قضیه دوست شما مثل کسی است که زهر خورده و نمی‌خواهد تبعات آن را قبول کند. به هرحال دوست شما اشتباه و گناهی را مرتکب شده که عواقب خاص خودش را دارد و نمی‌تواند آنها را نادیده بگیرد. در چنین شرایط توصیه به ازدواج و عدم ازدواج با دختر مذکور، تبعات خودش را هم دارد. باید فرد، دو طرف قضیه را بررسی کند و ببیند با آسیب و تلفات کدام طرف می‌تواند کنار بیاید و بعد با مشاوره اقدام کند.
بنابراین اول باید فرد جوانب مسئله را بسنجد و ببیند با کدام طرف قضیه می‌تواند کنار بیاید و بعد می‌تواند در مورد آن طرفی که انتخاب کرده راهنمایی کرد. اگر طرف بخواهد زیر این رابطه را بزند و آن دختر را رها کند مسلماً در سرنوشت آن دختر تاثیر گذاشته و نمی‌تواند به راحتی خودش را از آن خارج کند. از طرفی اگر هم بخواهد اقدام به ازدواج کند، باید خانواده خود را برای این وصلت راضی کند که این هم سختی خودش را دارد.
پس لازم است فرد با این قضیه به صورت منطقی و مسئولانه رفتار کند. امّا قبل از آن لازم است که فرد نسبت به اشتباهات گذشته خود ابراز پشیمانی کرده و به درگاه خدا توبه کند تا چه بسا در ادامه به یاری خدا مشمول رحمتش قرار گرفته و او را به ساحل آرامش هدایت کند.
مسئله این است که تافرد متوجه اشتباهات گذشته خود نشود، تصمیم گیری او برای آیندۀ خود می‌تواند نگران کننده باشد؛ چرا که در آن صورت احتمال تکرار خطا و اشتباه برای او همچنان پابرجاست و تسلسل ادامه پیدا می‌کند. بر طبق آموزه‌های دینی، کسی که توبه کند و رفتارهای گذشته را تکرار نکند به مانند فرد مومن و سالمی است؛ گویا اینکه اصلا گناهی نکرده است؛ امام باقر(علیه‌السلام) در این باره فرموده: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه كننده مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده است.»[اصول كافى، ج2، ص435]
این راهنمایی که شما به دوستتان کردید مبنی بر اینکه او با آن دختر ازدواج کند و اگر در ادامه زندگی نتوانستند با هم کنار بیایند و آن وقت از همدیگر جدا شوند، می‌تواند راه خوبی باشد؛ زیرا در این صورت حق آن دختر هم رعایت شده و بعدا در صورت طلاق می‌تواند ازدواج کند. البته خود این راه هم باید با بررسی جوانب آن اقدام شود و نباید شتابزده عمل کرد.
با سلام به شما کاربر محترم
قضیه دوست شما مثل کسی است که زهر خورده و نمی‌خواهد تبعات آن را قبول کند. به هرحال دوست شما اشتباه و گناهی را مرتکب شده که عواقب خاص خودش را دارد و نمی‌تواند آنها را نادیده بگیرد. در چنین شرایط توصیه به ازدواج و عدم ازدواج با دختر مذکور، تبعات خودش را هم دارد. باید فرد، دو طرف قضیه را بررسی کند و ببیند با آسیب و تلفات کدام طرف می‌تواند کنار بیاید و بعد با مشاوره اقدام کند.
بنابراین اول باید فرد جوانب مسئله را بسنجد و ببیند با کدام طرف قضیه می‌تواند کنار بیاید و بعد می‌تواند در مورد آن طرفی که انتخاب کرده راهنمایی کرد. اگر طرف بخواهد زیر این رابطه را بزند و آن دختر را رها کند مسلماً در سرنوشت آن دختر تاثیر گذاشته و نمی‌تواند به راحتی خودش را از آن خارج کند. از طرفی اگر هم بخواهد اقدام به ازدواج کند، باید خانواده خود را برای این وصلت راضی کند که این هم سختی خودش را دارد.
پس لازم است فرد با این قضیه به صورت منطقی و مسئولانه رفتار کند. امّا قبل از آن لازم است که فرد نسبت به اشتباهات گذشته خود ابراز پشیمانی کرده و به درگاه خدا توبه کند تا چه بسا در ادامه به یاری خدا مشمول رحمتش قرار گرفته و او را به ساحل آرامش هدایت کند.
مسئله این است که تافرد متوجه اشتباهات گذشته خود نشود، تصمیم گیری او برای آیندۀ خود می‌تواند نگران کننده باشد؛ چرا که در آن صورت احتمال تکرار خطا و اشتباه برای او همچنان پابرجاست و تسلسل ادامه پیدا می‌کند. بر طبق آموزه‌های دینی، کسی که توبه کند و رفتارهای گذشته را تکرار نکند به مانند فرد مومن و سالمی است؛ گویا اینکه اصلا گناهی نکرده است؛ امام باقر(علیه‌السلام) در این باره فرموده: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه كننده مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده است.»[اصول كافى، ج2، ص435]
این راهنمایی که شما به دوستتان کردید مبنی بر اینکه او با آن دختر ازدواج کند و اگر در ادامه زندگی نتوانستند با هم کنار بیایند و آن وقت از همدیگر جدا شوند، می‌تواند راه خوبی باشد؛ زیرا در این صورت حق آن دختر هم رعایت شده و بعدا در صورت طلاق می‌تواند ازدواج کند. البته خود این راه هم باید با بررسی جوانب آن اقدام شود و نباید شتابزده عمل کرد.
با آرزوی موفقیت