سوال اخلاقی: اگر از گناهان قبلیمون توبه کنیم از کجا بفهمیم خدا ما رو بخشیده؟

07:40 - 1403/03/05

سلام 

ببخشید اگر ما کار خیر انجام بدیم و از گناهان قبلیمون توبه کنیم از کجا بفهمیم که خدا مارو بخشیده؟

 

----------------

کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums

همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum

تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/300239
تصویر روئین تن مهدی

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی

ضمن سپاس از ارتباطی که با مجموعه اندیشه برتر برقرار فرمودید

هر کسی ممکن است در زندگی دچار غفلتی شود و حس گناه پیدا کنه، و هر حس گناهی در ابتدا باعث افسوس و پشیمانی است که چرا آن پاکی که خدا به او داده رو با زشتی گناه آلوده کرده. که این افسوس و پشیمانی از نفس لوامه (سرزنش گر) بر میاد. این دلنگرانی و بهم ریختگی نشان دهنده سلامت روحی شماست که معلوم هست این قاضی درون زنده است. خدا ما آدما رو طوری افریده که اگر بر خلاف مسیر فطری و تعاملی خودش خطا یا گامی برداریم، اثرش رو در وجود خودمون به وضوح خواهیم دید. خودسرزنشی و حس گناه،  بر حسب خودش یه نعمته. و الا کسی که بی تفاوت باشه اصلا نسبت به گناه هیچ احساس تاثّری نخواهد داشت.به قول معروف ککش هم نمی گزه. یه شخص سالمی که تازه سیگار کشیدن رو شروع می کنه دائما در حال صرفه است تا بدن او این پیام رو بهش برسونه که این سیگار با طبع من ناسازگاره. صاحب روح پاکی مثل شمای بزرگوار نظیر همون شخص سیگاری داره که بدنش نسبت به این عمل واکنش نشون میده. پس ما این رو به فال نیک می گیریم و شما باید قدر خودتون رو بدونید که غفلتی از شما سر زده اما روح شما بهش واکنش نشون داده و بی تفاوت نبودید.
توبه یعنی پشیمانی از گذشته و عزم جدی بر ترک گناه و جبران اون. وقتی پیراهن شما لکه دار میکنید اولا خودتون رو سرزنش می کنید که چرا این کار رو می کنید، بعد عزم جدی دارید که مجددا این کار رو نکنید و مجددا لکه دارش نکنید، و در نهایت سعی دارید که این لکه رو پاک کنید. این یعنی توبه، و توبه کننده از گناه مثل کسی است که اصلا گناهی نکرده. پاک کردن گناه هم به قول شما با اشتغال به کارهای خوب و پرداختن به معنویت اتفاق می افته، نماز اول وقت، دوستی قلبی با ائمه اطهار و گریه بر مظلومیت اونها به شدت می تونه تاریکی و اثر گناه رو پاک کنه. طبعا از بین بردن اثر گناه زمان بَر هست. که این صبوری شما رو لازم دارد.
به مرور شما به جایی می رسید که از گناه متنفر می شید، مثل اینکه شما حاضر نیستید دستتون رو توی آتیش بزارید. شما به مرحله ای می رسید که در هر حال خدا رو شاهد خودتون می دونید و مرتکب گناه نخواهید شد. عدم میل شما و عدم رجوع مجدد شما به گناه نشانه پذیرفته شدن توبه شماست.
در ادامه می تونید به لینک زیر مراجعه بفرمایید و از کمال مهربانی خدا در قبال بندگانش آگاه شوید.

http://btid.org/node/184973

بهترین ها رو برای شما آرزومندم