سوالات تربیتی....

عرض سلام و ادب و احترام خدمت

شما کاربر گرامی از اینکه سؤال خود را با مشاورین و کارشناسان مرکز تبلیغ مجازی در میان گذاشتید خوشحالیم. امیدواریم پاسخی که به شما ارائه می‌شود بتواند رضایت شما را به دنبال داشته باشد.

قبل از هر چیز به شما بابت فرزندان صالحی که خدای متعال به شما عنایت داشته تبریک عرض می‌کنیم امیدواریم در این مسیر موردتوجه و عنایت حضرت حق قرار داشته باشید و بابت جایگاه مادری بهترین اجر و پاداش دنیوی و اخروی خدای متعال مشمول حال شما شود.

در پاسخ به سؤال شما به چند نکته اشاره می‌کنیم امیدواریم که این نکات به شما کمک نماید.

نکته اول: پیشنهاد می‌شود باتوجه‌به فرزندانی خوبی که دارید برخی کتب مرتبط با خصوصیات کودکان و شیوه برخورد با آنها را از کتابخانه یا کتاب‌فروشی تهیه فرمایید و میران شناخت و آگاهی خود را نسبت به تکنیک‌های فرزندپروری ارتقا دهید. در این کتاب‌های فراوانی تدوین شده است که می‌توانید در حد توان و نیاز این کتب رو تهیه بفرمایید. در ادامه لینک برخی از  این کتب را در اختیار شما قرار می‌دهیم.

https://mava.iki.ac.ir/products/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8

نکته دوم: برخی از رفتارهایی که فرزندان از خود بروز می‌دهند تا حدودی طبیعی و مطابق طینت آنها ست و در موارد بی‌شمار فرزندان نیاز به مشورت و مهارت‌آموزی دارند. برخی از موارد که شما اشاره کردید نیز به‌خوبی این نیاز طبیعی فرزندان را هویدا می‌کند در این راستا در ادامه برخی از راهکارهایی که می‌تواند به شما کمک نمایید ارائه خواهد شد.

نکته سوم: در خصوص دختران به‌هیچ‌وجه با تذکر در جمع، و یا اینکه تشر زدن، عتاب‌کردن و با تندی به دنبال تغییر رفتار فرزندتان نباشید که بدون شک این موضوع می‌تواند روحیه دخترتان را تخریب نماید. در ثانی ایشان هنوز در سن کودکی هستند؛ ازاین‌رو می‌بایست با زبان کودکانه و مهرورزانه در خلوت و با بهترین شیوه ایشان را راهنمایید نمایید...

باتوجه‌به اینکه طینت کودکانه دختران در این سن بسیار نرم و لطیف هست شما می‌تواند آثار و برکات ارزشمند احترام به والدین را برای فرزندتان بازگو کنید بدون اینکه در مقام توبیخ او باشید ثمره این رفتار خوب را برای ایشان تببین کنید.

به‌جای اینکه به دنبال انرژی منفی به فرزندان باشید و یا اینکه به او برچسب بی‌تربیتی و یا بی‌اخلاق بزنید، بیشتر به دنبال دادن انرژی مثبت به او باشید و حتی به او تلقین کنید که او بهترین رفتار و واکنش را به بزرگتر و هم نوع خود دارد.  

نکته چهارم: گاهی اوقات در محیط خانواده به اخلاق خوب امتیاز دهید.. البته بدون اینکه این موضوع موجب تخریب سایر فرزندان شود..جدولی از اخلاق خوب را در محیط خانواده درج کنید و به اخلاق‌های خوبی که مد نظر شما است امتیاز دهید و فرزندان خود را تشویق کنید.

نکته پنجم: زیاد ریزبین نباشید به عبارتی نباید نوع برخورد و تنبیه شما ریزترین کارهای و رفتارهای فرزندان را شامل شود. برخی تعابیری که شما از آن برداشت بی‌اخلاقی می‌کنید فرزندان این چنین برداشتی ندارند و قصد بی‌ادبی در مقابل دیگران را ندارند... ازاین‌رو بهتر هست مقداری کلی‌نگرتر باشید و به طور مبنایی پایه‌های اخلاقی فرزندان خود را تقویت نمایید.

در خصوص تعامل دخترتان با فرزند دیگر نیز بدون هیچ گونه جبهه گیری و متهم کردن یک طرف قضیه تلاش کنید طرفین را دعوت به احسان و اخلاق مداری کنید. تربیت اخلاقی فرزندان در این چنین فضایی می تواند همراه با بیان ثمرات ار زشمند این رفتار اخلاقی باشد.. اینکه نوع دوستی می‌تواند پاداش بی‌کران اخروی را به دنبال داشته باشد و جایگاه انسان را در میان دیگران ارتقا دهد.

برخی از کارشناسان بر این باورند تا جای ممکن سعی کنید به‌صورت مستقیم در این دعواها دخالت نکنید. زیرا این کار شما باعث می‌شود که فرزندانتان احساس کنند شما در حال جانب‌داری از یکی از آن‌ها هستید. بهتر است از رفتارهایی مثل آموزش حل مسئله یا ایجاد احساس همدلی در آن‌ها استفاده کنید.

نکته ی دیگر که برخی کارشناسان به آن اشاره کرده اند این است که سعی کنید نسبت به دعواها و جر و بحث های کوچک بی توجه باشید،گویی نه چیزی می بینید و نه چیزی می شنوید،سرگرم کار خودتان شوید،خونسرد و آرام بمانید و از نگاه کردن به آنها اجتناب کنید.بعضی مواقع لازم است کارهای بچه ها را نادیده بگیرید.البته مشروط به این که هیچکدام از آنها در معرض آسیب و خطر نباشند.