دوست خوبم ممنون از این که پاسخ های من و دوستان را مطالعه کرده اید و ممنون از نقدی که بر نظر من زده اید. اگر شما به مطلب من هم با دقت نگاه کنید خواهید دید که من اصلا نقش مال در زندگی را رد نمی کنم و مخالف ضرورت او نیستم بلکه من راه رسیدن به مال را معرفی کرده ام، من نه بر اساس نظر شخصی خودم بلکه بر اساس آموزه های قرآنی که از طرف خداوند سبحان است و روایایی که از طریق اهل بیت عصمت و طهارت است خواستم این مطلب را بیان کنم که انسان در قالب ازدواج به روزی دست پیدا می کند و از نظر مالی رشد می کند مشروط به این که تلاش خود را بکند و مدیریت اقتصادی خوبی داشته باشد، چون وقتی انسان ازدواج می کند در گام اول احساس مسئولیت می کند که همین احساس در کسب مال بسیار موثر است و او را از تنبلی و سفرهای غیر ضروری و ... دور کرده و به سمت کار و تلاش و می کشاند و احساس نیاز به خانه و وسایل مورد نیاز زندگی و تامین هزینه های جاری زندگی انسان را از ول خرجی و ...حفظ می کند و در کنار همه این اینها اگر شخص مومن و خدا پرست باشد و خودش را از گناهان حفظ کند رزق و روزیش افزایش پیدا کرده و میتواند با پول و درامد کم زندگی لذت بخش داشته و بخش زیادی از نیازهایش را تامین کند.
پس با توجه به مطالب فوق من اصلا مخالف نقش مال در زندگی نیستم. اما در مورد طلاقها باید کسی نظر بدهد که کل پرونده های طلاق را مطالعه کرده باشد و علتهای آنها را جمع بندی کرده باشد تا بتواند ادعا کند که علت اصلی طلاقهای موجود در جامعه چیست، آِیا فقر مالی باعث طلاق است یا فقر فرهنگی و معنوی؟ و زیاد بودن حجم پرونده های طلاق دلیل بر این نیست که این افراد از روی نداری طلاق گرفته باشند بسیار از آنان به خاطر اعتیاد، برخی به خاطر کج خلقی، برخی به خاطر زیاده خواهی و حرص ...ممکن است افراد کمی هم از روی فقر باشد که آن فقر مالی هم به فقر فرهنگی و اخلاقی بر میگردد. پس استناد شما به پرونده های طلاق نمی تواند دلیل خوبی باشد.
پاسخ نویسنده مطلب
سلام علیکم
دوست خوبم ممنون از این که پاسخ های من و دوستان را مطالعه کرده اید و ممنون از نقدی که بر نظر من زده اید. اگر شما به مطلب من هم با دقت نگاه کنید خواهید دید که من اصلا نقش مال در زندگی را رد نمی کنم و مخالف ضرورت او نیستم بلکه من راه رسیدن به مال را معرفی کرده ام، من نه بر اساس نظر شخصی خودم بلکه بر اساس آموزه های قرآنی که از طرف خداوند سبحان است و روایایی که از طریق اهل بیت عصمت و طهارت است خواستم این مطلب را بیان کنم که انسان در قالب ازدواج به روزی دست پیدا می کند و از نظر مالی رشد می کند مشروط به این که تلاش خود را بکند و مدیریت اقتصادی خوبی داشته باشد، چون وقتی انسان ازدواج می کند در گام اول احساس مسئولیت می کند که همین احساس در کسب مال بسیار موثر است و او را از تنبلی و سفرهای غیر ضروری و ... دور کرده و به سمت کار و تلاش و می کشاند و احساس نیاز به خانه و وسایل مورد نیاز زندگی و تامین هزینه های جاری زندگی انسان را از ول خرجی و ...حفظ می کند و در کنار همه این اینها اگر شخص مومن و خدا پرست باشد و خودش را از گناهان حفظ کند رزق و روزیش افزایش پیدا کرده و میتواند با پول و درامد کم زندگی لذت بخش داشته و بخش زیادی از نیازهایش را تامین کند.
پس با توجه به مطالب فوق من اصلا مخالف نقش مال در زندگی نیستم. اما در مورد طلاقها باید کسی نظر بدهد که کل پرونده های طلاق را مطالعه کرده باشد و علتهای آنها را جمع بندی کرده باشد تا بتواند ادعا کند که علت اصلی طلاقهای موجود در جامعه چیست، آِیا فقر مالی باعث طلاق است یا فقر فرهنگی و معنوی؟ و زیاد بودن حجم پرونده های طلاق دلیل بر این نیست که این افراد از روی نداری طلاق گرفته باشند بسیار از آنان به خاطر اعتیاد، برخی به خاطر کج خلقی، برخی به خاطر زیاده خواهی و حرص ...ممکن است افراد کمی هم از روی فقر باشد که آن فقر مالی هم به فقر فرهنگی و اخلاقی بر میگردد. پس استناد شما به پرونده های طلاق نمی تواند دلیل خوبی باشد.