امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در میان مردمه، درد و رنج اونا رو درک می‌کنه و از پشت پرده، جامعه شیعی رو هدایت و برای رفع گرفتاری‌های شیعیان تلاش می‌کنه.
در مطالب قبلی گفته شد که یکی از برادران اهل سنت سوالاتی در مورد امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) داشت و بنده هم پاسخ دادم. در ادامه پرسید امامی که در پرده غیبته و از مردم کناره‌گیری کرده و بود و نبودش مساویه، چه امامیه؟ اصلا نبودش بهتر نیست؟
من: کی چنین حرفی زده؟ این حرف کاملا اشتباهه.
سنی: پس این امام شما چه سودی داره؟
من: این تفکر کاملا اشتباهه، بلکه هم احادیث زیادی داریم که امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در بین مردم زندگی کرده و مشکلات شیعیان رو بر طرف می‌کنه و هم علمای شیعه خبر دادن که در مواقع نیاز حضرت به کمک اونا اومده و مشکلات علمی اونا رو بر طرف کرده و در مواقع لزوم توصیه‌هایی داشته که باعث حفظ نظام شیعی شده.
سنی: پس چطور می‌گید در پرده غیبته؟ این جوری که بین مردم هستش و مشکلات رو حل می‌کنه، لذا با حرف خودتون تناقض داره.
من: نه غیبتی که ما میگیم هرگز به این معنا نیست که حضرت کاملا از جامعه بریده باشه و در مکانی دور افتاده یا در بیابان یا جزیره‌ای دور افتاده زندگی کنه؛ نه این تفکر غلطه، اگر هم کسی چنین سخنی گفته کاملا اشتباه گفته.
سنی: پس غیبت یعنی چی؟
من: غیبت فقط و فقط به این معناست که کسی حضرت رو نمی‌شناسه، یعنی بین مردم جامعه زندگی کرده و از نزدیک جامعه شیعه‌ی خودش رو می‌بینه، درد مردم رو درک می‌کنه، اما کسی ایشون رو به عنوان امام زمان نمی‌شناسه همین.
سنی: این‌که نشد غیبت، شما که می‌گید امام زمان‌تون در پرده غیبته و کسی با ایشون ارتباط نداره.
من: فواید حضرت مثل خورشید پشت ابره، مگر خورشیدی که پشت ابره سود نداره؟ همه فواید رو داره فقط دیده نمیشه، همین. حضرت هم تمام فواید یک امام رو داره، فقط مردم نمی‌شناسنش، همین.
سنی: وقتی کسی ندونه ایشون امامه، چه سودی داره، ازش اطاعت که نمی‌کنن.
من: حضرت در غیبت کبری برای خودش نائب عام قرار داده و اون مراجع تقلید هستن، همیشه و در طول تاریخ شیعه زعیم و مرجع داشته که مردم هم با جان و دل حرفش رو گوش دادن و اطاعت کردن، مثل قضیه حرام شدن تنباکو در زمان ناصر الدین شاه که حتی زن‌های خود ناصرالدین شاه قلیون رو شکستن و به فتوای مرجع بزرگ شیعه میرزای شیرازی عمل کردن.
سنی: خوب وجود مرجع چه ربطی به امام زمان‌تون داره؟
من: حضرت هر چی لازم بوده به اون مرجع می‌گفته و او به مردم برسونه، البته نه به عنوان پیام امام، بلکه به عنوان سخن و فتوای خودش، ما معتقدیم تا اینجا که شیعه ادامه حیات داده، همش به رهبری و درایت خود حضرت بوده که مراجع و نماینده‌های خودش رو کمک کرده.
سنی: اینا همش ادعا هست، آیا موردی هم می‌تونی بگی که کمک از ناحیه امام زمان بوده؟
من: بله مواردش که زیاده به عنوان مثال در احوالات شیخ مفید آمده که روزی شخصی دهاتی، به خدمت شیخ اومد و پرسید: «زنی حامله فوت کرده و حملش زنده است، چه کنیم؟» شیخ گفت با همون حمل، او رو دفن کنید. اون مرد برگشت دید که سواری از پشت سرش می‌یاد و چون نزدیک شد گفت: «شیخ مفید فرموده که شکم اون زن رو بشکافید و طفل رو بیرون بیارید و شکم زن را بدوزید و دفن کنید» اون مرد چنین کرد، بعد از چندی ماجرا رو برای شیخ گفتند؛ فرمود: «من کسی را نفرستادم و معلوم است که آن شخص، حضرت صاحب الزّمان - عجّل اللَّه تعالی فرجه - بوده، الحال که در احکام شرعیّه خطا می نمایم، دیگر فتوا نمی‌دهم.» سپس در خونه رو بست و بیرون نیومد، ناگاه از حضرت صاحب - علیه السّلام - نامه‌ای برایش نوشته شد که: «بر شماست که فتوا بگویید و بر ما است که نگذاریم خطا واقع شود» پس به مسند فتوا نشست.[1]
سنی: بله به نظرم حرف منطقیه.
من: خوبه خدا خیرت بده که پذیرفتی.
_________________________________
[1]. به این مطلب مراجعه کنید.