نامزدم میگه لاغری روزه نگیر!

در این گونه مسائل بدون رودرواسی باید تکلیفش رو یک سره کنی . به خاطر چند صباح عیش دنیا آخرتت رو خراب نکن. اگه منع شرعی نداره روزه ات رو بگیر و به حرفش گوش نکن .

اگر از نظر پزشکی ممنوعیت برای روزه گرفتن نداری باید بگیری ، خیلی ها هستن با وجود لاغری بنیه خیلی بهتری نسبت به افراد چاق دارن. این دوست داشتن نیست ،برداشت شخصی من از این قضیه اینه که نامزدت از لاغری زیاد خوشش نمی یاد و می ترسه با روزه گرفتن لاغرتر بشید و در واقع  به خاطر دل خودش شما رو می خواد از انجام واجبات منع کنه، بهونه خوبی هم دستش اومده... وگرنه قهر کردن سر چنین موضوعی اصلا عقلانی نیست... اگر منع پزشکی ندارید ، روزه هاتونو بگیرید ،در کنارش خودتونو تقویت کنید ، اصلا به وسوسه های شیطانی  نامزدتون توجه نکنید.

چقد لاغری؟؟؟
چون منم لاغرم و دکتر رفتم گفت شما با وزن کمت اصلا نباید بگیری ولی من تا جایی که توان دارم می گیرم ولی نه اینکه به سلامتیم آسیب بزنه
نامزد شما هم به فکر سلامتیت هست، بهتره بهش بگی با هم برید دکتر، که اگه دکتر گفت واسه سلامتیت خوب نیست واقعا نگیر

عزیزم خدا وقتی روزه رو به بنده هاش واجب کرد فقط واسه تپل ها نبود که....اگه شما مریضی خدای نکرده و برات ضرر داره که خوب حکمش مشخصه،اما ایشون جای خدا نستشن که تصمیم بگیرن!!!قهر کرده که کرده...
شمام بهتره وقتی روزه میگیری با توجه به اینکه روزها خیلی بلنده جلوش اصلا غش و ضعف نری ...بالاخره درسته سخته اما سخت تر از روزهای حجاز که پیامبر و ائمه روزه میگرفتن نیست...
انشاءالله موفق باشی عزیزم.التماس دعا

شرعا تکلیفی نداری که به حرفش گوش کنی

بهشون بگین که لطفا دایه ی مهربان تر از مادر نشین... خدا که بیشتر از همه من رو دوست داره گفته بگیر شما می گی نگیر!!!!!!!!!!!!!!!!!

با سلام
از این جهت که نامزد شما به فکر شماست و نسبت به شما علاقه مند هست، جای خوشبختی است،اما واقعیت امر این است که نامزد شما(نعوذ بالله) خدای شما نیست،و اجازه او در امر الهی معنی ندارد.

تکلیف و اطاعت الهی یک موضوعی است که هر فردی باید خودش پاسخ گو بوده و در حساب قیامت جواب پس بدهد.قهر و ناراحتی او شما را خسته نکند،بلکه باید او بپذیرد که در مقابل دستورات الهی  باید تسلیم بشویم،و مخالفت آن گناه و معصیت است.و اصرار او بر ترک عمل واجب خودش گناه کبیره است وعذاب الهی را در پی دارد.
پس او را با زبان لین و نرم از این موضوع آگاه سازید.

روایت ها و دستوراتی که تاکید بر روزه گرفتن و اطاعت امر الهی را دارند به حضورتان تقدیم می شود:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ »( البقرة آیه : 183)
«اى اهل ايمان! روزه بر شما واجب شد چنان كه بر امّت‏هاى گذشته واجب شده بود، باشد كه پرهيزكار شويد.»

این پیام صریح  قرآن بر وجوب روزه هست،که وظیفه مکلف را کاملا مشخص می کند.

حضرت امام باقر (علیه السّلام) فرمودند: «به خدا سوگند ما از جانب خدا برائتی نداریم٬ و میان ما و خداوند خویشی نیست و ما را بر خدا حجتی نباشد٬ و جز با اطاعت خدا نزدیک نشویم. پس هر یک از شما که فرمانبردار خدا باشد٬ ولایت ما سودش رساند و هر یک از شما که خدا را نافرمانی کند٬ ولایت ما سودش نرساند. وای بر شما فریب نخورید! وای بر شما فریب نخورید.»[1]

طبق فرمایش:تاکید امام بر اطاعت الهی و مشروط کردن ولایت خودشان را به صورت و حالتی که شخص از خدا اطاعت کند،دلیل محکمی است بر اطاعت و پذیرش دستورات الهی،خوب مسلما در صورت کوتاهی و سرپیچی از ولایت اهل بیت محروم خواهیم شد.

حضرت امام هادی (علیه السّلام) می فرمایند: «هر کس از خدا بترسد٬هیبت او در دلها می نشیند٬ و هر که خدا را فرمان بَرَد٬ فرمانش می برند. کسی که آفریدگار را اطاعت کند٬ از خشم آفریدگار باکی ندارد و هر کس آفریدگار را به خشم آورد٬ یقین کند که به خشم مخلوقان دچار می گردد.»[2] 
طبق فرمایش :خود ترک واجب و ارتکاب به معصیت باعث خشم الهی است.

حضرت امام رضا (علیه السّلام) می فرمایند:« کسی که گنهکار را دوست بدارد، خودش هم گناهکار به شمار می آید هر کس شخصی را که اطاعت خدا می کند، دوست بدارد، خودش هم بنده ی مطیع محسوب می شود.»[3]
طبق فرمایش:همراهی شخص گناه کار و کمک به او، خودش گناه محسوب می شود.

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ هِمَّتُهُ فِي الصَّلاةِ و الصِّيامِ و الْعِبادَةِ و الْمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِي الطَّعامِ و الشَّرابِ كَالْبَهيمَةِ؛»[4]
«همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشيدن؛ مانند حيوانات.»
طبق فرمایش:اهل ایمان نسبت به نماز و روزه باید حساس بوده وهمت عالی داشته باشد چرا که در صورت سستی و بی اهمیتی در زمره منافقان  قرار خواهد گرفت.

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
« الصَّوْمُ جُنَّةٌ مِنَ النَّار
روزه سپر آتش (جهنم) است.»

طبق فرمایش:يعنى بواسطه روزه گرفتن انسان از آتش جهنم در امان خواهد بود.
زمانی که همه محتاجیم،در آن روز(قیامت) روزه گرفتن سپر نجات ما خواهد بود.

با آرزوی  سلامتی و موفقیت
..............

پی نوشت:

1. وسائل الشیعه 11/185
2. تحف العقول
3. مسند،ج1،ص232
4. تنبيه الخواطر یا مجموعه ورام  ج1، ص 99
5. كافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 62 ، ح 1