جمهوری اسلامی با نگاه عدالت‌محور و غیر تبعیض‌آمیز خود، به هر میزانی که برای طلاب شیعه خدمات ارائه داده است به همان میزان به طلاب اهل سنت نیز خدمات ارائه می‌دهد.
پیش از انقلاب، وضعیت طلاب اهل سنت بسیار رقت‌بار بود؛ اما پس از انقلاب، نگاه عدالت‌محور و غیر تبعیض‌آمیز جمهوری اسلامی سبب شد تا میان طلاب شیعه و اهل سنت هیچ فرقی در بخش خدمات‌رسانی نباشد و همان امکاناتی را که برای طلاب شیعه فراهم کرده، به همان میزان برای طلاب اهل سنت نیز فراهم کرده است.
ماموستا حاج مصطفی محمودی، عضو شورای برنامه‌ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت در رابطه با وضعیت طلاب اهل سنت ایران قبل و بعد از انقلاب چنین می‌گوید:
«حوزه‌های علمیه اهل تسنن در گذشته فقط از مردم کمک می‌گرفتند و وضع زندگی آن‌ها بسیار رقت‌بار بود. رژیم پهلوی، ضد روحانیت و حوزه‌های علمیه بود و گاهی ژاندارم‌های شاه به روحانی روستا و طلاّب حمله و آنان را دستگیر و روانه زندان می‌کردند. وضع زندگی روحانیون مطلوب نبود و آن‌ها به‌صورت پراکنده در روستاها و در اتاق‌های کوچک در کنار مساجد سکونت داشتند. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، روحانیون اهل سنت و طلبه‌های آن‌ها مورد احترام قرار گرفتند و نظام اسلامی، آن‌ها را مورد توجه قرار داد. به‌عنوان نمونه، در شهرستان سنندج مرکز بزرگ اسلامی غرب کشور بهوجود آمد، تا اهل سنت برای رفع نیازهای مادی و معنوی‌شان به آن‌جا مراجعه کنند. شعبه‌های این مرکز در همه‌ی شهرهای کردستان و آذربایجان غربی برقرار شد و این مرکز خدمات فراوانی به روحانیون و طلاّب مدارس علوم دینی از قبیل شهریه و بیمه تأمین اجتماعی ارائه داده است. در زمینه مدرک نیز اکنون حدود پنج سال است که طلاب می‌توانند جهت امتحان و دریافت مدرک تحصیلی هر سال به دبیرخانه شورای مدارس علوم دینی اهل سنت مراجعه و در امتحان شرکت کنند و در صورت قبولی، مدرک تحصیلی خود را دریافت کنند و می‌توانند با آن مدرک، در ادارات استخدام شوند.»[1]
اما در مقابل، وقتی به کشورهای عربی با حاکمیت اهل سنت می‌نگریم، متاسفانه حوزه‌های علمی شیعی با سختی و مشکلات فراوان روزگار به سر می‌برند.
پی‌نوشت:
[1]. فصل نامه علمی تخصصی حبل المتین، دوره پنجم، شماره پانزدهم، پاییز 1395، صفحه 6-15