت را وارد این معرکه نکنی. معمولا هم مردها خیلی به این مسائل کاری ندارند و اگر هم حرفی باشد بین زن ها رد و بدل می شود. لذا لزومی ندارد از این بابت نگران باشید مگر اینکه خودتان بخواهید بزور وارد صحبت های زنانه شوید. با این حال اگر به هر دلیلی تحمل این مسئله برایتان خیلی سخت است شما دو راه دیگر هم دارید:1- برای فرار از مراسماتی که گفتید و ... سراغ فردی بروید که یا فامیلی ندارد و یا اینکه توان برگزاری این مراسمات را نداشته باشد. بعد مطابق میل خود عقد کنید و مستقیم بروید سر زندگی. البته راضی کردن خانواده در این صورت مشکل خواهد بود. بعلاوه اینکه باز هم حرف های خاله زندگی مبنی بر نگرفتن مراسم و ... از طرف خانواده و فامیل خودتان قطع نخواهد شد. با این حال راهی است که می تواند با روحیات فعلی شما سازگاری بیشتری داشته باشد.2- از خواسته های خود مقداری کوتاه بیایید و برای ازدواج متعادلانه عمل کنید. یعنی نه اینطور باشد که هیچ برنامه و مراسمی برگزار نشود و نه اینکه خیلی سنگین و کش دار برگزار شود. تا این حدش در جلسات خواستگاری قابل توافق است و هستند دخترانی که با سبک برگزار شدن مراسمات موافقند.در مورد بچه هم به نظرم تنها چیزی که می تواند مشکل شما را حل کند گذر زمان است. یعنی باید ازدواج کنید و بعد از اینکه سالها از زندگی مشترک شما گذشت آن موقع نظرتان را در مورد بچه جویا شد. قطعا نظری مخالف با آنچه الان دارید خواهید داشت. با این حال در حال حاضر خواندن این پست می تواند برای شما مفید باشد: می ترسم بعدا پشیمون بشماگر باز هم قانع نشدید و به هیچ وجه دوست ندارید بچه دار شوید می توانید فردی را پیدا کنید که مثل شما علاقه ای به بچه نداشته باشه و یا اینکه اصلا بچه دار نشود.پیروز و سربلند
صفحه‌ها