در زندگی باید انقدر به خدا نزدیک شده باشیم که بهش ایمان داشته باشیم که حتی اگر روزی در بیابانی گم شدیم، بدونیم که تنها خداست که صدای مارو میشنوه!
یوسف رو تصور کنید! خواست خدا بود که کاروانی از راه برسند و اونو پیدا کنند و با خود ببرند و اگر نه که توی چاهی در بیابان، مرگش حتمی بود!
باید به معجزه اعتقاد داشته باشیم و بدونیم خداوند هیچوقت زیر حرفش نمیزنه و قطعا صدای مارو میشنوه: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ...» (غافر، ۶۰) :
«بخوانید مرا تا استجابت کنم شما را!...»
خداوند بهترین یار و یاور بی کسان و بی پناهانه. احتمالا در فرازی از دعای جوشن کبیر خوندین...:
«یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ
یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ
یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ
یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ
یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ
یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ
یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ
یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ
یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ
یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ
سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ»
معنی :
« اى دوست آنکس که دوستى ندارد
اى طبیب آن کس که طبیبى ندارد
اى پاسخ ده آن کس که پاسخ ده ندارد
اى یار دلسوز آن کس که دلسوزى ندارد
اى رفیق آن کس که رفیق ندارد
اى فریادرس آن کس که فریادرسى ندارد
اى راهنماى آنکه راهنمایى ندارد
اى مونس آنکس که مونسى ندارد
اى ترحم کننده آن کس که ترحم کننده اى ندارد
اى همدم آن کس که همدمى ندارد
منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش»
حالا اندکی صبر کنیم...
شرایط درست دعا کردن چیه؟
اینه که اول بنشینیم به همه کارهای نادرست گذشته فکر کنیم؛ گناهان، تقصیرات و کوتاهی ها، ظلم هایی که به خود و دیگران روا داشتیم، نماز نخوندن، خدایی نکرده لقمه حرام، و...
بعدش بابت همه اونا نزد درگاه حق تعالی اظهار پشیمانی و توبه کنیم و این جمله رو از اعماق وجود به زبان بیاریم (جمله ای که یونس (ع) رو از عذاب الهی بخاطر ظلمی که به قومش کرده بود در حالیکه پیامبر بود و باید تحمل میکرد نجات داد و یونس نبیّ این ذکر رو خوند که از بودن در شکم ماهی نجات پیدا کرد. این ذکر به ذکر یونسیه معروفه و توسط اولیای الهی توصیه شده) : (سوره انبیا)
معنی: «و (یاد آر حال) ذو النون (یعنی یونس) را هنگامی که (از میان قوم خود) غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما هرگز او را در مضیقه و سختی نمی‌افکنیم (تا آنکه به ظلمات دریا و شکم ماهی در شب تار گرفتار شد) آن گاه در آن ظلمتها فریاد کرد که خدایی به جز ذات یکتای تو نیست، تو (از شریک و هر عیب و آلایش) پاک و منزهی و من از ستمکاران بودم (که بر نفس خود ستم کردم).(۸۷) پس ما دعای او را مستجاب کردیم و او را از گرداب غم نجات دادیم و اهل ایمان را هم این گونه نجات می‌دهیم.(۸۸)»
این آیات زیبا رو دیدید؟ ذکر مقدس «لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِين» در سخت ترین شرایط زندگی به داد ما میرسه اما به شرطی که از صمیم قلب اینو بخونیم!
بعد از این کار، توبه که کردیم، از خداوند بخواهیم ما رو هدایت کنه. در آخر، حاجات و خواسته و آروزهامونو بهش بگیم و این دعایی هست که کاملا به درگاه الهی میرسه و اگه مستحق و لایق باشیم، دیر یا زود برآورده میشه! حتی اگر در بیابان و باتلاق باشیم!
به یاد داشته باشیم که برآوردن حاجت و دعا از طرف خداوند دو حالت بیشتر نداره:
۱- دیر یا زود دقیقا چیزی که خواستیم برآورده میشه و بهش میرسیم
۲- خدا میگه: بنده من! بگذار من چیز بهتری برات دارم و اونو به جاش بهت میدم اما نگران نباش! توی این دنیا کسی جز من خیر و صلاح و آینده تورو نمیدونه! پس بهم اعتماد کن...!
در زندگی باید انقدر به خدا نزدیک شده باشیم که بهش ایمان داشته باشیم که حتی اگر روزی در بیابانی گم شدیم، بدونیم که تنها خداست که صدای مارو میشنوه!
یوسف رو تصور کنید! خواست خدا بود که کاروانی از راه برسند و اونو پیدا کنند و با خود ببرند و اگر نه که توی چاهی در بیابان، مرگش حتمی بود!
باید به معجزه اعتقاد داشته باشیم و بدونیم خداوند هیچوقت زیر حرفش نمیزنه و قطعا صدای مارو میشنوه: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ...» (غافر، ۶۰) :
«بخوانید مرا تا استجابت کنم شما را!...»
خداوند بهترین یار و یاور بی کسان و بی پناهانه. احتمالا در فرازی از دعای جوشن کبیر خوندین...:
«یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ
یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ
یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ
یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ
یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ
یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ
یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ
یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ
یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ
یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ
سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ»
معنی :
« اى دوست آنکس که دوستى ندارد
اى طبیب آن کس که طبیبى ندارد
اى پاسخ ده آن کس که پاسخ ده ندارد
اى یار دلسوز آن کس که دلسوزى ندارد
اى رفیق آن کس که رفیق ندارد
اى فریادرس آن کس که فریادرسى ندارد
اى راهنماى آنکه راهنمایى ندارد
اى مونس آنکس که مونسى ندارد
اى ترحم کننده آن کس که ترحم کننده اى ندارد
اى همدم آن کس که همدمى ندارد
منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش»
حالا اندکی صبر کنیم...
شرایط درست دعا کردن چیه؟
اینه که اول بنشینیم به همه کارهای نادرست گذشته فکر کنیم؛ گناهان، تقصیرات و کوتاهی ها، ظلم هایی که به خود و دیگران روا داشتیم، نماز نخوندن، خدایی نکرده لقمه حرام، و...
بعدش بابت همه اونا نزد درگاه حق تعالی اظهار پشیمانی و توبه کنیم و این جمله رو از اعماق وجود به زبان بیاریم (جمله ای که یونس (ع) رو از عذاب الهی بخاطر ظلمی که به قومش کرده بود در حالیکه پیامبر بود و باید تحمل میکرد نجات داد و یونس نبیّ این ذکر رو خوند که از بودن در شکم ماهی نجات پیدا کرد. این ذکر به ذکر یونسیه معروفه و توسط اولیای الهی توصیه شده) : (سوره انبیا)
«وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَىٰ فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ(۸۷)فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ ۚ وَكَذَٰلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ(۸۸)»
معنی: «و (یاد آر حال) ذو النون (یعنی یونس) را هنگامی که (از میان قوم خود) غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما هرگز او را در مضیقه و سختی نمی‌افکنیم (تا آنکه به ظلمات دریا و شکم ماهی در شب تار گرفتار شد) آن گاه در آن ظلمتها فریاد کرد که خدایی به جز ذات یکتای تو نیست، تو (از شریک و هر عیب و آلایش) پاک و منزهی و من از ستمکاران بودم (که بر نفس خود ستم کردم).(۸۷) پس ما دعای او را مستجاب کردیم و او را از گرداب غم نجات دادیم و اهل ایمان را هم این گونه نجات می‌دهیم.(۸۸)»
این آیات زیبا رو دیدید؟ ذکر مقدس «لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِين» در سخت ترین شرایط زندگی به داد ما میرسه اما به شرطی که از صمیم قلب اینو بخونیم!
بعد از این کار، توبه که کردیم، از خداوند بخواهیم ما رو هدایت کنه. در آخر، حاجات و خواسته و آروزهامونو بهش بگیم و این دعایی هست که کاملا به درگاه الهی میرسه و اگه مستحق و لایق باشیم، دیر یا زود برآورده میشه! حتی اگر در بیابان و باتلاق باشیم!
به یاد داشته باشیم که برآوردن حاجت و دعا از طرف خداوند دو حالت بیشتر نداره:
۱- دیر یا زود دقیقا چیزی که خواستیم برآورده میشه و بهش میرسیم
۲- خدا میگه: بنده من! بگذار من چیز بهتری برات دارم و اونو به جاش بهت میدم اما نگران نباش! توی این دنیا کسی جز من خیر و صلاح و آینده تورو نمیدونه! پس بهم اعتماد کن...!
همانا با یاد خدا دل‌ها آرام میگیرد...
در پناه حق باشید