عدم تناقض بین لا اکراه فی الدین و جنگ با کافران

اگه قرآن میگه در دین اکراهی نیست(بقره/286) این اکراه در اعتقاداته. یعنی چون اعتقادات از امور قلبیه(تفسیر نمونه، ج2، ص280) اونو نمیشه به زوز به کسی دیگه قبولاند. مثلا کسی که مسلمون نیست، بزور بگیم بیاد مسلمون بشه. این فرد شاید در ظاهر مسلمون بشه ولی چه بسا در باطن مسلمون نشده باشه.
در شان نزول همین آیه(لا اکراه فی الدین) آمده که برخی افراد از پیامبر خواستن که دین اسلام را به زور به مردم تحمیل کنه؛ اما پیامبر قبوا نکرد و گفت که دین باید از سر رغبت و میل باشه(همان)
اما باید آدم متوجه باشه که درسته کافرا را نباید به پذیرش دین اسلام ملزم کرد، اما این در صورتیه که اونا به مسلمونا و عقایدشون احترام بذارن. «خدا شما را از كسانى (از كفار) كه با شما درباره دين نجنگيده و شما را از خانه ‏هايتان بيرون نكرده‏اند منع نمى‏كند كه به آنها نيكى كنيد و با قسط و عدل رفتار نماييد، زيرا خدا عدالت‏پيشگان را دوست دارد.»(ممتحنه/8)  اما در صورتی که کافرا خیال جنگ با مسلمونا را داشته باش و برا اونا خط و نشون بکشن، اینجا قرآن طبق حکم عقلی میگه که شما ای مسلمونا در مقابل اونا کوتاه نیایید.(توبه/123)

معاندان قرآن نمی خوان قبول کنن که اگه قرآن دستور به جنگ با کافرا داده، کافرای ستیزه جو بودن، و تمام شان نزولای آیات جهاد از جمله در آیه 4 محمد همین قضیه را اثبات می کنه(تفسیر نمونه، ج21، ص398) مثلا در آیه 4 محمد می خونیم: «پس چون با كافران (در جنگ) برخورد كرديد بايد گردن‏هايشان را بزنيد تا آن گاه كه آنها را سخت بكشتيد و از پاى درآورديد، پس (آنان را به اسارت گيريد و) بندشان را محكم كنيد كه بعدا يا به آزاد كردن بر آنها منت نهيد و يا فديه (مالى يا اسيرى عوض آن) بگيريد، تا آنكه جنگ ابزار خود بر زمين نهد و فرو نشيند.» در این آیه به خوبی واضحه که کافران در میدان جنگو میگه بکشید نه هر کافری که تو خونه خودش نشسته.

حاصل سخن انکه، لا اکراه فی الدین برای کافران حاضر در میدان جنگ بکار نمی ره، چون اونا پا رو از گلیم خود فراتر گذاشتن. ولی برای کافران دیگه(چه کتابی و چه غیر کتابی) در صورت احترام به عقاید مسلمونا محفوظه.

برا مطالعه بیشتر
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931019000465