ابتدا باید دانست که اینطور نیست که اگر کسی در دنیا ازدواج نکند در آخرت نیز بی‌همسر می‌ماند؛ زیرا موارد و افرادی حتی از بزرگان به دلایلی، ازدواج نکرده‌اند، مانند حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها [ازدواج نکردن ایشان به دلیل این بود که کسی در شأن او پیدا نشد] و یا حضرت عیسی علیه‌السلام.
البته انسان باید تلاش کند و امیدوار باشد که در این دنیا نیز ازدواج کند.
همچنین در قیامت یک قانون وجود دارد که خداوند در قرآن کریم آورده است: «هُمْ في مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُون»؛[انبیاء: 102؛ زخرف: 71] «آنان در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعّم هستند»؛ بنابراین خداوند هر چه را که اینها بخواهند به آنها می‌دهد، البته هر چیزی که خباثت نباشد و مطابق با فطرت و سرشت آنها باشد؛ هر چند خود انسان در قیامت، یقینا خبائث و زشتی‌ها را از خدا درخواست نمی‌کند.
بر این اساس داشتن همسر نیز یکی از نعمت‌های الهی است که خداوند در اختیار انسان قرار می‌دهد و کاری می‌کند که همه در رضایت کامل قرار بگیرد.[مائده: 119]
با توجه به این قاعده که هر چیزی که انسان بخواهد در بهشت موجود است، می‌توان اینطور نتیجه گرفت که چون طبع انسان به داشتن همسر گرایش دارد، پس همه انسان‌ها در بهشت همسر دارند؛ لذا مطابق نظر بزرگانی مانند علامه حسن زاده آملی، حورالعین اختصاص به مردان ندارد؛ بلکه زنان نیز حورالعین دارند.[آغاز و انجام، طوسی، تعلیقه حسن زاده آملی، ج1، ص225]
اما اینکه آیا اگر انسان در دنیا به کسی که علاقه دارد، در آخرت به او می‌رسد؟
اگر آن شخص اهل بهشت باشد و همردیف او باشد، امکان رسیدن به هم دارند؛ زیرا این نیز یکی از درخواست‌های انسان می‌شود.
نکته: گاهی این خواستن و علاقه مخصوص دنیاست؛ زیرا در قیامت چند اتفاق می‌افتد:
یک. با افزایش ظرفیت انسان، خواسته‌های دنیایی برایش ناچیز خواهد شد؛
دو. گاهی عیب‌های شخصی که در دنیا به او علاقه داشته بر ملا می‌شود؛ لذا علاقه نیز از بین می‌رود؛
سه. انسان در قیامت، دنبال خواسته‌های واقعی و حقیقی است؛ بنابراین ممکن است با دیدن همسرهای بهشتی، به طور کلی دیگران را از یاد ببرد.
به هر حال خداوند رضایت او را حاصل می‌کند.
همراه شدن با نزدیکان خانواده
پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «هنگامى كه انسان وارد بهشت مىشود، سراغ پدر، مادر، همسر و فرزندانش را مىگیرد. به او مىگویند: آنها به درجه و مقام و عمل تو نرسیدهاند. عرض مىكند پروردگارا! من براى خودم و آنها عمل كردم، در اینجا دستور داده مىشود كه آنها را به او ملحق كنید». [تفسیر مراغی، داراحیاءالتراث، ج27، ص26]
با سلام با سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ابتدا باید دانست که اینطور نیست که اگر کسی در دنیا ازدواج نکند در آخرت نیز بی‌همسر می‌ماند؛ زیرا موارد و افرادی حتی از بزرگان به دلایلی، ازدواج نکرده‌اند، مانند حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها [ازدواج نکردن ایشان به دلیل این بود که کسی در شأن او پیدا نشد] و یا حضرت عیسی علیه‌السلام.
البته انسان باید تلاش کند و امیدوار باشد که در این دنیا نیز ازدواج کند.
همچنین در قیامت یک قانون وجود دارد که خداوند در قرآن کریم آورده است: «هُمْ في مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُون»؛[انبیاء: 102؛ زخرف: 71] «آنان در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعّم هستند»؛ بنابراین خداوند هر چه را که اینها بخواهند به آنها می‌دهد، البته هر چیزی که خباثت نباشد و مطابق با فطرت و سرشت آنها باشد؛ هر چند خود انسان در قیامت، یقینا خبائث و زشتی‌ها را از خدا درخواست نمی‌کند.
بر این اساس داشتن همسر نیز یکی از نعمت‌های الهی است که خداوند در اختیار انسان قرار می‌دهد و کاری می‌کند که همه در رضایت کامل قرار بگیرد.[مائده: 119]
با توجه به این قاعده که هر چیزی که انسان بخواهد در بهشت موجود است، می‌توان اینطور نتیجه گرفت که چون طبع انسان به داشتن همسر گرایش دارد، پس همه انسان‌ها در بهشت همسر دارند؛ لذا مطابق نظر بزرگانی مانند علامه حسن زاده آملی، حورالعین اختصاص به مردان ندارد؛ بلکه زنان نیز حورالعین دارند.[آغاز و انجام، طوسی، تعلیقه حسن زاده آملی، ج1، ص225]
اما اینکه آیا اگر انسان در دنیا به کسی که علاقه دارد، در آخرت به او می‌رسد؟
اگر آن شخص اهل بهشت باشد و همردیف او باشد، امکان رسیدن به هم دارند؛ زیرا این نیز یکی از درخواست‌های انسان می‌شود.
نکته: گاهی این خواستن و علاقه مخصوص دنیاست؛ زیرا در قیامت چند اتفاق می‌افتد:
یک. با افزایش ظرفیت انسان، خواسته‌های دنیایی برایش ناچیز خواهد شد؛
دو. گاهی عیب‌های شخصی که در دنیا به او علاقه داشته بر ملا می‌شود؛ لذا علاقه نیز از بین می‌رود؛
سه. انسان در قیامت، دنبال خواسته‌های واقعی و حقیقی است؛ بنابراین ممکن است با دیدن همسرهای بهشتی، به طور کلی دیگران را از یاد ببرد.
به هر حال خداوند رضایت او را حاصل می‌کند.
همراه شدن با نزدیکان خانواده
پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «هنگامى كه انسان وارد بهشت مىشود، سراغ پدر، مادر، همسر و فرزندانش را مىگیرد. به او مىگویند: آنها به درجه و مقام و عمل تو نرسیدهاند. عرض مىكند پروردگارا! من براى خودم و آنها عمل كردم، در اینجا دستور داده مىشود كه آنها را به او ملحق كنید». [تفسیر مراغی، داراحیاءالتراث، ج27، ص26]
برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/16752