خلاصه: حضرت زینب(سلام اللہ علیھا) شخصیتی بود که فضائل و مناقب وی در کتاب‌ھای اھل سنت و تشیع موجود است.
بسم اللہ الرحمن الرحیم
حضرت زینب(سلام اللہ علیھا)، دختر امام علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه زھرا(سلام اللہ علیھا) و نوہ حضرت محمد مصطفی(صلی اللہ علیه و آله و سلم) است. پنجم جمادی الاولی سال ششم هجرت، در مدینه منوره دیدہ به جھان گشوده است. تربیت وی بین شخصیت‌ھای عظیم و مقدس عالم شد. وی در علم و تقویٰ بالاترین درجات داشت به ھمین سبب در روایات این چنین جمله‌ھا دربارہ وی آمدہ است که وی عالمه غیر معلمه بود. دربارہ فضائل وی فقط مؤرخین شیعہ ننوشتند بلکه مورخین اھل سنت نیز در کتاب‌ھای خود دربارہ تقویٰ، خضوع و خشوع وی نوشته‌اند. در این نوشتار بطور نمونه برخی مورخین اھل سنت دربارہ حضرت زینب(سلام اللہ علیھا) نوشته‌اند، بیان می‌شود:
۱. جلال الدین سیوطی در رساله «زینبیه» خویش می‌نویسد: «زینب(سلام اللہ علیھا) در زمان جدش حضرت محمد مصطفی(صلی اللہ علیه و آله و سلم) متولد شد و پنج سال در دامن آن حضرت(صلی اللہ علیه و آله و سلم) پرورش یافت. او هوشمندی توانا و دوراندیش و دارای قلبی پرقوت و پرصلابتبود».[۱]
۲. شیخ عزالدین معروف به ابن اثیر جزری می‌نویسد: «حضرت زینب(سلام اللہ علیھا)، در زمان پیامبر خدا بدنیا آمد و زینب تنها خانم متفکر و دانشمندی بود که از قوت فکر بالایی برخوردار بود. او در واقعه کربلا همراه برادرش حسین بن علی بود. بعد از شهادتش بهمراه قافله روانه شام گشت و در برابر یزید بن معاویه خطبهای شیوا و پرمعنی ایراد کرد که در کتاب های تاریخی ذکر شده. ایراد آن خطبه درایت و عقل و اندیشه و قدرت بالای قلبی وی را میرساند».[۲]
۳. استاد محمد فرید وجدی می‌نویسد: «زینب(سلام اللہ علیھا)، از جمله زنان بافضیلت و بزرگواری است که دوراندیشی و فکر با عظمتی داشت. او همراه برادرش در واقعه کربلا حضور داشت به امر یزید بن معاویه آن خانم را به همراه دیگر اسراء به شام و شهرهای مختلف بردند که در شام زینب کبری در برابر یزید خطبهای غراء خواند»[۳]
۴. محمد غالب علاقه و عشق خود را به حضرت زینب(سلام اللہ علیھا) چنین مینگارد: «حضرت زینب(سلام اللہ علیھا) متحمل حسب و نسب والائی بود و وی از بهترین بانوان طاهره که دارای روحی بزرگ و مقام تقوی و آیینه سر تا پا نمای رسالت و ولایت بوده، فصاحت و بلاغت یکی وی از آیات الهی گردید و در حلم و کرم و بینایی و بصیرت و تدبیر کارها در میان خاندان بنیهاشم و بلکه عرب مشهور شد و میان جمال و جلال و سیرت و صورت و اخلاق و فضیلت را جمع کرده بود. شب‌ها در حال عبادت و روزها را روزه داشت و به تقوی و پرهیزگاری معروف بود»[۴]
نتیجه: حضرت زینب(سلام اللہ علیھا) دارای قله‌ی علم و تقوی بود، شیعه و سنی ھردو فضائل و مناقب وی را در کتاب‌ھای خود جا دادند، ما خودمان را محب مولا امیرالمومنین حضرت علی(علیه السلام) می‌گوئیم، باید ما نیز مثل حضرت زینب(سلام اللہ علیھا) با کردار خود دل‌ھای تمام مسلمانان به طرف ما راغب کنیم.
__________________________
منابع:
[۱] مجله آیینه پژوهش، تیسرا سال(۱۳۷۱ش)، شماره: ۱۵ - ۱۴، ص۱۶۰ - ۱۵۴.
[۲] علامه جعفر نقدی، زینب الکبری، ص۱۹ - ۱۸.
[۳] ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفه الصحابه، ج۷، شماره: ۶۹۶۱.
[۴] دائره معارف القرن العشرین، ج۴، ص۷۹۶ - ۷۹۵.