بین علم خدا و اختیار ما هیچ منافاتی نیست، چون علم خدا از مجرای اختیار انسان می‌گذره، یعنی خدا میدونه ما در این ساعت و در این لحظه چه تصمیمی گرفته و چیکار می‌کنیم، نه اینکه چون او میدونه ما این کار رو انجام می‌دیم، بذار برات مثال بزنم، فرض کن یه معلم همه دانش آموزاشو می‌شناسه و میدونه کی درس خونده و کی نه، این معلم دقیقا میدونه کی نمره می‌گیره و کی نه، حتی می‌تونه بگه کیا 20 میشن، کیا بلا 15 و کیا می افتن، چون از بچه های کلاسش شناخت داره. یا خیلی از حدس هایی که ما میزینم و درست از آب در میاد، چون از روی شناخت هستش.
خداوند متعال هم بندشو خوب می‌شناسه، میدونه با توجه به این خصوصیاتی که داره، تو این موقعیت این تصمیم رو می‌گیره و این کار رو می‌کنه. لذا هیچ منافاتی با اختیار انسان نداره.
اصلا دوست عزیز اختیار انسان کاملا بدهیه و در خودمون می‌بینیم اگر ما مجبور بودیم دیگه شک و تردید در هیچ کاری نداشتیم، مثل یه ماشین یا یه رباط بودیم، طبق برنامه طراحی شده عمل می‌کردیم و هیچ وقت شک نمی‌کردیم.
اما در مورد سوال دومتون هم باید عرض کنم:
بین علم خدا و اختیار ما هیچ منافاتی نیست، چون علم خدا از مجرای اختیار انسان می‌گذره، یعنی خدا میدونه ما در این ساعت و در این لحظه چه تصمیمی گرفته و چیکار می‌کنیم، نه اینکه چون او میدونه ما این کار رو انجام می‌دیم، بذار برات مثال بزنم، فرض کن یه معلم همه دانش آموزاشو می‌شناسه و میدونه کی درس خونده و کی نه، این معلم دقیقا میدونه کی نمره می‌گیره و کی نه، حتی می‌تونه بگه کیا 20 میشن، کیا بلا 15 و کیا می افتن، چون از بچه های کلاسش شناخت داره. یا خیلی از حدس هایی که ما میزینم و درست از آب در میاد، چون از روی شناخت هستش.
خداوند متعال هم بندشو خوب می‌شناسه، میدونه با توجه به این خصوصیاتی که داره، تو این موقعیت این تصمیم رو می‌گیره و این کار رو می‌کنه. لذا هیچ منافاتی با اختیار انسان نداره.
اصلا دوست عزیز اختیار انسان کاملا بدهیه و در خودمون می‌بینیم اگر ما مجبور بودیم دیگه شک و تردید در هیچ کاری نداشتیم، مثل یه ماشین یا یه رباط بودیم، طبق برنامه طراحی شده عمل می‌کردیم و هیچ وقت شک نمی‌کردیم.
برای مطالعه بیشتر به این مطلب مراجعه کنید: https://www.btid.org/fa/news/15136