وابستگی بچه به موبایل

16:48 - 1401/01/30

باسلام وقبولی طاعات
فرزند۹ساله ای داریم که بشدت دراین ایام وابسته به گوشی وبازیهاش شده
لطفا راهنمایی کنید چه تدبیری پیش بگیریم برا فاصله گرفتن ازاین روحیه ی ایشون
ممنون از راهنمایی شما

 

--------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum 
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/206378
تصویر mostafavi
نویسنده mostafavi در

با سلام به شما کاربر محترم

در قدم اول برای استفاده از گوشی و تلویزیون توسط کودکان، قانونمندی صورت بگیرید تا جلوی تبعات منفی استفاده از گوشی گرفته شود. از این رو می‌بایست شما برای استفاده از گوشی توسط فرزند 9 ساله تون قانون وضع کنید؛ بدین صورت که مثلاً استفاده از گوشی رو در روز تنها به مدت یک تا دوساعت درنظر بگیرید و بقیه ساعات روز رو در خانه یک برنامه جایگزین خوشایند درنظر بگیرید. علت اینکه میگیم یک جایگزین خوشایند درنظربگیرید این است که یکی از علل کشیده شدن بچه ها به سمت بازی های موبایلی، بیکاری و نداشتن اوقات فراغت مناسب است، در حالی که اگر مثلا مشغولیت مناسبی داشته باشد از جمله ثبت نام در باشگاه ورزشی یا شرکت در کلاس مهارتی و آموزشی و بازی های خانوادگی موجب می شود تا بچه شما مشغله کافی در طول روز داشته باشد و احساس لذت و تفریح کند و طبعا وقتی در طول روز برنامه و مشغله های لذت بخش داشته باشد، کمتر به سمت بازی های موبایلی کشیده می شود. لذا مهمترین استراتژی در ترک گوشی، داشتن مشغله و جایگزین های مناسب و خوشایند است. 

نکته: شرکت بچه‌ها در کلاس‌های ورزشی و مهارتی اگر همراه با تغذیه مناسب باشد، علاوه بر تخلیه هیجانی می‌تواند به چست و چابکی و مهارت یابی بدنی و فیزیکی کودکان منجر ‌شود.

در کنار آن، لازم است زمانی را هم برای ارتباط و معاشرت کودکان با همسن و سالان خود قرار داد. معمولاً بچه‌ها بسیاری از امور تربیتی، مهارتی و آموزشی را از طریق مشاهده و تقلید از همسن و سالان خود و ارتباط و معاشرت یاد می‌گیرند. لذا شما با انتخاب دوستان خوب برای کودک خودتون از میان هم محله‌ای‌ها، همسایه‌ها و دوست و اقوام خود، نیاز کودک به همبازی و همسن و سالان را می‌توانید پاسخگویی کنید.

همچنین نباید از دادن مسئولیت و مشغولیت ایجاد کردن برای کودک در خانه غافل شد! از این رو شما می‌توانید از طریق تشویق کلامی و غیرکلامی مانند توجه کردن، لبخند زدن، جایزه دادن و مانند آن، فرزند 9 ساله تون رو به انجام کار، همکاری و مسئولیت پذیری ترغیب کنید؛ مثلاً در صورت جمع آوری وسایل توسط کودک می‌توانید پیشنهاد بازی با او را بدهید یا چیزی که مورد علاقه اوست رو برایش تهیه کنید یا در جمع بابت مسئولیت پذیری و ... ازش تعریف کنید. این تشویق‌ها و توجه نشان دادن‌ها باعث انگیزه سازی کودک برای فعالیت و همکاری در خانه می شود.

طبیعتاً ممکن است اوایل برای اجرای قانون، کودک با خانواده همکاری لازم را نداشته باشد، ولی قاطعیت والدین در این زمینه می‌تواند فصل الخطابی برای اجرای آن باشد، به شرطی که نسبت به برنامه جایگزین مناسب و جذاب برای کودک غافل نشد. 

موفق باشید.