دغدغه و وجدان کاری که دارید خیلی ستودنی است بخصوص برای این حیوان که نه با آدما بلکه در کنار آدما دارن زندگی می کنن و هر کسی این توصیفات أسف بار رو ببینه واقعا متاثر میشه.
اما چون گفتید توجیه نکنید و می خواهید از عذاب وجدان خلاص بشید باید خودتون رو به مراکز قضایی تحویل بدید و در این زمینه قصاص یا حبس و یا هر تعزیری که در این زمینه، قاضی صلاح می دونن شما رو محکوم کنن. دیه کشتن مادر و چند فرزندش رو هم به عهده بگیرید ....
این پاراگراف رو از بابت مزاح عرض کردم.
مَرد خدا ! (یا سرکار خانم بزرگوار)، شما هر کاری از دستتون بر اومده رو انجام دادید، دست تنها بودن شما یه عذر مقبوله، هر چند کار شما واقعا از انسانیت شما ناشی میشه اما هزینه ای کردید که شاید نه واجب بوده و نه کسی شما رو توبیخ خواهد کرد. بلکه هر کسی این قضیه رو بشنوه برای نجات همون یک بچه، مورد ستایش هستید و باید برای شما کف زد.
اما حقیقت اینه که حساسیت شما بیش از اندازه است. و این حساسیت شاید بخاطر تبهری است که در جراحی و بخیه و خلاصه دامپزشکی دارید، و چون ، تاکید می کنم و چون فقط و فقط نتیجه براتون مهم بوده و بدون اون راضی نمی شدید این عذاب وجدان بخاطر اتفاقی است که بر خلاف انتظار شما واقع شده.
بزرگوار، دکترای جراح و زایمان ما در مورد انسانش که بسیار شریف تر از حیوان هستش، در عین تلاش وافرشون این قدر حساسیت نشون نمی دن و عمر مرحوم رو دست تقدیر می سپارن اون وقت شما بجای اینکه بگید خدا رو شکر که گربه مادر در عین تلاشهام مرد تا بیش از این درد نکشه ، الان دارید خودتون رو توبیخ می کنید که هیچ کوتاهی هم نکردید!.
این تاثّر و تألم درونی رو با یه کار خوب که دیگران رو باهاش شاد میکنه از خودتون محو کنید. دست پدر یا مادرتون رو ببوسید یا بهشون خدمتی کنید. صدقه بدید، یا فقیری رو به یک وعده غذایی سیر کنید
امیدوارم همیشه این وجدان شما بیدار باشه و حس خدمت رسانی رو برا دیگران داشته باشید
سلام خدمت شما کاربر گرامی
و ضمن تشکر از حسن انتخاب و اعتماد شما به مجموعه
دغدغه و وجدان کاری که دارید خیلی ستودنی است بخصوص برای این حیوان که نه با آدما بلکه در کنار آدما دارن زندگی می کنن و هر کسی این توصیفات أسف بار رو ببینه واقعا متاثر میشه.
اما چون گفتید توجیه نکنید و می خواهید از عذاب وجدان خلاص بشید باید خودتون رو به مراکز قضایی تحویل بدید و در این زمینه قصاص یا حبس و یا هر تعزیری که در این زمینه، قاضی صلاح می دونن شما رو محکوم کنن. دیه کشتن مادر و چند فرزندش رو هم به عهده بگیرید ....
این پاراگراف رو از بابت مزاح عرض کردم.
مَرد خدا ! (یا سرکار خانم بزرگوار)، شما هر کاری از دستتون بر اومده رو انجام دادید، دست تنها بودن شما یه عذر مقبوله، هر چند کار شما واقعا از انسانیت شما ناشی میشه اما هزینه ای کردید که شاید نه واجب بوده و نه کسی شما رو توبیخ خواهد کرد. بلکه هر کسی این قضیه رو بشنوه برای نجات همون یک بچه، مورد ستایش هستید و باید برای شما کف زد.
اما حقیقت اینه که حساسیت شما بیش از اندازه است. و این حساسیت شاید بخاطر تبهری است که در جراحی و بخیه و خلاصه دامپزشکی دارید، و چون ، تاکید می کنم و چون فقط و فقط نتیجه براتون مهم بوده و بدون اون راضی نمی شدید این عذاب وجدان بخاطر اتفاقی است که بر خلاف انتظار شما واقع شده.
بزرگوار، دکترای جراح و زایمان ما در مورد انسانش که بسیار شریف تر از حیوان هستش، در عین تلاش وافرشون این قدر حساسیت نشون نمی دن و عمر مرحوم رو دست تقدیر می سپارن اون وقت شما بجای اینکه بگید خدا رو شکر که گربه مادر در عین تلاشهام مرد تا بیش از این درد نکشه ، الان دارید خودتون رو توبیخ می کنید که هیچ کوتاهی هم نکردید!.
این تاثّر و تألم درونی رو با یه کار خوب که دیگران رو باهاش شاد میکنه از خودتون محو کنید. دست پدر یا مادرتون رو ببوسید یا بهشون خدمتی کنید. صدقه بدید، یا فقیری رو به یک وعده غذایی سیر کنید
امیدوارم همیشه این وجدان شما بیدار باشه و حس خدمت رسانی رو برا دیگران داشته باشید
موفق باشید