حکمت و فلسفه عده طلاق

با عرض سلام و خسته نباشید.
احکامی که خداوند برای بند گان در نظر گرفته است، براساس حکمت و مصلحت بندگان می باشد بحث عده نیز از این مساله جدا نمی‌باشد و حال ما برخی از این حکمت ها را می‌فهمیم البته شاید علت تامه آن حکم هم نباشد ولی می توان به عنوان حکمت پذیرفت.

از جمله حکمت های عده :
یکی از این حکمت‌های عده این است که اختلاط میاه صورت نگیرد و این که می‌گویند: اولین عادت دال بر عدم بارداری است ونیازی بر صبر اضافی نیست؛ تام نیست چون بعضا بعد از بارداری نیز عادت امکان دارد و باید سه بار عادت بشود تا یقین بر عدم بارداری حاصل بشود.

و این  که می‌گویند با آزمایش مورد حل شده است؛ نیز مورد اشکال است .

1ـ آزمایش‏ها آن قدر دقیق نیست که هیچ خطا و اشتباهى در آن نباشد، بلکه خطاى انسانى و خطاى دستگاهى در آن‌ها هست.
2- مسئله عدّه فقط مربوط به اختلاط میاه نیست بلکه این یکى از فلسفه‏‌ها و حکمت‏‌هاست لذا اگر مردى دو سال از زنش دور بوده و سپس زنش را طلاق مى دهد، در اینجا هم عدّه لازم است اگرچه از هم دور بوده‏‌اند.
حکمت بعدی که می توان مطرح کرد، رعایت حریم زندگانی زناشویی حتی بعد از مرگ همسر موضوعی است فطری چون امروز پیش آن باشد و فردا پیش دیگرى، این درست نیست و شارع مى خواهد براى نکاح حریم نگاه دارد و عدّه حریم آن است.

واین مطلب که غم طلاق بعد از سه ماه و سوز و گداز وفات بعد ازعده فروکش می کند. بر این اساس وضعیت زن از نظر روحی و روانی متعادل شده و امکان تصمیم گیری برای امر مهم و سرنوشت سازی مانند ازدواج مهیا می گردد.و زن حداکثر احترام به حرمت زناشویی خویش را اجابت نموده و در عین حال منتهای صبر و استقامت او در مورد نیاز جنسی و عاطفی ازدواج است. و می تواند دوباره ازدواج نماید و صبر اضافی لازم نمی‌باشد.
جالب اینجاست که برخی حکمت های عده مورد پذیرش کشورهای به اصطلاح مدرن نیز قرار گرفته است. به عنوان مثال ماده 228 قانون مدنی فرانسه اشعار می دارد: « زوجه تنها پس از 300 روزاز انحلال ازدواج نخست می تواند ازدواج نماید. »