01:20 - 1393/04/03
سلام دوستان
لطفا این مطالب رو بخونید و بهم بگید با کدومشون موافقید و چرا؟ نظرات شما حتما میتونه منو از سردرگمی که گرفتارش شدم نجات بده ، قلبم با متن اول موافقه و عقلم با دومی.با عقلم پیش برم یا قلبم؟!
-"خطاست اگر بیندیشیم:
عشق، حاصل مصاحبت درازمدت و با هم بودنی مجدانه است.
عشق، ثمره خویشاوندی روحی است. و اگر این خویشاوندی در لحظه ای تحقق نیابد، در طول سالیان و حتی نسل ها نیز تحقق نخواهد یافت."
.
.
.
-" عشق در طول زمان به وجود می آید، عشق حقیقی بعد از ازدواج است که رخ می نمایاند و کم کم در وجودتان جوانه میزند"
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/31953
کاملا با نظر اقای عاشق موافقم بسیار خوب نوشتن.
سلام و التماس دعا.
بنطرم میشه با تلفیق کردن هردوش اما با رعایت ترتیب به بهترین و ارامش بخش ترین زندگی و شیرین ترین عشق رسید.
اینکه ابتدا با عقل پاپیش گذاشته بشه اما در دوره اشنایی درصورت به دل نشستن ادامه پیداکنه.
اینجاست که عشق شروع به جوشیدن میکنه بدون مشکلاتی که در روشهای غیر اصولی هست و بدین ترتیب از عشقی شیرین به زندگی شیرین خواهید رسید ان شا الله.
سلام به نظر من آدم قبل ازدواج همین که طرف به دلش بشینه کافیه عشق واقعی بعد ازدواج پیش میاد.
از نظراتتون ممنونم دوستان ،
خیلی کمکم کرد.
سلام به نظرم عشق حقیقی بعد از ازدواج هستش ولی قبل از آن باید از طرف مقابل خوشتون بیاد و دوست داشته باشید که اوهمسر شما بشود
اگه انتخاب بر اساس ایمان و اخلاق طرف مقابل باشه و علاقه ای هم نباشه و انتخاب درستی باشه عشق و علاقه پس از ازدواج علاقه و عشق ایجاد میشه ....
اما اگه ملاک ازدواج چیزی جز ایمان باشه پس از ازدواج معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار ما باشه !!!!!!حتی اگه عشق قبل ازدواج هم باشه میتونه از بین بره !!!!!!
عشق قبل از ازدواج ناشي از دوري دوطرف هست، اين جور عشق ها بعد از وصال ازبين ميره و معمولا عشق پايداري نيست
منم با جمله دومی موافقم
دروغه اگه کسی بگه قبل ازدواج عاشق نشی نمیتونی بعدها هم تو مسیرعشقو جاودانگی (زندگی مشترک) عاشق بشی ...
عشق در طول زمان به وجود می آید، عشق حقیقی بعد از ازدواج است که رخ می نمایاند و کم کم در وجودتان جوانه میزند"
احساسات قبل ازدواج باعث ميشه نتونين به شناخت درستي از طرفتون برسين
همه چهره متفاوتي از خودشون نشون ميدن توي دوستي ها و روابط قبل ازدواج
ميگن عاقلانه ازدواج كن ، عاشقانه زندگي كن!!!
من جمله دوم رو ترجيح ميدم.....................................................................................................................
عشق هایی کز پی رنگی بود
عشق نبود عاقبت ننگی بود
خطاست اگر بیندیشیم عشق ثمره خویشاوندی روحی در یک لحظه است... بلکه "عشق" ثمره شناخت است در مسیر "عقل".
عشق رو خدا دل انسان میگذاره...
با جاری شدن عقد خدا عشق رو در دل دو نفر جاری میکنه...
پس هرچی قبل ازدواجه اسمش هوسه ....
و هر چی بد ازدواجه دیگه اسمش هوس نیست ...خود عشقه.... چون خدا صاحبه عشق ومظهرشه...
بنظر من درسته که باید یه حس اولیه نسبت به طرفمون داشته باشیم ولی نباید انتظارم داشته باشیم که تو یه نگاه عاشقش بشیم یا اون عاشق ما...
عشق واقعی بعد از ازدواج و در تعامل زن و شوهر و ارتباطشون چه روحی و چه جسمیه که بوجود میاد و خدا قلب اونا رو بهم نزدیک میکنه..
اگه قبل ازدواج دلمون برا کسی نلرزید و نخواستیمش بعد ازدواج هم معجزه نخواهد شد