به یه اصلی شدیدا اعتقاد دارم هرچند خیلی وقتا به فراموشی سپرده میشه واس خیلی ها...
موفقیت در ازدواج فقط بسته به این نیستش
که ما شخص مناسبی پیدا کنیم ، بلکه به این هستش که :
ما خودمون هم شخص مناسبی باشیم .....
مهارت های ارتباط با همسر، خصوصا واسه خانومها خیلی حساس تره..... بخاطر نقش تعیین کننده ای که زن تو خونه داره...سنگ بنای زندگی، محبت و مودته.... چرا که " بانوی مهربان شوهرش را برای همیشه تصاحب می کند"
محور تو این ارتباط خانوم عزیز هستش! و میزان محبت و مودت مرد به زنش، به کیفیت ارتباط خانوم خانوما با آقای محترم، بستگی داره....تردید نداشته باشین دوستای من...
مشکل از جایی شروع میشه که هرکدوم از زن و یا مرد خودش و استعدادهاش رو نشناخته باشه و دچار قیاس بشه خصوصا تو خانومای تحصیلکرده وشاغل این مسئله بیشتر نمود پیدا میکنه!! البته شماری از اون ها
اونجاییکه غرور و اقتدار مرد که تو استعداد و شخصیت مرد و ساختار فیزیکیش هست، ارضا نمیشه و به تبع اون، نیاز عاطفی زن نیز .....
اگه بر اساس اصول همسرداری اسلامی پیش بریم، به جایی می رسیم که در نهایت ما، یعنی خانومای محترم، مالک همه عشق و توجه و ...همسرمون خواهیم شد، و در واقع محبوب دل اون، و در حقیقت او مملوک.... اگرچه اعتبارا مرد، مالک و مدیر هستش (اونم به سبب استعدادهایی که تو وجودش هست) و از اون جاییکه تصاحب دل در جهت الهی هستش باعث رشد هر دو میشه و تو مسیر رشد و کمال خودمون سریع تر پیش میریم...زن و مرد قراره در کنار هم به کمال حقیقی خودشون برسن..مقصد یکی ولی مسیرشون تو بعضی جهات متفاوته.....
و حالا عزیزآبجی خودم، به این کاری ندارم که چطور مراحل آشناییتون پیش رفت که تا این حد از طرفتون و خونوادشون بی اطلاع بودین......
ولی بدون بیشترین آمار طلاق تو یه سال اول زندگی مشترک اتفاق می افته بخاطر اینکه طرفین شناخت خوبی از هم ندارن....و تلاشی هم نمی کنن متاسفانه....البته تلاش منطقی و اصولی مدنظر هست......
متاسفانه الان ازدواج شده هدف!!! در صورتی که تازه اول یه راه طولانیه.....با تمام مقتضیاتیه که براش میشه برشمرد.....
مطمئنا از اول قضیه این شکل نبوده…...این رو به این خاطر میگم که خیلی از جریانا و اتفاقاتی که می افته بخاطر اینه که زن و شوهر، هنر همسرداری رو خوب بلد نیستن...و این باعث میشه خیلی مشکلات پیش بیاد...اینم به این دلیل که خوب کسی یادشون نمیده و خودشون هم تلاشی نمی کنن.....خیلی کم هستن خونواده هایی که بچه ها، در اون هنر همسرداری رو یاد میگیرن.....
عزیزدلم، مادر شوهرای بد ذات !! خیلی کم هستن... به مادر شوهر باید دوبل احترام گذاشت، چون عزیز دل شما خانوم محترم رو بزرگ کرده!!!!! این اعتقاد قلبیمه..شاید خیلیا باهاش موافق نباشن.......حتما شرایطی پیش اومده و هر سه تاتون وشاید خیلی های دیگه، درش دخیل بودن و همسرتونم نتونستن کاتالیزور خوبی باشن این وسط.....الحمدلله عاقل هستی آبجی خانومم، حرف من این نیست که تلاش نکردی خدای نکرده....اتفاقا می فهمم با توجه به ویژگی هایی که از همسرت گفتی خیلی سخته...خیلی اذیت شدی حتما چون طرف صحبتم شما هستی به شما میگم.....نزار راهی بمونه که نرفته باشی...بالاخره این آقا یه چیزایی داشتن که بحله را فرمودی... اگه امکانش هست تو یه شرایطی به دور از تنش و استرس با هم صحبت کنین..مشاوره و ....
یه وقتایی یه سری از ویژگی های بد آدما ، تو شرایط روحی و محیطی خاصی، بروز بیشتری پیدا میکنه....قبلا هم بوده ولی خفیف تر..ا
طلاق آخرین گزینه س، اونم تو شرایط حاد.......
شما......آخه سنی نداری ....
ایشالا به حق این ایام، بهترین های خدایی برات رقم می خوره....
به یادش و به یاریش....
حیفم اومد نگم ...
به یه اصلی شدیدا اعتقاد دارم هرچند خیلی وقتا به فراموشی سپرده میشه واس خیلی ها...
موفقیت در ازدواج فقط بسته به این نیستش
که ما شخص مناسبی پیدا کنیم ، بلکه به این هستش که :
ما خودمون هم شخص مناسبی باشیم .....
مهارت های ارتباط با همسر، خصوصا واسه خانومها خیلی حساس تره..... بخاطر نقش تعیین کننده ای که زن تو خونه داره...سنگ بنای زندگی، محبت و مودته.... چرا که " بانوی مهربان شوهرش را برای همیشه تصاحب می کند"
محور تو این ارتباط خانوم عزیز هستش! و میزان محبت و مودت مرد به زنش، به کیفیت ارتباط خانوم خانوما با آقای محترم، بستگی داره....تردید نداشته باشین دوستای من...
مشکل از جایی شروع میشه که هرکدوم از زن و یا مرد خودش و استعدادهاش رو نشناخته باشه و دچار قیاس بشه خصوصا تو خانومای تحصیلکرده وشاغل این مسئله بیشتر نمود پیدا میکنه!! البته شماری از اون ها
اونجاییکه غرور و اقتدار مرد که تو استعداد و شخصیت مرد و ساختار فیزیکیش هست، ارضا نمیشه و به تبع اون، نیاز عاطفی زن نیز .....
اگه بر اساس اصول همسرداری اسلامی پیش بریم، به جایی می رسیم که در نهایت ما، یعنی خانومای محترم، مالک همه عشق و توجه و ...همسرمون خواهیم شد، و در واقع محبوب دل اون، و در حقیقت او مملوک.... اگرچه اعتبارا مرد، مالک و مدیر هستش (اونم به سبب استعدادهایی که تو وجودش هست) و از اون جاییکه تصاحب دل در جهت الهی هستش باعث رشد هر دو میشه و تو مسیر رشد و کمال خودمون سریع تر پیش میریم...زن و مرد قراره در کنار هم به کمال حقیقی خودشون برسن..مقصد یکی ولی مسیرشون تو بعضی جهات متفاوته.....
و حالا عزیزآبجی خودم، به این کاری ندارم که چطور مراحل آشناییتون پیش رفت که تا این حد از طرفتون و خونوادشون بی اطلاع بودین......
ولی بدون بیشترین آمار طلاق تو یه سال اول زندگی مشترک اتفاق می افته بخاطر اینکه طرفین شناخت خوبی از هم ندارن....و تلاشی هم نمی کنن متاسفانه....البته تلاش منطقی و اصولی مدنظر هست......
متاسفانه الان ازدواج شده هدف!!! در صورتی که تازه اول یه راه طولانیه.....با تمام مقتضیاتیه که براش میشه برشمرد.....
مطمئنا از اول قضیه این شکل نبوده…...این رو به این خاطر میگم که خیلی از جریانا و اتفاقاتی که می افته بخاطر اینه که زن و شوهر، هنر همسرداری رو خوب بلد نیستن...و این باعث میشه خیلی مشکلات پیش بیاد...اینم به این دلیل که خوب کسی یادشون نمیده و خودشون هم تلاشی نمی کنن.....خیلی کم هستن خونواده هایی که بچه ها، در اون هنر همسرداری رو یاد میگیرن.....
عزیزدلم، مادر شوهرای بد ذات !! خیلی کم هستن... به مادر شوهر باید دوبل احترام گذاشت، چون عزیز دل شما خانوم محترم رو بزرگ کرده!!!!! این اعتقاد قلبیمه..شاید خیلیا باهاش موافق نباشن.......حتما شرایطی پیش اومده و هر سه تاتون وشاید خیلی های دیگه، درش دخیل بودن و همسرتونم نتونستن کاتالیزور خوبی باشن این وسط.....الحمدلله عاقل هستی آبجی خانومم، حرف من این نیست که تلاش نکردی خدای نکرده....اتفاقا می فهمم با توجه به ویژگی هایی که از همسرت گفتی خیلی سخته...خیلی اذیت شدی حتما چون طرف صحبتم شما هستی به شما میگم.....نزار راهی بمونه که نرفته باشی...بالاخره این آقا یه چیزایی داشتن که بحله را فرمودی... اگه امکانش هست تو یه شرایطی به دور از تنش و استرس با هم صحبت کنین..مشاوره و ....
یه وقتایی یه سری از ویژگی های بد آدما ، تو شرایط روحی و محیطی خاصی، بروز بیشتری پیدا میکنه....قبلا هم بوده ولی خفیف تر..ا
طلاق آخرین گزینه س، اونم تو شرایط حاد.......
شما......آخه سنی نداری ....
ایشالا به حق این ایام، بهترین های خدایی برات رقم می خوره....