سلامچیزی که بنده عرض کردم در مورد کلیت این مسئله است نه در مورد افرادی که ادعای چنین چیزی را دارند. بله در اینکه غالب افرادی که در حال حاضر مدعی حل مشکل از این راه هستند، فریبکار و سرکیسه کن می باشند شکلی نیست چون به قول شما اگر کاری از دست اینها بر می آمد برای خودشان میکردند.
سلامدر این مقدار اختلاف سنی امکان اینکه بین شما و ایشان اختلاف سلیقه و درک وجود داشته باشد وجود دارد یعنی ممکن است آنچه شما انتظار داری توسط ایشان برآورده نشود و شما هم نتوانی خواسته های ایشان را درست درک و اجابت کنی.با این حال به صرف این اختلاف سنی نمیشود چنین قضاوتی کرد و گفت حتما شما با این مشکل مواجه خواهید شد چون خیلی از افراد با چنین شرایطی ازدواج موفقی را تجربه کرده اند. لذا شما باید این مورد را بیشتر مورد بررسی قرار دهی ببینی چنین اختلافی بین شما وجود دارد یا نه؟البته فهمیدن این مسئله از طریق دوستی و رابطه پنهانی امکان پذیر نیست چون طرف آنگونه که باید خود را نشان نمیدهد به خصوص که ترس از لو رفتن رابطه و عدم اعتماد به طرف مقابل، مانع از بروز احساسات و شخصیتش میشود. لذا اگر آشنایی شما به این صورت است حتما آن را به سمت رابطه رسمی که خانواده ها از آن مطلع باشند هدایت کنید تا اولا بتوانید شناخت درست و دقیقی از طرف پیدا کنید ثانیا نظر خانواده ها را هم همزمان جویا شوید چون اگر شما قبول کنید ولی خانواده ها مخالف باشند، کار شما بی فایده خواهد بود ثالثا از عواقب دیگر رابطه پنهانی جلوگیری کرده باشید.بعد که رسما اقدام کردید طی جلسات خواستگاری در مورد سلایق و علایق خود صحبت کنید و از او هم بخواهید خواسته های خود را بگوید و سپس در نهایت جمع بندی کنید و تصمیم بگیرید.پیروز و سربلند
سلام
به نظرم گفتن این مسئله کار شما رو سخت میکنه چون هر چند شما از خودت مطئنی ولی خیلی سخته که بتونی به ایشون هم این اطمینان رو بدی و حتی در صورت ازدواج هم ممکنه تا اخر عمر این بدبینی تو ذهنش بمونه حتی اگه به روتون نیاره
لذا اگه میتونید از پزشک، گواهیی بگیرید که مشخص کنه ازاله بکارت شما به وسیله رابطه جنسی نبوده، این کار رو بکنید.اما اگر چنین کاری امکان پذیر نبود ابتدا با ایشون مشورت کنید ببینید غیر از ترمیم بکارت، راه دیگه ای هم هست یا نه؟ اگر نبود به نظرم ترمیم بکارت هر چند ممکنه کمی هزینه بر باشه ولی مشکلات کمتری رو خواهد داشت
سلامقبل از بررسی علل سردی ایشان باید عرض کنم اشتباه شما از اول این بوده که به حرف های ایشان اعتماد کردی و وارد رابطه با او شدی و حتی خودت را در هم اختیارش قرار دادی؛ در حالی که هیچ ضمانتی برای عقب نشینی ایشان وجود نداشت!! لذا آنچه شما باید آویزه گوش خود کنید این است که هیچ وقت روی رابطه ای که آینده مشخصی ندارد حساب باز نکنید چون مجبور میشوید بهای زیادی برای آن پرداخت کنید که کمترین آن عمرتان است.با این حال سردی ایشان نسبت به شما علت های مختلفی میتواند داشته باشد که من به چند نمونه اشاره میکنم ببینید این موارد بوده یا خیر:1- وقتی دختر و پسری قبل از ازدواج وارد رابطه میشوند، در ابتدا علاقه پسر به دختر زیاد است چون با کشش طبیعی به سمت او آمده است. هر چقدر پسر راه خود را برای به دست آودن دختر سخت تر ببیند، علاقه او به آن دختر بیشتر شده و انگیزه اش برای به دست آوردن او دوچندان میشود در حالی که اگر برعکس باشد یعنی دختر بیش از حد به پسر ابراز علاقه کند و خود را تشنه ازدواج با او نشان دهد و دائما از او درخواست ازدواج کند، این مسئله انگیزه پسر را نسبت به او کم کرده و کم کم دنبال بهانه ای میگردد تا از زیر بار قول هایی که داده فرار کند.2- تن دادن به رابطه های فیزیکی و جنسی: وقتی پسر به این خواسته هایش رسید، اولا اعتمادش نسبت به دختر از بین رفته و با خود میگوید کسی که به این راحتی تن به رابطه با من داد نمیتواند مورد اعتماد باشد و بعدا به من خیانت نکند ثانیا او به خواسته هایی که از اول دنبالش بوده رسیده و دیگر انگیزه ای برای رسیدن به شما نخواهد داشت.3- مخالفت خانواده یا مشکلات کاری و ...راهکار:اینکه علت عقب نشینی ایشان چه باشد تقریبا فرقی نمیکند چون راهکار همه این موارد یکی است و آن هم عقب نشینی شماست؛ چون فقط در این حالت است که ممکن است ایشان دوباره به سمت شما جذب شود و برای رسیدن به شما تلاش کند وگرنه اگر بخواهید شما دنبالش بروید و ... نه تنها برنمیگردد بلکه همان مقداری هم که احتمال برگشت داشت با این کار منتفی میشود.البته نباید صد در صد به برگشت او دل ببندید چون حتما رفتن ایشان دلیلی محکمی داشته که بعد از 2 سال شما را رها کرده. لذا اگر بعد از مدتی با عقب نشینی شما خبری از او نشد، چاره ای جز اینکه ایشان را فراموش کنی وجود ندارد.پیروز و سربلند
سلاماگر فکر میکنید سرسنگین بودن همسر شما به خاطر مسائلی است که در عقد اتفاق افتاده باید در این باره با او صحبت کنید و مسئله را حل کنید. می توانید به او بگویید این مسئله ربطی به من ندارد و اگر تو گلایه ای داری میتوانی به خودشان بگویی. آیا این منطقی است که مثلا من تلافی رفتارهای نامناسب خانواده ات را سر تو خالی کنم و بگویم تو مقصری؟؟ هر چند پدرت هم قبول کرد که طبق عرف عمل شده و خلافی صورت نگرفته است. حتی اگر اینطور هم نبود باز هم مبلغ کمی پول اینقد ارزش ندارد که تو به خاطر آن زندگیمان را خراب کنی.در مورد شاغل بودن، همانطور که خودتان هم گفتید شما وظیفه ای در این باره ندارید. با این حال اگر فکر میکنید اصرار همسرتان زیادی است و اگر شما بیش از این درخواستش را رد کنی با مشکل مواجه میشوید، به نظر من برای کار اقدام کن و اگر با کارکردن مشکلی نداری به همسرت در تامین مخارج زندگی کمک کن. منتها اگر به هیچ وجه علاقه ای به کار کردن نداری، میتوانی در مقام اجرا طوری عمل کنی که بعد از مدتی همسرت رقبتی برای کار کردن شما نداشته باشد. مثلا مشاغلی را انتخاب کن که مانع شما از رسیدن به خانه داری و شوهر داری شود و اگر همسرت گلایه کرد بگو من هم از اول به خاطر همین مسائل علاقه ای به اشتغال نداشتم ولی به خاطر درخواست تو رفتم. یا سراغ شغل هایی برو که وقت گیرند ولی درآمد کمی دارند!! کم کم وقتی ببیند اشتغال شما نه تنها فایده ای ندارد بلکه بیشتر به ضررش است سرد میشود. بعد هم با آمدن بچه میتوانی شغلت را رها کنی.اما در مورد سردی همسرت نسبت به شما، گمان من این است که هیچ کدام از موارد ذکر شده علت این مسئله نیست چون معمولا اینها چیزی نیست که بخواهد یک مرد را نسبت به همسرش سرد کند. لذا پیشنهاد میکنم برای حل این مشکل ابتدا رفتار و برخورد و حرف های خودتان را مورد بررسی قرار دهید. البته ممکن است شما رفتارهایی را خوب بدانی در حالی که از نگاه همسرتان اصلا قابل تحمل نیست. لذا میتوانید در این مسئله از همسر و اطرافیان هم نظر سنجی کنید. اگر باز هم نتوانستید ریشته مشکل را پیدا کنید بهتر است از مشاوره حضوری استفاده کنید.اینکه او گوشیش را قفل میکند و احیانا با دخترهای دیگر چت میکند، حتما علتی دارد. لذا باید طبق آنچه عرض کردم علت را پیدا کنید و اگر از جانب شما بود آن را رفع کرده و منتظر اصلاح او باشید. اما اگر از جانب شما هیچ مشکلی نبود، در آن صورت باید هر دوی شما به یک مشاور مورد اعتماد مراجعه کنید تا مسئله را بررسی کند. شاید این مسئله ناشی از ضعف اعتقادی ایشان و در نتیجه اختلاف زیاد عقیدتی باشد که در این صورت باید چاره ای اساسی اندیشید.پیروز و سربلند
سلامبرای مقابله با این کار شما باید سه کار را انجام دهی. اول اینکه تا وقتی از چیزی مطمئن نشدی نسبت به هسمرت بدبین نباشی و حرف یا رفتاری که او را آزرده خاطر کند انجام ندهی چون خود این رفتار میتواند عامل گرایش ایشان به سمت غیر شما شود دوم اینکه اگر تا حدودی به حدست اطمینان داری به جای برخورد مستقیم با همسرت و منع کردن او از این کار سعی کن علت گرایش همسرت به چت کردن با دخترها را کشف کنی؛ چون تا وقتی آن علت رفع نشود پای او لغزان است و هیچ چیز مانع او نخواهد شد. سوم اینکه با استفاده ار روش هایی سعی کنی مانع از پنهان کاری همسرت شوی.مورد اول که روشن است. برای مورد دوم به نظر من عمده ترین آن تامین نشدن نیازهای جنسی-عاطفی یک مرد یا حتی یک زن است چون تا وقتی زن و شوهر از همدیگر راضی باشند احتمال اینکه به سمت فرد دیگری بروند خیلی کم است ولی اگر در این بین نارضایتی وجود داشته باشد، طرف سعی میکند این کمبود را از راه های دیگر جبران کند چنانچه میبینید گرایش همسر شما به سمت دخترها و چت کردن با آنها برای زمانی بوده که رابطه شما با همسرت شکر آب بوده است. لذا یک بررسی کامل انجام بدهید و کمبود ها را پیدا کنید. برای این کار از همسرت هم میتوانی کمک بگیری.وقتی این موارد انجام شد برای مورد سوم یعنی جلوگیری از پنهان کاری همسرت و گرفتن خلوت های او، طوری وانمود کن که استفاده او از گوشی شما و استفاده شما از گوشی او هیچ مانعی ندارد. حتی به بهانه های مختلف مثل کارایی بهتر در فلان مورد از گوشی او استفاده کن. به عبارتی شما باید با زیرکی هر چه تمام تر محیط های خصوصی همسرت را به حداقل برسانی که نمونه بارز آن گوشی و لب تاب و ... است. در مورد برنامه های اجتماعی هم بهترین روش این است جلوی همسرت گوشی او را گرفته و مطالبی که رد و بدل کرده را مطالعه کنی البته طوری که فکر نکند به او بی اعتمادید بلکه بگویید مطالبی که داری برایم جالب است و ... . البته لازمۀ این کار این است که آشنایی لازم با برنامه ها را داشته باشی تا احتمال مخفی کاری او کم شود. اگر اعتراضی نکرد معلوم میشود که کاسه ای زیر نیم کاسه اش نیست اما اگر مانع شد یا رفتار مشکوکی انجام داد آن موقع میتوانی نسبت به این مسئله اعتراض کنی. اعتراض شما خود باعث میشود که تغییر رفتار بدهد.با این حال، کار اصلی شما خوشکاندن ریشه این رفتار است.یپروز و سربلند
سلاماگر هر کدام از شما بخواهید خلاف آنچه را که بر سر شما آمده در زندگی زناشویی خود پیاده کنید و انتقام آن سالها را از زندگی خود بگیرید، بله این ازدواج به صلاح نیست؛ بلکه حتی هیچ ازدواج به صلاح هیچ کدام از شما نیست؛ چون تفکر هر دوی شما نتیجه عقل و منطق نیست بلکه صرفا از روی احساس و تعصب است و این در زندگی برای شما مشکلات زیادی ایجاد میکند.بنابراین اگر میخواهید ازدواج کنید، ابتدا باید روی دیدگاهی که دارید خوب فکر کنید و آن را به یک نتیجه معقول برسانید. مثلا اگر رفتار پدر شما نادرست بوده فکر کنید کدام قسمت آن نادرست بوده و بگردید رفتار درست را پیدا کنید. برای پیدا کردن آن هم حرف اول و آخر را دین میزند؛ چون همه قوانین آن بر اساس شناختی است که خدا نسبت به انسان دارد و هیچ کس انسان را بهتر از خدا نمیشناسد.آنچه دین میگوید، نه تفکر مرد سالاری است و نه زن سالاری. دین مشورت را در هر امری برای هر فردی لازم میداند منتها نه با هر کسی. لذا اگر زنی با شوهر خود در امری مشورت کند و او نظری خلاف عقل و شرع داشته باشد طبیعی است که عمل کردن به آن مذموم است چنانچه از طرف مرد هم همین است. لذا زمانی میشود از کسی مشورت گرفت که فرد مقابل را در کار مورد نظر خبره و صاحب نظر بدانیم؛ مثلا یک مرد همیشه باید در خرید لوازم منزل با همسر خود مشورت کند چون او بهتر میداند اولا چه چیزی برای زندگی مورد نیاز است و ثانیا چه چیزی کاکرد بهتری دارد. اما مثلا در مورد خرید یک ابزار کار مثل دستگاه چوش یا ... طبیعی است که زن اطالاعاتی در این زمینه نداشته و مشورت او کارساز نیست و باید مرد سراغ خبره آن برود. بنابراین صلاحیت مشاور از مهمترین شرایط یک مشورت کارساز است.لذا اگر زن و شوهر حد و مرز خود را بدانند و در چیزی که در آن خبره نیستند دخالت نکنند، هیچ وقت به مشکل نمیخورند. ولی اگر هر کدام خود را در هر امری صاحب نظر بداند طبیعی است که این اختلاف نظر همیشه باعث جنگ و دعواست و مایه سلب آرامش.وقتی شما توانستی به یک نتیجه معقول برسی آن موقع برای طرف هم میتوانی این مسئله را تبیین کنی و نظر ایشان را در این باره جویا شوی. اگر توانستی حد معقول و معتدل را به ایشان تفهیم کنی میتوانید با هم ازدواج کنید.پیروز و سربلند
دو تا بحثهیکی اینکه آیا چنین قدرت های وجود داره یا نه؟ بله وجود داره و منحصر در مقربان الهی هم نیست چون قدرت ماوراء طبیعی چیزیه که هر انسانی میتونه به دست بیاره. یکی از راه عبادت و یکی از راه ریاضت مثل مرتاض های هندی. بله در اینکه کسب این قدرت ها از غیر عبادت حرامه بحثی نیست.دوم در مورد ادعاهای این دعانویس ها: نمیشه گفت همشون دروغ میگن و هیچ قدرتی ندارن. چون قدرتشون در بعضی موارد دیده شده
سلامهمانطور که خودتان هم میدانید این روحیه با زندگی زناشویی سازگار نیست چون اگر شما مغرور باشی و نخواهی جایگاه همسرت را به عنوان یک مرد بپذیری، طبیعی است که کم کم نگاه همسرت هم به شما عوض شده و دیگر شما را به عنوان یک زن نمیپذیرد و جایگاه خودش را هم نسبت به شما فراموش میکند و صرفا مثل یک همخانه به شما نگاه خواهد کرد.اگر این روال بر زندگی شما حاکم شود عملا باید فاتحه عشق و علاقه و عواطف زناشویی را بخوانید. از بین رفتن عشق و علاقه هم منجر به مشکلات زیاد دیگری خواهد شد که کمترین آن گرایش هر دوی شما به غیر همسر خودتان است! چون دیگر آنچه از همسر خود انتظار داشتید نخواهید یافت و به خاطر جبران کمبود های خود به راحتی خواهید لغرید.بنابراین بهترین روش برای شکستن غرور این است که عواقب هر کدام را با هم مقایسه کنید. اگر دوست دارید معشوق همسر خود بوده و قلب ایشان مسخر شما باشد باید غرور خود را شکسته و او را حامی خود جلوه دهید و خود را متکی به او. اما اگر غرورتان بیش از این ارزش دارد، میتوانید آن را حفظ کرده و بهای آن را هم با از دست دادن عشق همسرت بپردازی.پیروز و سربلند
صفحه‌ها