امام زمان علیه السلام در كلمات و دعاهای امام سجاد علیه السلام

با قامت عصمت و حیا می آید                        با بانك مناجات و دعا می آید
میلاد عبادت است یعنی سجاد                     از سوی خدا به سوی ما می آید (1)
علی بن الحسین ـ علیهم ا السلام ـ؛ مشهورترین لقبش «زین العابدین» و «سجاد» است. در پنجم شعبان سال 38 هـ ق در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش حسین بن علی ـ علیهم ا السلام ـ می-باشد. و مادرش به نامهای «شهر بانو»، «شاه زنان»، «شهر ناز»، «جهان بانویه» «خوله» و... خوانده شده است. (2) آن حضرت دوران كودكی را در مدینه سپری كرد. حدود دو سال از خلافت جدّش امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ و ده سال دوران امامت عموی خویش امام حسن مجتبی ـ علیه السلام ـ را شاهد بود. بعد از شهادت امام مجتبی ـ علیه السلام ـ ده سال دوران امامت پدر را درك نمود. بعد از قیام عاشورا در سال 61 هـ ق كه امامت به او رسید، با زمامداران زیر معاصر بود: یزید بن معاویه (سال 61 - 64) ، عبدالله بن زبیر (61 - 73) ، معاویة بن یزید، مروان بن حكم (نه ماه از سال 65) ، عبدالملك بن مروان (65 - 86) و ولید بن عبدالملك (86 - 96) و سرانجام در سال 94 یا 95 هجری به شهادت رسید. (3)
معصومان ـ علیهم السلام ـ هر یك الگوی تامّی برای بشریت بودند. با این حال فرصتهای زمانی و شرایط محیطی و مكانی، زمینه بروز برخی شیوه ها و روشها را به آنها داد. پیامبر اكرم ـ صلی الله علیه و آله ـ در روش حكومت و اخلاق مردمی الگو قرار گرفت، و علی ـ علیه السلام ـ شیوه اجرای عدالت و جهاد و صبر و بردباری را به مردم آموخت و حسین بن علی ـ علیهم السلام ـ مكتب جهاد و شهادت و تحمل اسارت را زینت بخشید و حسن بن علی ـ علیهم ا السلام ـ روش صلح با دشمن و تحمل زخم زبانهای دوستان را به مردم ارائه كرد. و حضرت سجاد ـ علیه السلام ـ نیز روش دعا و سخن گفتن با خدا و خواستن حاجت از او را به مردم تعلیم نمود. و همین طور آموخت كه چگونه با دعا میتوان مسائل مهم اعتقادی، سیاسی، عاطفی، و روحی را بیان نمود.
آنچه پیش رو دارید، نگاهی است گذرا به برخی كلمات حضرت سجاد ـ علیه السلام ـ درباره حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ و اهّم دعاهایی كه آن حضرت درباره امام زمان ـ علیه السلام ـ، انتظار آن حضرت، فرج او، دعا برای سلامتی و نصرت او و.... فرموده است.
ای آن كه عزیز خاطر مایی تو                         ما خسته عشقیم و مسیحایی تو
ای چشم و چراغ عارفان‌ای سجاد                  بیمار نهای طبیب دلهایی تو (4)