چشم سوم یا "چاکرای آجنا" در مفاهیم عرفانی و معنوی به یک مرکز انرژی اشاره دارد که به گفته‌ی بسیاری از سنت‌های معنوی در پیشانی بین دو ابرو قرار دارد. این مفهوم بیشتر در هندوئیسم، بودیسم و آیورودا مورد توجه است و معمولاً با بصیرت، شهود و توانایی‌های فراطبیعی مانند دیدن فراتر از واقعیت‌های فیزیکی مرتبط است.
نظر اسلام درباره چشم سوم
در اسلام، چیزی تحت عنوان چشم سوم و امور مربوط به آن وجود ندارد؛ با اینحال می‌توان برخی مفاهیم مشابه را در آموزه‌های اسلامی یافت:
بصیرت: در اسلام، بصیرت به معنای بینش درونی و توانایی دیدن حقیقت است. بسیاری از علما و عرفا بر اهمیت کسب بصیرت درونی برای شناخت حقیقت و نزدیکی به خداوند تأکید کرده‌اند.
چشم برزخی: چشم برزخی نوعی توانایی روحی است، که باعث می‌شود انسان باطن اشیاء را ببیند. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «[به او مى‌گويند:] «واقعاً كه از اين [حال] سخت در غفلت بودى. و[لى] ما پرده‌ات را [از جلوى چشمانت] برداشتيم و ديده‌ات امروز تيز است»». این چشم تیز که می‌تواند حقایق را متوجه شود، همان چشم برزخی است، یعنی چشمی که ورای عالم ماده و اتفاقات درون آن را می‌بیند.
تفاوت مهمی میان چشم سوم عرفان‌های هندی و مفاهیم اسلامی شبیه به آن وجود دارد. از نگاه اسلام این امور کاملا معنوی هستند و در اثر مراقبت در انجام واجبات و ترک محرمات به دست می‌آیند. در واقع شخصی که به خدا ایمان داشته باشد، از تعلقات مادی و دنیایی خود بکاهد و آن طور که خدا فرمان داده، عمل نمایید، حجاب‌های مادی را کنار زده و می‌تواند اموری فراتر از آن را مشاهده نماید. این یعنی بر خلاف عرفان‌های ساختگی، در دین مبین اسلام رسیدن به این مقام، از راه ورزش، تمرکز و ریاضت‌های جسمانی غیر شرعی حاصل نمی‌شود و باید در راه خدا قدم برداشت.
علاوه بر این در نگاه اسلام این بصیرت، ارتباطی به جسم ندارد و اینگونه نیست که چشمی در میان پیشانی وجود داشته باشد. همانگونه که عرض شد، بصیرت و مشاهده ما وراء، حاصل جدایی و فاصله گرفتن روح انسان از تعلقات دنیوی است و قدرتی روحی به شمار می‌رود.
با سلام و عرض ادب خدمت شما
چشم سوم یا "چاکرای آجنا" در مفاهیم عرفانی و معنوی به یک مرکز انرژی اشاره دارد که به گفته‌ی بسیاری از سنت‌های معنوی در پیشانی بین دو ابرو قرار دارد. این مفهوم بیشتر در هندوئیسم، بودیسم و آیورودا مورد توجه است و معمولاً با بصیرت، شهود و توانایی‌های فراطبیعی مانند دیدن فراتر از واقعیت‌های فیزیکی مرتبط است.
نظر اسلام درباره چشم سوم
در اسلام، چیزی تحت عنوان چشم سوم و امور مربوط به آن وجود ندارد؛ با اینحال می‌توان برخی مفاهیم مشابه را در آموزه‌های اسلامی یافت:
بصیرت: در اسلام، بصیرت به معنای بینش درونی و توانایی دیدن حقیقت است. بسیاری از علما و عرفا بر اهمیت کسب بصیرت درونی برای شناخت حقیقت و نزدیکی به خداوند تأکید کرده‌اند.
چشم برزخی: چشم برزخی نوعی توانایی روحی است، که باعث می‌شود انسان باطن اشیاء را ببیند. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «[به او مى‌گويند:] «واقعاً كه از اين [حال] سخت در غفلت بودى. و[لى] ما پرده‌ات را [از جلوى چشمانت] برداشتيم و ديده‌ات امروز تيز است»». این چشم تیز که می‌تواند حقایق را متوجه شود، همان چشم برزخی است، یعنی چشمی که ورای عالم ماده و اتفاقات درون آن را می‌بیند.
تفاوت مهمی میان چشم سوم عرفان‌های هندی و مفاهیم اسلامی شبیه به آن وجود دارد. از نگاه اسلام این امور کاملا معنوی هستند و در اثر مراقبت در انجام واجبات و ترک محرمات به دست می‌آیند. در واقع شخصی که به خدا ایمان داشته باشد، از تعلقات مادی و دنیایی خود بکاهد و آن طور که خدا فرمان داده، عمل نمایید، حجاب‌های مادی را کنار زده و می‌تواند اموری فراتر از آن را مشاهده نماید. این یعنی بر خلاف عرفان‌های ساختگی، در دین مبین اسلام رسیدن به این مقام، از راه ورزش، تمرکز و ریاضت‌های جسمانی غیر شرعی حاصل نمی‌شود و باید در راه خدا قدم برداشت.
علاوه بر این در نگاه اسلام این بصیرت، ارتباطی به جسم ندارد و اینگونه نیست که چشمی در میان پیشانی وجود داشته باشد. همانگونه که عرض شد، بصیرت و مشاهده ما وراء، حاصل جدایی و فاصله گرفتن روح انسان از تعلقات دنیوی است و قدرتی روحی به شمار می‌رود.