سرمقاله شماره 70

دولت جديد و موانع عدالت گستري
مهم‌ترين جهت‌گيری و شعار اصلی دولت جديد و رئيس جمهور محترم، جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد، موضوع «عدالت گستري» است. عدالت مايه استواری نظام عالم، نظام جامعه و دين و دنيای مردم است. حال که به توفيق الهی دولتی روی کار می‌آيد که شعارهای اسلامی را برگزيده و با فرهنگ مردم سخن می‌گويد، برهمه کسانی که دل در گرو اسلام عزيز دارند و مهر امّت بزرگ اسلامی و بندگان خدا را در دل می‌پرورند، شايسته است دولت جديد را ياری کنند و در تحقق اهداف مقدس و الهي، انسانی آن بکوشند.
نشريه «مبلغان» مثل همه نشريات اسلامي، خود را موظف به ياری دولت ديني، عدالت گرا و خدمتگزار می‌داند و از خيرخواهی و ياری و ارائه پيشنهادهای سازنده دريغ نخواهد کرد و اميدوار است اين دولت در گسترش عدالت و مبارزه با فقر و فساد و تبعيض موفق باشد.
موانع استقرار عدالت چيست؟
ظلم و عدل دو مفهوم نسبی و دو نوع رفتار اجتماعی و قابل تشخيص توسط عقل و فطرت عمومی است.
استقرار عدالت، از يک سو به آگاهي، انگيزه، بينش درست، انديشه و اخلاق و نظام حقوقی و قانون گذاری عادلانه نياز دارد و از سوی ديگر با موانع و مشکلات فراوان روبروست.
اجرای عدالت در جامعه به پرورش و تربيت «انسانهای عادل» بستگی دارد؛ انسانهايی که در زندگی شخصی به عدالت عشق بورزند و در روابط اجتماعی با دقّت و قاطعيت عدالت را پاس بدارند.
بشريت به دليل فطرت الهی و ساختار وجوديش به طور طبيعی و فطری خواهان عدالت است؛ امّا اين گرايش طبيعی و خواست ارزشي، يکی از غرائز و تمايلات انسان است و در شرايط سلامت و پاک ماندن فطرت از نفوذ آداب و عادات و اوهام و بينشهای نادرست، بشر را در مسير عدل و احسان رهبری می‌کند. و اگر با موانع و آفات گوناگون روبرو شود، عدل و احسان بر طاق نسيان سپرده می‌شود.
سه نوع مانع خطرناک اقدامات عادلانه را تهديد می‌کند و بدون گذار از اين موانع، رفتار فردی عادلانه امکان پذير نيست.
1. موانع عقيدتي؛ مثل کفر، شرک و شک و ترديد نسبت به مسائل مهم جهان بينی و انسان شناسی و نبوّت و قيامت و عدل و امامت؛